غار سون دونگ، غاری است در پارک ملی فونگ نها-که بانگ در استان کوانگ‌بن در کشور ویتنام که در نزدیکی مرز این کشور با لائوس قرار دارد و رود زیرزمینی پرشتاب و بزرگی از درون آن می‌گذرد.
این غار توسط فردی محلی به‌نام هو-کان در سال ۱۹۹۱ کشف گردید. در عین حال مردمان جنگل‌نشین منطقه به‌دلیل صدای سوت‌مانندی که در نتیجه جریان رود زیرزمینی از غار شنیده می‌شد از آن هراس داشتند. کشف این غار تا سال ۲۰۰۹ مسکوت گذاشته شد تا آنکه گروهی از دانشمندان بریتانیایی از انجمن غارپژوهی بریتانیا به رهبری هاوارد و دب لیمبرت از ۱۰ تا ۱۴ آوریل آن سال اقدام به انجام بررسی‌هایی در فونگ نها-که بانگ نمودند اما پیشرفتشان پس از رسیدن به دیواره‌ٔ کلسیتی بزرگی (معروف به دیوار ویتنام ) متوقف شد.
بنا به گفتهٔ لیمبرت این غار ۵ برابر بزرگتر از غار فونگ نهاست که آن‌را پیشتر بزرگترین غار ویتنام می‌دانستند. بزرگترین دهلیز غار سون دونگ بیش از ۵ کیلومتر طول، ۲۰۰ متر ارتفاع و ۱۵۰ متر عرض دارد. با نگاه به چنین ابعادی می‌توان اینگونه گفت که غار سون دونگ از نظر بزرگی حتی از غار گوزن در مالزی که به‌عنوان بزرگترین غار جهان شناخته می‌شود پیشی گرفته است.
در داخل این غار ، جنگل های انبوهی وجود دارد، ۱۰۰ متر بالاتر از کف غار سقف هایی است که از شکاف آن ها آب می چکد، و از حفره های صخره های آن نور خورشید به داخل می آید. صدای جیغ پرندگان و میمون های ماکاک در بین سنگهای آهکی اکو میگیرد و صدا را از جهان ناشناخته به سمت سقف غارهدایت میکند. فضای ماقبل تاریخی این غار باعث می شود هر لحظه انتظار بیرون آمدن یک دایناسور بزرگ را از گوشه و کنار آن داشته باشید.
سفر به غار سون دونگ
این غار با ۵ کیلومتر طول آنقدر بزرگ است که می توان یک شهر را داخل آن جا داد. این غار در سال ۲۰۱۳ برای اولین بار به روی عموم باز شد و شرکت گردشگری اگزالیس سفرهای ۵ روزه را در داخل این غار ترتیب می دهد، این که فقط یک شرکت اجازه برگزاری تور دارد به این دلیل است که از توسعه و ازدحام در غار جلوگیری شود. این تور یکبار در هفته بین فوریه و آگوست برگزار می شود و در هر بار عزیمت فقط ۱۰ نفر (به غیر از تیم حمایتی) ماجراجو اجازه دارد که در این تور شرکت کنند.
اکوسیستم داخل این غار هم مانند اندازه بسیار بزرگ آن منحصربفرد است و حتی سیستم آب و هوایی خاص خودش را دارد. سقف های ریخته شده در بعضی از نقاط غار باعث بوجود آمدن حفره هایی شده که در آن ها شاخ و برگ درختان شروع به رشد کرده است. برای سفر به این غار باید دو روز را از بین جنگل های صعب العبور و رودخانه ها عبور کرد تا به ورودی غار رسید و شب ها را با اردو زدن در داخل غار گذراند. در داخل غار باید از تپه ها بالا رفت، پایین آمد، سینه خیز رفت و رودخانه ها را شنا کرد تا به انتهای غار رسید و اینها ماجراجویی هایی است که در جایی دیگر آن را تجربه نخواهید کرد. در هر بار سفر به این غار دو متخصص غارنوردی، سه راهنمای محلی، دو سرآشپز، دو جنگلبان و بیست باربر، ماجراجویان را همراهی می کنند.
