کلیسای جامع کلن محل زندگی اسقف اعظم به حساب می‌آید و اخیراً توسط گروهی از متخصصین مرمت و بازسازی شده است. این کلیسای یکی از بزرگترین کلیساهای دنیا به حساب می‌آید که حتی مدتی نیز به عنوان بلندترین ساختمان دنیا شناخته می‌شد. ساخت این کلیسا به شکلی نسبتاً متناوب ادامه داشت، با این حال مراحل ساخت آن نزدیک به ۶۰۰ سال به طول انجامید؛ به طوری که ساخت آن در سال ۱۲۴۸ آغاز شد و در سال ۱۸۸۰ پایان یافت. این اثر در یونسکو به ثبت جهانی رسیده است و از آن با عنوان «کار استثنایی نبوغ و خلاقیت انسانی» نام برده می‌شود. کلیسای جامع در نقطه‌ای بسیار برجسته از شهر قرار دارد و سالانه میزبان میلیون‌ها گردشگر از تمام نقاط جهان است.
تاریخ
کلیسای جامع کلن به سنت پیتر و مریم مقدس تقدیم شده و در واقع برای قرار دادن و نگهداری از مقبره «مغ‌های مقدس» ساخته شد؛ آثاری که در سال ۱۱۶۴ به اسقف اعظم کلن اهدا شدند. ساخت کلیسا در سال ۱۲۴۸ و با بالا بردن ستون شرقی و اتمام آن در سال ۱۳۲۲ آغاز شد. در سال ۱۵۳۴ ساخت کلیسا به دلایلی متوقف شد و به جز ستون شرقی تمام قسمت‌های آن ناتمام رها شدند.
سازه‌ی کلیسا به مدت ۴۰۰ سال به همین شکل باقی ماند، به شکلی که جرثقیل ضلع شرقی سال‌ها دست نخورده و بدون حرکت بود تا شاید کسی در نهایت برای اتمام این سازه‌ی زیبا تلاشی انجام دهد. در سال ۱۸۴۲ حکومت وقت امپراطوری پروس که این کلیسا را سمبولی برای اتحاد و یکپارچه سازی آلمان می‌دانست، ساخت دوباره کلیسا را آغاز کرد. کار با استفاده از تکنیک‌ها و روش‌های جدید شروع شد که اجازه می‌دادند ساخت با سرعت و کیفیت بهتری نسبت به ۶۰۰ سال قبل ادامه پیدا کند و در نهایت نیز در یک همایش ملی در سال ۱۸۸۰ بود که ساخت کلیسای جامع به پایان رسید.
با این حال تراژدی واقعی در جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد، کلیسای جامع در طول جنگ به وسیله‌ی ۷ بمب به شدت آسیب دید اما کاملاً ویران نشد. تعمیر و مرمت کلیسا پس از جنگ آغاز شد و در سال ۱۹۵۶ به پایان رسید. با این وجود تغییرات کمی نسبت به ساختمان قبلی کلیسا صورت گرفت، مانند قرار دادن پنجره‌ای زیبا و بزرگ در ضلع شرقی کلیسا و همچنین تغییر شیشه‌های پهن و مسطح که تا قبل از جنگ جهانی بر روی ساختمان کلیسا قرار داشتند.
ساختمان کلیسا
طول سازه‌ی اصلی کلیسای جامع کلن حدود ۱۴۴۶ متر و عرض آن نیز بالغ بر ۸۶ متر است. نمای جلویی به وسیله‌ی دو برج بسیار با شکوه ۱۵۷ متری احاطه شده و به زیباترین شکل ممکن به وسیله‌ی مجسمه‌ها، نقاشی‌ها، کنده کاری‌ها و نادوان‌ها و ستون‌های قوس‌دار تزیین گردیده است. قدیمی‌ترین دروازه‌ی کلیسا «ورودی پیتر» نام دارد که بین سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ میلادی توسط «خانواده‌ی پارلر» طراحی و ساخته شد.
ورودی کلیسا
مانند بیشتر کلیساهای سبک معماری گوتیک، نمای کلی کلیسا مانند صلیب است. دو راهرو در هر سمت وجود دارد که در آنها یکی از بزرگترین خزانه‌ها در تمام کلیساهای دنیا موجود است. سالیانه میلیون‌ها نفر برای دیدن تابوت «مغ‌های مقدس»، مقبره‌ای زیبا که به وسیله‌ی طلا و نقره و جواهرات ساخته شده است و روی آن سه تاج طلا وجود دارد به این مکان سفر می‌کنند، باور دینی بر این است این مغ‌های مقدس که از آنها با نام «مردان دانا» نیز نام برده می‌شود، حضرت مسیح را در کودکی ملاقات کرده و پیرو او شدند.
در داخل کلیسا «صلیب گیرو» قرار دارد که نزدیک به ۹۰۰ سال پس از میلاد مسیح درست شده است و در واقع قدیمی‌ترین نماد و سمبل مسیحیت در مناطق شمالی کوه‌های آلپ به شمار می‌رود. یکی دیگر از آثار قابل ذکر داخل کلسیا مربوط به نقاشی اسقف اعظم کلن است که در سال ۱۴۴۲ توسط «استفان لاخنر» کشیده شد، علاوه بر این، در همان قسمت از کلیسا آثار دیگری مانند مجسمه‌ی چوبی از مریم مقدس که در اواخر قرن سیزدهم ساخته شد و همین طور مجسمه‌ای جواهر کاری شده به سبک باروک که در آن مریم مقدس و فرزندش حضرت عیسی در ردایی سفید و جواهر کاری شده هستند خودنمایی می‌کند.
و اما یکی از زیباترین جاذبه‌های این کلیسا مربوط به پنجره‌های بزرگ آن است که به شکل روی هم رفته مساحتی نزدیک به یک هکتار دارند و گذر نور از این پنجره‌ها نمایی بسیار باشکوه و خاص را به کلیسا می‌دهد. قدیمی‌ترین شیشه‌ی موجود در کلیسای جامع در قسمتی به نام کلیسای کوچک که محل نگهداری مقبره‌ی مغ‌های مقدس است قرار دارد.
بر فراز برج های کلیسای جامع
دیدن کلیسای جامع برای عموم آزاد و مجانی است اما برای بالارفتن از برج ها که در ارتفاع ۹۷ متری قسمتهایی برای دیدن نمای شهر دارند باید مبلغی را پرداخت کرد، با این حال پیش از این کار مطمئن باشید که آمادگی بالا رفتن از ۵۰۹ پله را دارید. در مسیر بالا رفتن از این پله ها نه ناقوس وجود دارد که یکی از آنها بنام ناقوس سنت پیتر نزدیک به ۲۴ تن وزن دارد، این برج ها از قسمت های دیگری نیز مانند قسمت جنوبی محل ورود بازدیدکنندگان قابل دسترسی است.
