معرفی بهترین جاهای توریستی گواتمالا

گواتِمالا کشوری در آمریکای مرکزی و پایتخت آن شهر گواتمالاسیتی می‌باشد. این کشور طبیعتی زیبا دارد و پوشیده از کوهستان‌های سر به فلک کشیده است. این کشور از شمال غرب با مکزیک، از شمال شرق با بلیز و از جنوب شرق با هندوراس و السالوادور همسایه است. در شمال شرق آن دریای کارائیب و در جنوب غرب آن اقیانوس آرام قرار دارد.

اسپانیایی‌ها اولین کسانی بودند که این بخش از دنیای جدید را کشف کردند. این کشور تا سال ۱۸۲۱ مستعمره اسپانیا بود.

بومیان این کشور اغلب از نژاد مایا هستند و تقریبا نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. به همین دلیل در کنار اسپانیایی که زبان رسمی این کشور است زبان مایایی نیز رایج است.

مساحت این کشور ۱۰۸٬۸۸۹ کیلومتر مربع است. جمعیت این کشور حدود ۱۳ میلیون و دو هزار نفر با میانگین سنی ۱۹ سال است.

گواتمالا پس از استقلال از اسپانیا به امپراتوری مکزیک پیوست و تا مدت‌ها توسط دیکتاتورهایی که از سوی «شرکت متحد میوه» پشتیبانی می‌شدند اداره می‌شد. تاریخ گواتمالا شاهد حکومت دیکتاتورهای متحد با زمین‌داران بوده‌است. با این حال، در دههٔ ۱۹۵۰ جاکوبو آربنز، رئیس‌جمهوری، املاک بزرگ را مصادره کرده و میان روستاییان تقسیم کرد. وی به کمونیست بودن متهم گردید و در ۱۹۵۴ با کمک نظامی آمریکا به دست ارتش برکنار شد. پس از این دوره، در اواخر سده بیستم، گواتمالا درگیر یک جنگ داخلی ۳۶ ساله شد که تلفات جانی آن ۲۰۰ هزار نفر بود. در طول سال‌های جنگ داخلی حکومت نظامیان گواتمالا بسیاری از روستاهای محل سکونت قبیله‌هایی را که احتمال ارتباط آن‌ها با شبه نظامیان چپگرای این کشور می‌رفت، به شکلی سازمان‌یافته نابود کرد. اما پس از پایان جنگ، این کشور رشد اقتصادی به خود دیده و انتخابات دموکراتیک نیز در آن با موفقیت برگزار شده‌است.

«جغرافیا» کشور گواتمالا در شمالی‌ترین بخش آمریکای مرکزی است که در همسایگی مکزیک در شمال و غرب و «بلیز» در شمال شرقی، هندوراس در مشرق و السالوادور در جنوب شرقی، قرار گرفته و گواتمالا مشتمل بر دو ناحیه عمده‌است: زمین‌های بلند سرد یا بیشترین جمعیت، و منطقه گرمسیری در طول ساحل اقیانوس آرام و دریای کارائیب. رشته کوه مهم آن بلندترین کوه آمریکای مرکزی است.

گواتمالا، سرزمین جنگل‌های انبوه، آتشفشانها و صحراهای خشک و دریاچه‌های زیباست. زمین‌های پست سواحل اقیانوس آرام و اطلس در گواتمالا با وجود رشته‌کوهی از هم جداست. این کشور پنجاه مایل خط ساحلی در دریای کارائیب و دویست مایل خط ساحلی بر کرانه اقیانوس آرام و ۳۰ کوه آتشفشانی دارد که هشت کوه آن آتشفشان فعال است. در سال ۱۹۷۶ زمین لرزه پایتخت و دیگر شهرها و روستاها را ویران کرد و ۲۳۰۰۰ نفر کشته شدند. رودهای مهم این کشور اوسوماسینتا، موتاگوا و بلندترین نقطه آن تافومولکو با ۴۲۲۰ متر ارتفاع است. آب و هوای گواتمالا جلگه‌ای ساحلی و استوایی است ولی در مناطق کوهستانی معتدل‌تر است.

واحد پول این کشور کوئتزال و محصولات صادراتی آن قهوه، شکر و موز است. اقتصاد این سرزمین بیشتر به کشاورزی، تولید قهوه متکی است که نصف صادرات کشور را تشکیل می‌دهد. موز، پنبه و شکر نیز سهمی عمده در درآمد ملی و صادرات آن دارد.

