جمهوری گابن کشوری است واقع در غرب آفریقای مرکزی ، در کنار خلیج گینه، در سواحل شرقی اقیانوس اطلس قرار گرفته است و با کشورهای جمهوری کنگو، کامرون و گینه استوایی همسایه است. شهر «لیبرویل» پایتخت گابن است.
جغرافیا
در سال ۲۰۰۶ جمعیت گابون ۱,۴۵۴,۸۶۷ نفر بوده است که از این لحاظ در رتبهٔ صد و چهل و ششمین کشور جهان جای می‌گیرد. مساحت این کشور برابر ۲۶۷,۷۴۵ کیلومتر مربع است که از این بابت هفتاد و ششمین کشور جهان به حساب می آید. پایتخت این کشور شهر لیبرویل ( Libreville ) با ۴۲۰ هزار نفر جمعیت می‌باشد. از مهمترین شهرهای گابون ، پورژانتی ۸۸ هزار نفر ، فرانس ویل ۳۰ هزار نفر ، اویم ۲۳ هزار نفر و موآندا ۲۱ هزار نفر را می‌توان نام برد .
کشور گابون دارای ۹ استان می‌باشد:
۱ – استوایر ( Estuaire
۲ – اوگووئهٔ علیا ( Haute-Ogooue )
۳ – موین اوگووئه ( Moyen-Ogooue )
۴ – انگونیه ( Ngounie )
۵ – نیانگا ( Nyanga )
۶ – اوگووئه ایویندو ( Ogooue-Ivindo )
۷ – اوگووئه لولو ( Ogooue-Lolo )
۸ – اوگووئه ماریتیم ( Ogooue-Maritime )
۹ – وولو انتم ( Woleu-Ntem )
اقتصاد در گابن
تولید ناخالص داخلی این کشور ۲۰.۰۹ میلیارد دلار است. ۸/۵ درصد تولید ناخالص داخلی در بخش کشاورزی، ۸/۵۸ درصد در بخش صنعت و بقیه در بخش خدمات تولید می‌شود.
۵۸۲ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در آن ۲۱ درصد است. نرخ تورم در سال ۲۰۰۷ میلادی پنج درصد بود. ۷۷ درصد از محصولات صادراتی این کشور را نفت خام تشکیل می‌دهد و دیگر محصولات مهم صادراتی آن عبارتند از الوار، منگنز و اورانیوم.
گابن از لحاظ درآمد سرانه نخستین کشور آفریقایی سیاه و دومین کشور آفریقایی پس از لیبی است.
این کشور بزرگترین تولیدکننده منگنز در جهان است و از لحاظ ذخایر معدنی این فلز در جایگاه بالایی قرار دارد. ذخایر عظیم اورانیوم این کشور سوخت نیروگاه‌های اتمی کشورهای اروپایی و به ویژه فرانسه را تأمین می‌کند. معادن اورانیوم گابن در سطح باز و در ناحیه «موآندا» واقع است. گابن همچنین، ذخایر غنی از طلا، نقره و سنگ آهن در اختیار دارد که این کشور را در رده یکی از معدن‌داران مهم جهان قرار می‌دهد.
کشت نخل برای برداشت روغن نخل در گابن رو به افزایش است و تهدیدی برای جنگل‌های این کشور به‌شمار می‌آید. گابن بیشتر مواد غذایی خود را وارد می‌کند: گندم و شیر مصرفی این کشور از فرانسه می‌آید؛ گوشت گاو از هند و برزیل حمل می‌شود.
مردم
۲۸ % نژاد گابون را قبایل فانگ ، ۱۰ % را پونو % ۹ % را نزبی و ۶ % را فرانسوی و بقیه را سایر قبایل بومی تکشیل می‌دهند، همچنین دین ۹۰ % گابونی ها مسیحی و ۳ % مسلمان است. زبان رسمی مردم گابون فرانسوی می‌باشد ، زبانهای بومی و قبیله‌ای نیز در این کشور رایج است.
کلیسای نوتردام دلورد
کلیسای نوتردام دلورد، 25 سال پیش در کشور گابن، شهر لیبرویل، توسط یک تیم کشیش جوان (مؤسسه مسیح کشیش پادشاه)، به نام‌های، اسقف گیل وکس، با حمایت اسقف Cyriaque Obamba و سپس اسقف مویلا آغاز شد. نوتردام دلورد واقع در یک تپه در بالای شهر، به عنوان مکانی برای عبادت کاتولیک‌های محلی و همچنین گردشگران استفاده می‌شود. همان‌طور که به سمت ورودی می‌روید، متوجه رنگ‌آمیزی نقاشی آبی و سفید می‌شوید که یادآور کاشی‌های تزئینی سنتی پرتغال است. می‌توانید، بعد از بازدید از کلیسای نوتردام دلورد، از کلیسایی که در نزدیکی این بنا قرار دارد، دیدن کنید. کلیسایی زیبا، به نام سنت میشل نیکبو که صحنه‌هایی از عهد قدیم و جدید را نشان می‌دهد، چراکه خود کلیسا، یک شاهکار واقعی محسوب می‌شود.
همچنین پارک ملی لوانگو و پارک ملی لوپه از دیگر دیدنی‌های این سرزمین ناشناخته است که بازدید از آن‌ها را نباید از دست داد.
