بسیاری از ساختمان ها در سراسر جهان صدها سال است که برپا هستند. تعداد کمی از آنها ترمیم شده اند و از آنها مراقبت زیادی میشوند، در حال حاضر اکثر ساختمان ها تا به امروز فرق کردند. دراینجا برخی از مکان های دیدنی وجود دارد که اگر شما به گذشته برگردید نمیتوانید آنها را تشخیص دهید.
مدیوسن اسکوئر گاردن، قبلاً ایستگاه پنسیلوانیا بود.
این مرکز تفریحی در سال ۱۹۱۰ تکمیل شد و یک قسمت از آن که با الهام از معماری رومی، در ایستگاه اصلی پنسیلوانیا در شهر نیویورک در سال ۱۹۶۳ تخریب شد تا مکانی برای پنسیلوانیا پلازا و مدیوسن اسکوئر گاردن ایجاد شود.
ایستگاه اصلی پنسیلوانیا در نیویورک در سال ۱۹۶۳ تخریب شد و مدیسون اسکوئر گاردن جایگزین آن شد.
برخی از مجسمه های قدیمی، دیوارها، آهن آلات و راه پله ها هنوز وجود دارند، اما باید بدانید که آنها در کجا ایستگاه باید پیدا کرد.
بنا باستانی پُمپِی باعث شکوفایی شهر روم بود.
این شهر باستانی در حدود قرن ششم یا هفتم قبل از میلاد تأسیس شده است و روزگاری یک مکان برای کشف نخبگان رم محسوب می شد. این شهر توسط مردم ساخته شد که بیشتر آنها مغازه ها و میخانه ها بودند، و در این مکان ۲۰ هزار نفر گرد هم می آمدند.
بر اثر فوران کوه وزویوس این شهر باستانی ویران شد و در زیر خاکسترهای آتشفشانی دفن کرد.
با گذشت زمان به طور طبیعی تغییراتی در این شهر ایجاد شد، اما فوران کوه وزویوس شهر را به خاکستر تبدیل کرده است. یک زلزله سهمگین در سال۷۹ میلادی، قبل از وقوع فوران آتشفشان در ۱۶ سال پیش ساختمان های آن شهر را تخریب کرد. و هزاران نفر از مردم شهر کشته شدند و شهر را تخریب کرد. اکنون این شهر باستانی یک مکان تاریخی محبوب برای باستان شناسان در مورد زندگی مردم روم است.
بنا استون هنج در دوره های مختلف ساخته شد، و مورخان معتقدند که بیشتر به یک بنای تاریخی ماقبل تاریخ می رسید.
هدف از ساختن این بنای سنگی غول پیکر در ویلتشایر، انگلیس، قرن هاست که مورد بحث است، اما آنچه بیشتر مورخان اطمینان دارند این مکان قبل از تاریخ نیز معروف است. اعتقاد بر این است که اولین ساخت و ساز اصلی استون هنج در حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است و شامل یک خندق دایره ای با یک رودخانه در داخلی و خارجی آن بود. سنگهای در مرکز بنای یادبود وجود دارد که از حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد برپا شده اند.
در طول سالها، اعتقاد بر این بود که این سنگ ها از قبل تنظیم شده اند.
از زمان شروع ساخت و ساز استون هنج، سنگ ها زیادی از بین رفتند و قسمت هایی از این اثر تاریخی تغییر یافته است، جابجا شده و یا حتی از بین رفته اند. در طول سالهای اخیر، سایت میراث جهانی یونسکو نیز برای جلوگیری از بین رفتن آن چندین بازسازی در این مکان انجام داده است.
مجسمه آزادی از مس ساخته شده است، بنابراین در اصل از جنس برنز است.
مجسمه آزادی با تاج تند و تیز، مشعل برجسته و لوح سنگی بزرگ که بیش از ۳۰۵ فوت دارد و توسط مجسمه ساز فرانسوی فردریک آگوست بارتولدی طراحی شده است. این مجسمه یک قاب آهنین دارد که از ۲۰۰۰۰۰ پوند مس تشکیل شده است.
اما امروز، این مجسمه با رنگ سبز آن شناخته میشود.
وقتی فرانسه در قرن نوزدهم مجسمه آزادی را به ایالات متحده هدیه داد، و بیشتر شبیه به یک سکه قهوه ای تیره بود. در حدود سال ۱۹۰۰، به مجسمه آزادی مس با اکسیداسیون اضافه شده و رنگ آن به صورت سبز آبی درآمده است.
مجسمه بزرگ کولوس رودس که روزگاری بر فراز شهر یونان ایستاده بود.
