جمهوری بوتسوانا کشوری در جنوب آفریقا است که با تجارت الماس توانسته ثروت خوبی به دست آورد. بوتسوانا از جنوب با آفریقای جنوبی، از غرب با نامیبیا، از شزق با زامبیا و از شمال با زیمبابوه همسایه است. این کشور تا سال 1966 با نام «بچوآنالند» تحتالحمایه انگلیس بود. نام بوتسوانا نامی است که پس از استقلال بر آن نهاده شد. این کشور از نظر جغرافیایی کشور پستی است و 70 درصد از خاک آن را بیابان کالاهاری پوشانده است. بزرگترین دلتای درونسرزمینی جهان به نام دلتای اوکاوانگو در شمال غرب این کشور قرار دارد.
تاریخ
بوتسوانا را گهواره تمدن آفریقا لقب دادهاند. اولین قبیلهای که در بوتسوانای کنونی سکنی گزید، قبیلهٔ سان نام داشت، پس از آن این منطقه به زیستگاه قوم تسوانا تبدیل شد که وجه تسمیهٔ این کشور نیز به دلیل نام قوم تسواناست که در این منطقه ساکن بودند. در سال ۱۸۲۰ قبایل زولو و در سال ۱۸۷۰ بوئرها به منطقهٔ بوتسوانا دست اندازی کردند و تا سال ۱۸۸۰ از مهمترین عوامل ناامنی منطقه بودند. در سال ۱۸۸۵ بوتسوانا به صورت تحتالحمایهٔ بریتانیا درآمد و «بچوانالند» نام گرفت. در سال ۱۹۶۱ بریتانیا به بوتسوانا قانون اساسی اعطا کرد که برگرفته از قوانین اساسی خود بریتانیا بود. بوتسوانا در سال ۱۹۶۵ دارای خودگردانی شد و یک سال بعد در ۳۰ سپتامبر ۱۹۶۶ از بریتانیا اعلام استقلال کرد.
بوتسوانا از معدود کشورهای آفریقایی با جغرافیای مناسب برای تحکیم قدرت دولت-ملت است. جمعیت در بخش شرقی کشور متمرکز است، جایی که مرکز کشور یعنی گابورون قرار دارد. بوتسوانا یک دموکراسی چندحزبی است، اگر چه کشور تحت حزب دموکراتیک بوتسوانا اداره شدهاست از سال ۱۹۶۵ هر ۵ سال یک بار انتخابات برگزار میشود. رسانهها آزادند و هیچ زندانی سیاسی وجود ندارد. عوارض خارجی جنگهای داخلی کشورهای همسایه متوجه این کشور شده و یک جریان ثابت پناهندگان به این کشور نظم اجتماعی را مورد تهدید قرار دادهاست.
اقتصاد در بوتسوانا
تولید ناخالص داخلی بوتسوانا 14/24میلیارد دلار است. 288 هزار و 400 نفر نیروی کار این کشور را تشکیل میدهند. نرخ بیکاری در این کشور 8/23 درصد است. بر اساس آمارهای سال 2003 میلادی 3/30درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی میکنند. نرخ تورم آن 2/7 درصد است. صادرات این کشور شامل الماس، مس، نیکل، گوشت و منسوجات است که به کشورهای عضو اتحادیه تجارت آزاد اروپا (87 درصد)، آفریقای جنوبی (7 درصد) و زیمبابوه (4 درصد) صادر میشود. واردات این کشور شامل مواد غذایی، ماشینآلات، محصولات الکترونیک، تجهیزات حمل و نقل، منسوجات، سوخت و محصولات پتروشیمی، چوب و کاغذ، آهن و محصولات فلزی است که از کشورهای آفریقای جنوبی (74 درصد)، اتحادیه تجارت آزاد اروپا (17 درصد) و زیمبابوه (4 درصد) وارد میشود.
مردم
جمعیت این کشور دو میلیون و ۲۹ هزار نفر است. زبان رسمی این کشور انگلیسی است و زبان تسوانا نیز که رواج زیادی دارد رسمیت دارد. کالانگا، ساروا و ندبله و در برخی نقاط زبان آفریکانس نیز صحبت میشوند. بزرگترین قوم این کشور قوم تسوانا است که نام این کشور هم از نام همین قوم گرفته شدهاست. نژاد ۷۹٪ بوتسواناییها، تسوانا، ۱۱٪ کالانگا، ۳٪ باساروا و ۷٪ نیز کگالاگادی و سفید هستند.
پارک ملی چوبه
پارک ملی چوبه اولین پارک ملی بوتسوانا و همچنین از نظر زیستشناختی متنوعترین پارک آن کشور است. این پارک در شمال کشور قرار گرفته و سومین پارک بزرگ بوتسوانا ؛ و یکی از بزرگترین مراکز قارهٔ آفریقا برای شکار حیوانات و خوردن گوشتشان یا استفاده از آنها در ورزش است. این پارک به دلیل داشتن جمعیتی از شیرها که فیلهای آفریقایی جوان یا مسن و حتی گاهی اوقات پیر را شکار میکنند، مورد توجه قرار دارد.
پارک ملی کالاهاری
این پارک در واقع بخشی از پارک فرامرزی بزرگ تری به نام پارک کالاگادی (Kgalagadi) است که بین کشورهای آفریقای جنوبی و بوتسوانا قرار دارد. این دو پارک در کنار هم یکی از بزرگ ترین مناطق تحت حفاظت در آفریقای جنوبی را تشکیل می دهند. در پارک ملی کالاهاری گونه های نادر حیوانات آفریقایی مثل شیر یال سیاه را می توانید مشاهده کنید. علاوه بر این حیواناتی مثل چیتا، غزال، دم عصایی و انواع بز کوهی و بیابانی را می توانید در این پارک ببینید. پارک ملی کالاهاری یکی از بهترین مناطق برای تماشای پرندگان نیز به شمار می رود و گونه های خاص و نادری در این پارک زندگی می کنند.
سنگ نگاره های تسودیلو
سنگ نگاره های تسودیلو یکی از این آثار کهن است که از مهمترین دیدنی های بوتسوانا محسوب میشود. این سنگ نگاره ها بخشی از آثار تپه های تسودیلو است که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. تپه های تسودیلو با فضایی رازآلود و افسانهای بیش از 3500 سنگ نگاره بر روی صخرههای خود دارد که قدمت برخی از آنها به سال 800 میلادی و حتی قبلتر میرسد. سنگ نگاره های تسودیلو زندگی هزار ساله انسانها و اقوام بوشمن را به تصویر کشیده است. به همین دلیل مردم بوتسوانا این تپه را مقدس میشمارند.
هزاران نقاشی روی سنگ ها حک شده که در پس هرکدام افسانهای نهفته است. یکی از جالبترین نقاشیهای سنگ نگاره تسودیلو، تصویر گورخری است که در حال حاضر به عنوان لوگو در بناها و موزه های ملی بوتسوانا از آن استفاده میشود. جالب است که بدانید طرحهایی از نهنگ و پنگوئن در سنگ نگاره های تسودیلو ارتباط بوشمن ها را با سایر اقوام دنیا نشان میدهد. همچنین طرحهایی از مردان و زنان ویژگیهای انسانی و غریزی انسان را به تصویر میکشد.