جاهای دیدنی گواتمالا

 اهرام باستانی مایاها

اولین شهرک‌های مایا در حدود 2000 سال قبل از میلاد در قاره آمریکای شمالی تأسیس شد. این تمدن باستانی به شدت تحت تأثیر تاریخ بشر با  هنر، معماری، ریاضی و سیستم‌های نجومی است. مردم مایا مدرن که در مکزیک، گواتمالا و هندوراس زندگی می‌کنند، چنین اختراعات شگفت‌انگیزی ندارند، اما میراث اجداد خود را گرامی می‌دارند. تیکال یکی از آثار مایاها است که تا به امروز در گواتمالا و به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین شهرهای مایا، جان سالم به در برده است و بخشی از پارک ملی تیکال به شمار می‌رود که از سال 1979 به ثبت جهانی یونسکو رسید. این شهر که به زبان مایاها به معنی «محل صدای روح» است، در قلب جنگل‌های انبوه و سرسبز گواتمالا پنهان شده و مجموعه‌ای عظیم و تاریخی از هرم‌های بلند دوران باستان را نشان می‌دهد. از جذابیت‌های اصلی در شهر تیکال، سازه‌های هرمی شکل آن است که به‌صورت پراکنده، در این شهر دیده می‌شود. با ورود به شهر گمشده تیکال هر وقت چشم بچرخانید با یک منظره دیدنی روبه‌رو می‌شوید و می‌توانید از اهرام‌های متفاوتی بازدید کنید.

Rio Dulce

Rio Dulce یا رود شیرین، برای بسیاری از چیزهایش شناخته شده است. رودخانه ای محبوب با قایق بادبانی که یک زمانی محل دزدان دریایی بوده است. رودخانه امروزه یکی از بزرگترین پل ها به آمریکای مرکزی است. در یک طرف پل Frontera برای بازار سبزیجات آن شناخته شده است. در سفر خود به دریای کارائیب، رودخانه از طریق یک دره تماشایی جریان می یابد.

کوریگوا 

کوریگوا در قسمت جنوب شرقی گواتمالا در امتداد رودخانه موتاگوا (Motagua River) و در طول چند مسیر تجاری مهم آن زمان، واقع شده است. تقریبا 200 سال قبل از میلاد در این ناحیه مردمانی زندگی می کرده اند. تعداد زیادی از بنا های کوریگوا در طول قرون هشتم و نهم ساخته شده است. بخش عمده ای از مرکز پارک باستان شناسی کوریگوا در میدان بزرگ (Great Plaza) قرار دارد و این منطقه بزرگ ترین فضای عمومی معروف مایا ها به شمار می رفت. کوریگوا به داشتن آثار تاریخی ساخته شده از جنس ماسه سنگ، بدون کمک از ابزار های فلزی، شهرت دارد. این آثار و کتیبه ها به دلیل اطلاعات موجود حکاکی شده بر روی آنها اهمیت زیادی دارند. خط‌ نوشته ‌ی هیروگلیف روی لوح ها به اطلاعات مهمی مانند تاریخ ها، رویداد های کسوف و خسوف و غیره، اطلاعات تاریخی و نمونه هایی از سیاست های مایایی ها اشاره دارد و دانشی نسبت به تمدن مایا را در اختیار ما قرار می دهد.

 پارک مرکزی Quetzaltenango

پارک مرکزی Quetzaltenango  که به عنوان مرکز شهر و مرکزی بزرگ و محلی فعالیت می کند. این شهر در بین سه آتشفشان عظیم واقع شده است، که به زیبایی و اعتدال هوای منطقه می انجامد. گاهی اوقات به نام Xela کوتاه می شود، این شهر همچنین Fuentes Georginus محل چشمه های سولفور طبیعی است. این شهر دارای فرصت های متعدد برای کشف روستاهای محلی و یا سفر در روز به Laguna Chicabal، یک دریاچه واقع در جنگل ابر و احتمالا یک چشم انداز پرنده Quetzal نیز می باشد.

واتکتون 

در صورتی که برای تماشای عظمت و تاریخ تمدن مایا ها به گواتمالا سفر کرده و از شهر تیکال بازدید کرده اید، بهتر است که به دیدن دیگر جاذبه ها و تمدن مایا پیش بروید و تماشای بقایای واتکتون که 20 کیلومتر (12 مایل) از این شهر فاصله دارد را از دست ندهید. قدیمی ترین رصدخانه نجومی در تمدن مایا ها را از نزدیک ببینید. در این مکان مراسم های زیادی برگزار شده است، در یکی از معابد ماسک های گچ کاری شده به چشم می خورد. این ناحیه با نام واتکتون شناخته می شود و احتمالا قدمت ویرانه های باقیمانده آن به حدود هزار سال قبل از میلاد می رسد. قدیمی ترین بنای ثبت شده در واتکتون قدمتی 889 ساله دارد. گفتنی است که واتکتون در پارک ملی تیکال واقع شده است ولی به دلیل ناشناخته بودن، توریست های زیادی از این ناحیه بازدید نمی کنند.