یکی از هفت عجایب جهان باستان، مجسمه کلوس رودس، مجسمه برنزی و آهنی که خدای خورشید هلیوس بود و در شهر رودس، جزیره یونانی به همین نام است، اندازه این مجسمه بیش ۱۰۰فوت است. این مجسمه همچنان به صورت یک رمز و راز باقی مانده است، اما بسیاری از هنرمندان تصور میکنند که این مجسمه به این شکل بوده است.
زمین لرزه ای در حدود ۲۲۶ سال قبل از میلاد رودس رخ داد و باعث فروپاشی مجسمه شد.
یک زمین لرزه ای در حدود سال ۲۲۵ یا ۲۲۶ قبل از میلاد این مجسمه غول پیکر را سرنگون کرد. بدن شکسته این مجسمه صدها سال قبل از آن در حدود سال ۶۵۴ در همین مکان باقی مانده است. هیچ کس مطمئناً نمی داند که این مجسمه چگونه بود یا دقیقاً در کجا ایستاده است زیرا هیچ اثری از آن امروز وجود ندارد، اما توریست ها هنوز به این مکان می روند که احتمالاً بخاطر عکس گرفتن و تصوراتشان که از این مجسمه دارند.
دیوار برلین در حدود ۹۶ مایل طول داشت.
دیوار برلین توسط دولت کمونیست آلمان برای تقسیم برلین شرقی و غربی در سال ۱۹۶۱ ساخته شده است، دیوار بحث برانگیز و جهانی برلین با ۱۲ فوت اندازه و طول آن ۹۶ (یا ۲۷ برلین را تقسیم کرد) در اینجا ۳۰۲ برج نگهبانی در نقاط مختلف وجود دارد و سیم خاردار در بالای دیوار تا مانع عبور مردم از آن شود.
امروزه فقط بخش های کوچکی از دیوار باقی مانده است.
سرانجام و تقریبا سه دهه بعد از آن دیوار برلین در سال ۱۹۸۹سقوط کرد. بخش های اضافی این دیوار هنوز هم در داخل و اطراف شهر وجود دارد، و پلاک های “دیوار برلین ۱۹۸۹ ـ “۱۹۶۱ در پیاده رو حک شده است قرار دارد.
آرامگاه هالیکارناسوس با ارتفاع ۱۴۰ فوت و یکی از هفت عجایب جهان باستان بود.
مقبره پیشین ماسولوس، حاکم کاریا و ملکه وی آرتمیس با ارتفاع ۱۴۰ ساخته شده است، مقبره هالیکارناسوس (یا هالیکارناسوس) یکی از هفت عجایب جهان باستان بود. در اینجا روایت های مکتوب وجود دارد که این آرامگاه قبلا به چه صورت بود، از جمله کتابی که توسط معماران نوشته شده است، اما مورخان باید اندکی از آزادی هنرمندانه برای تصاویر از این مقبره در اختیار داشته باشند.
در نهایت این سازه توسط چندین زلزله ویران شد.
این مقبره اکنون در ترکیه امروزی، پایه های ستون و آوار از آن باقی مانده است زیرا زلزله این سازه را بین سده های یازدهم و پانزدهم ویران کرد. مجسمه های مرمر گوناگون و آثار باستانی دیگر توسط موسسات هنری مرمت و نگهداری میشوند.
میدان تایمز همیشه محل استقبال جمعیت زیادی از گردشگران نبود.
میدان تایمز تا اوایل سال ۱۹۰۴ تحت عنوان میدان لانگ آکری خوانده می شد، میدان تایمز نیوریک ستی طی یک قرن گذشته تحولات زیادی را متحمل شده است. آدولف اس. اوچ، مالک و ناشر نیویورک تایمز در سال ۱۹۳۵، میدان تایمز را برای ساختن دومین ساختمان بزرگ شهر در آن زمان (برج تایمز) انتخاب کرد، که در ژانویه سال ۱۹۰۵ افتتاح شد. با گذشت سالها، تئاترها و رستورانهای بزرگی از مرکز شهر منهتن به ساختمان اوچ در تایمز اسکوئر متصل شدند.
بعد از رکود بزرگ( رکود گسترده اقتصادی)، همه چیز رو به افول رفت و به زودی فقط “اشکال سرگرمی سطح پایین” نجات یافتند، اما در تمام دوران خوب و بد، منطقه بزرگ وسیعی برای تجمع جمعیت، چه صف برای نان، برای مراسم و چه برای جشن سالانه عید سال نو برگزار می شود.
امروزه آسمان خراش هایی در حال چشمک زدن برای گردشگری وجود دارد.
