Jardin d’Essai du Hamma به معنای باغ گیاه شناسی هاما است. این باغ گیاه شناسی نیز در خیابان Mohamed Belouizdad در شهر الجزیره، پایتخت الجزایر واقع شده است. باغ یکی از مکان های دیدنی در الجزایر است و حدود ۵۸ هکتار مساحت دارد و تجربه قدم زدن در میان بخش ها و باغچه و گل های آن، دل هر گردشگری را می برد. در این مسیر می توانید از صدها گونه گیاهی، گل های رنگارنگ، فواره های دکور شده و زیبا، باغ وحش و موزه هنر دیدن کنید.
تاریخچه باغ گیاه شناسی الجزیره (باغ گیاه شناسی هاما)
در سال ۱۸۳۱، استعمارگران فرانسوی تصمیم گرفتند تا عملیات احیایی در زمین های این منطقه انجام دهند تا خاک های منطقه حاصلخیز و آماده برای کشت محصولات کشاورزی بشوند. در سال ۱۸۳۲، فرمان ساخت یک باغ به صورت آزمایشی، در محل ال هاما، در شرق شهر الجزیره (پایتخت کشور الجزیره) صادر شد. ال‌هاما محلی عالی برای کاشت و رشد گیاهان کشاورزی بود، چراکه خاک آن غنی بود و آب به اندازه کافی وجود داشت. جدا از آن، موقعیت قرارگیری این منطقه که در نزدیکی دریا بود، باعث شده بود که ال هاما از نظر آب و هوا هم منطقه ای مناسب برای رشد گیاهان باشد. هدف اصلی ساخت این باغ این بود که هم یک مزرعه نمونه باشد، و هم اینکه محلی برای آزمایش و مطالعه گیاه هایی باشد که به کشور وارد شده بودند.
هدف اصلی باغ در ماه ها و سال های ابتدایی، این بود که گیاهانی که برای مقاصد پزشکی، اقتصادی و تجاری مفید هستند کشت و توزیع شوند. ولی بعد ها، فعالیت هایی علمی و فعالیت هایی مرتبط با باغبانی و گل‌کاری هم در این باغ انجام می شدند.
در سال ۱۸۳۷، ظرفیت باغ از ۵ هکتار به ۱۸ هکتار افزایش پیدا کرد و ساخت و ساز در محیط باغ هم بیشتر شد. در سال ۱۹۱۴، باغ هاما تبدیل به یک باغ عمومی شد و در بین سال های ۱۹۱۳ تا ۱۹۴۶ این باغ تحت کنترل دولت الجزیره قرار گرفت و این دولت بود که کارهای نگهداری، احیا و بازسازی در این باغ را انجام می داد. در سال ۱۹۳۰، باغ گیاه شناسی الجزیره تغییر ماهیت داد و تبدیل به دانشگاه کشاورزی شد.
با شروع جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۳۹ فعالیت های این باغ کند شد و کاهش پیدا کرد. تا جایی که بعد از تسخیر آن توسط متحدین در نوامبر سال ۱۹۴۲، آسیب های جدی و چشمگیری به آن وارد شد. به محض بهبود اوضاع، عملیات بازسازی و احیای باغ شروع شد و در سال ۱۹۴۷ این باغ بالاخره به عنوان یک میراث ملی به ثبت رسید. در سال های آتی، برای مدتی این باغ تبدیل به موزه ملی طبیعت هم شد، تاجایی که مسئولیت آن به شهر الجزیره واگذار شد و تا به امروز این روند ادامه دارد. در طی جنگ های داخلی خونین در الجزیره، این پارک در سال ۱۹۹۳ به روی عموم بسته شده بود تا اینکه در سال ۲۰۰۹ مجدداً به روی عموم باز شد. از این تاریخ به بعد، به صورت میانگین در سال ۹۰۰ هزار نفر از این باغ دیدن می کنند و بیش از ۱۵ هزار دانش آموز مدرسه ای هم در دوره های آموزشی این پارک شرکت می کنند.
به محض اینکه وارد باغ شوید، متوجه دو تم اصلی در طراحی این باغ خواهید شد که در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند. یکی از این باغ ها فضای بزرگی دارد و از لبه ی دریاچه شروع شده و تا نزدیکی کوه و تا جایی که موزه هنرهای زیبا قرار گرفته ادامه دارد. وجه متمایز این بخش، باغ های فرانسوی قرن هجدهمی آن است.
در کنار باغ فرانسوی، باغ انگلیسی قرار دارد که آن هم زیبایی خاص خود را دارد. فواره هایی که در این بخش قرار گرفته و به صورت های مختلفی دکور شده اند، نه تنها محیط را از لحاظ بصری زیبا تر، بلکه هوا را هم خنک و دلپذیر تر می کنند که به خصوص در روزهایی که هوا آفتابی است، قدر آن ها را بیشتر می دانید. جدای از همه این ها، این فواره ها و به نوعی به بازدیدکنندگان خوش آمدگویی می کنند.
در باغ گیاه شناسی الجزیره صدها گونه از انواع گیاه ها برای کشاورزی، باغداری و تحقیقات گیاه شناسی کشت می شوند. دسته بندی های اصلی این باغ شامل: گیاه های خوراکی، گیاه هایی با خواص پزشکی و درمانی، گیاه های صنعتی و اقتصادی می شود.
