منطقه شکار ممنوع خرمنکوه شهر تاریخی فسا

خرمن کوه پديده ای گنبدى شکل در راه سروستان به استهبان و در همسايگى درياچه بختگان استان فارس است. سازندهاى اين کوه شامل جهرم–آسمارى (پليوسن ميوسن) است. برخى پژوهشگران بر اين باورند که خرمن کوه يک گنبد نمکى برونزد نيافته است. ريخت ويژه اين کوه، بر درست بودن اين باور صحه گذاشته است.

فهرست نمایش

این منطقه با وسعت ۲۶۵۸۲ هکتار بین E5330 تا E5340 طول شرقی و N2909 تا N2917 عرض شمالی در شرق شیراز و در حاشیه جاده شیراز استهبان واقع گردیده است. خرمنکوه که در شمال شهر فسا قرار دارد، مرتفع ترین نقطه این شهرستان محسوب می شود . ارتفاع قله آن در حدود ۳۱۸۳ متر از سطح دریا است.

از نظر مورفولوژی (ریخت شناسی) و زمین شناسی ناودیس بزرگی است که ارتفاعات اطراف آن توسط طاقدیسها به وجود آمده و بطور کلی نزدیک به چهل درصد از وسعت شهرستان فسا دشت و بقیه کوهستانی است. ارتفاعات شهرستان فسا دنباله رشته کوههای زاگرس با جهت شمال غربی، جنوب شرقی هستند که با ایجاد دهلیزها و مخروط افکنه در امتداد خود مراکز سکونتگاهی این شهرستان را بصورت متمرکز (طولی ،میدانگاهی) شکل داده اند.

از نظر جنس و پوشش گیاهی کوهها می توان گفت غلبه با سنگهای آهکی و گچی است و درارتفاعات بیش از دو هزار متر درختان اُرسْ (سرو کوهی = وُهلْ ) پوشیده و درکمتر از این ارتفاع، درختان پسته کوهی (بنه)، بادام کوهی (الوک) و زالزالک (کیالک )وجود دارند که از فرسایش خاک و افزایش سرعت آب و ایجاد سیل در ارتفاعات جلوگیری می کند.

منطقه شکار ممنوع خرمنکوه فسا شهر تاریخی فسا

پوشش گیاهی

پوشش گیاهی استپی و نیمه استپی: این نوع پوشش گیاهی منطبق بر منطقه نیمه خشک بوده و به علت دخالت بی رویه انسان، رستنی های طبیعی آن اغلب نابود و علفهای هرز جانشین آنها گردیده است. مهمترین گیاهان این نوع پوشش عبارتند از: کنگر، جاشیر، بومادران، خارشتر، شاطره، اُشنان یا اُشْلـُنگ، دِرمنه، گَون (کتیرا)، اسپند، اسفناج وحشی، شیرین بیان، بوته های گز و درختانی مانند‌ بید، کاج، سرو و…
پوشش گیاهی جنگلی: بطور کلی این نوع پوشش گیاهی در ارتفاعات و نواحی نیمه شمالی شهرستان به وفور دیده می شوند و در اصل نوعی از جنگلهای تنک می باشند که در فواصل درختان درختچه های خاردار فراوانی مشاهده می شود و برخی آن را جنگلهای مناطق خشک نیز می نامند. معروفترین پوشش گیاهی این منطقه حفاظت شده شامل ارس سرو کوهی،کلخنگ،بادام کوهی،تنگرس،ارژن، گون، کلاه میرحسین، کوما باریجه، چای کوهی، لاله وحشی، بومادران، آویشن، درمنه، مریم گلی، بابونه، کنگر، آنزروت، گل گندم، شگر تیغال، بهمن، رعنازیبا می باشند.