 Volcan Pacaya

نزدیک به آنتیگوا، Volcán Pacaya، آتشفشانی فعال است، آخرین فوران آن در ۲۷ مه ۲۰۱۰٫ در حالی که مسیرهای پیاده روی و فرصت های پیاده روی برای عموم وجود دارد، باید  هنگام صعود از Volcán Pacaya بسیار مواظب بود. صعود از آن دیدگاهی با شکوه را فراهم می کند.

شهر نکوم

شهر نکوم به معنی خانه ی گلدانی می باشد و یک منطقه و دوره فرهنگی در آمریکای میانه به شمار می رود. این شهر نیز در ناحیه ی استان پتن واقع شده است. گردشگرانی که علاقه به تماشای کار و تلاش گروه های باستان شناسی در کنار تمدن مایا دارند، می توانند به این ناحیه سفر کنند. در این شهر بزرگ ترین پروژه تحقیقاتی مایا ها در حال حفاری و کشف می باشد. بیشترین تمرکز و حفاری در بخش جنوبی صورت می گیرد و ساختمان های موجود در بخش شمالی همچنان بدون کاوش و بررسی باقی مانده است. در سال های اخیر، محققان توانسته اند آثار ارزشمندی همچون هنر های دستی از جنس سنگ یشمی را در نکوم بیابند.

Lago de Atitlan

این دریاچه توسط Aldous Huxley به عنوان زیبا ترین دریاچه در جهان توصیف شده است. دریاچه ای که در سرزمین های گوتمالا قرار دارد، نمایشگاه خیره کننده ای از زیبایی طبیعی است. این منطقه زیبا دارای جاذبه های بسیاری از جاذبه های گردشگری تا فرصت های اکتشاف، غواصی و یادگیری زبان اسپانیایی است.

زاکولو یا ساکولو (Zaculeu)

بقایای موجود در زاکولو مرکز و پایتخت گروه مام مایاها بوده است. با وجود بازسازی های صورت گرفته در دهه 1940 که بخش زیادی از عظمت این اثر را کم رنگ نمود، می توان گفت که هنوز هم این بقایا بسیار عجیب و تحسین برانگیز می باشند. زاکولو یک مرکز مذهبی و همچنین یک قلعه به شمار می رفت و تا حمله ی اسپانیایی ها به زاکولو، این دژ عظمت خود را حفظ کرده بود و توانسته بود از قلمرو مایا محافظت کند، اما با محاصره ی اسپانیایی ها در سال 1525 و قحطی پیش آمده گروه مام مایا، تسلیم شد. این قوم بنا های اهرام، معابد، کاخ ها و دیگر ساختمان هایشان را در اطراف میدان ها بنا کرده بودند. بنا های باقیمانده ی این شهر، سبک معماری ساکنان و دولت های اولیه در گواتمالا به نام های مام (Mam) و کیچه (K’iche’) را نشان می دهد. اکثر این بنا ها در طول قرن های سوم و هفتم ساخته شده اند. آثار باقی مانده زاکولو در نزدیکی شهر وی وی تننگو (Huehuetenango) در قسمت غربی گواتمالا قرار دارد.

Santa Catalina Arch

Antigua شناخته شده برای معماری اسپانیایی با سبک قدیمی آن با کاخ ها، کلیساها، دانشگاه ها و مجسمه ها، جواهرات جذاب در گواتمالا است.این شهر به یک نماد بصری تبدیل شده است و همچنین در زمان های خاص دارای جشن ها و فستیوال های محلی است .

 شهر باستانی ال سیبال

شهر باستانی ال سیبال یکی از بزرگ ترین و جنوبی ترین شهر های مایا در گواتمالا می باشد. این شهر در ناحیه استان پتن توسط جنگل های انبوهی محصور شده است. ال سیبال به آثار هنری برجسته و خط تصویری یا هيروگليف که توسط قوم مایا بر روی لوح های سنگی از جنس سنگ آهک حک شده اند، معروف می باشد. زمانی که دیگر شهر های مایا ها رو به نابودی و ویرانی بود، در این مکان تمدن ادامه داشت و کتیبه های زیادی در این ناحیه حک شده است. این هنر ثبت شده مایا ها بسیار ظریف بوده و آنها به جزئیات اهمیت زیادی می داده اند.

به دلیل وجود آثار هنری زیادی که بر جای مانده، شهر ال سیبال به گالری هنری مایا ها شهرت یافته است. علاوه بر کتیبه های به جای مانده، زبان تصویری حک شده را در راه پله ها و محراب ها نیز می توانید مشاهده کنید. این شهر در کنار رود پاسیون (Pasion River) واقع شده است و بیش از 10 هزار نفر در بیش از هزار خانه در این ناحیه زندگی می کرده اند.