امروزه به جای میدان تایمز تابلوها نقاشی شده و چراغ های نئون تا حد زیادی توسط صفحه های تلویزیونی عظیم جایگزین شده اند، آسمان خراش های بیشتری احداث شده است، و تعداد بیشتری از مردم از سراسر جهان هر روز به فضای محدودی سراریز می شوند و نقاطی برای توریست را نشان دهند.
اثرات نقاشی پیدا شده در مجسمه بزرگ ابوالهول در شهر جیزه نشان می دهد که در گذشته رنگی تر از امروزه بوده است.
مجسمه بزرگ ابوالهول جیزه، یک مجسمه سنگی غول پیکر در مصر است که موجودی اسطوره ای را با بدن یک شیر و سر یک انسان را به تصویر می کشد. این یکی از قدیمی ترین و بزرگترین بناهای تاریخی در تاریخ بشریت است، اما هیچ کس به طور یقین نمی داند چه کسی آن را ساخته است یا چرا از ویژگی های مهم سیما برخوردار نیست. باقیمانده رنگی که در نزدیکی این مجسمه یافت شد نشان می دهد که ابوالهول همیشه برنزه نبود، بلکه رنگ دیگر داشته است.
طی قرنها، این مجسمه تحت تأثیر هوازدگی و خرابکاری قرار گرفته است.
پیکر ابوالهول با گذشت زمان فرسایش یافته است، با وجود تلاش برای مرمت این مجسمه بزرگ، بخش هایی از صورت آن از بین رفته است. ریش ابوالهول در موزه انگلیس به نمایش گذاشته شد.
تماشاخانه کولوسئوم روم بیش از ۵۰۰۰۰۰ صندلی دارد.
تماشاخانه کولوسئوم روم که به نام آمفی تئاتر فلاویوس نیز معروف است، توسط امپراتور وسپاسیان در حدود سال ۷۰ میلادی برای هدیه ای به مردم ساخته شد. از این سازه که برای اقامت بیش از ۵۰۰۰۰۰ نفر استفاده شده بود، قرن ها به عنوان مکانی برای سرگرمی از جمله مسابقات گلادیاتور و مبارزه با حیوانات وحشی استفاده می شد. این وقایع سرانجام فسخ شدند و تماشاخانه کولوسئوم منبع مصالح ساختمانی شد.
نزدیک به دو سوم تماشاخانه کولوسئوم توسط آب و هوا، بی توجهی و زمان از بین رفت.
آب و هوا، بلایای طبیعی، زمان و بی توجهی، این بنای بزرگ را به یک یادگار فروپاشیده تبدیل کرده و تقریباً دو سوم از مکان اصلی این بنا نابود شد. با این حال، امروز هنوز هم یکی از نمادین ترین ساختمان های و یکی از جاذبه های مهم گردشگری در جهان محسوب می شود.
پارتنون در یونان زمانی پر از سازه های زینتی بود.
معبد پارتنون در قرن ۵ قبل از میلاد مسیح ساخته شده، معبد پارتنون یکی از شناخته شده ترین سازه های یونان است که در بالای تپه ای بالاتر از مجسمه آتنا قرار دارد. این معبد مملو از مجسمه های زینتی و مجسمه الهه آتنا بود.
با گذشت زمان، سازه یونان بوسیله زلزله و آتش سوزی تخریب شده است.
پایه های با بیش از ۲۳۰۰۰ فوت مربع و ۴۶ ستون بیرونی که هر کدام ۳۴ فوت ارتفاع داشتند، معبد پارتنون سمبل ثروت شهر بود. با این حال، از آن زمان به بعد این سازه باستانی آسیب دیده است. مجسمه ها و سقف های در این معبد بوسیله انفجار تخریب شدند و امروزه معبد جزئ ویرانه های از آن چیزی باقی نمانده است. چندین معبد دیگر، مجسمه و مکان های دیگر به یک بار مورد توجه فرهنگی قرار گرفته بودند، اما اکنون شما باید از تخیل خود استفاده کنید زیرا این مکان ها بیشتر از سنگ ها و ویرانه ها زیبا هستند.
آنگوروات بزرگترین بنای مذهبی جهان است.
معبد آنگوروات درنیمه اول قرن دوازدهم به عنوان یک معبد هندو و خدای ویشنو ساخته شده است، آنگورور وات در کامبوج یکی از بزرگترین بناهای مذهبی است که تاکنون ساخته شده است. این معبد مدتهاست که به خاطر معماری باشکوهش مورد تحسین قرار گرفته است.
اگرچه هنوز معبد آنگورور وات یک مکان برجسته است اما آسیب قابل توجهی متحمل شده است.
این معبد در گذشته یک معبد پر زرق و برق بود و آثار هنری و رنگهای روشن داشته بود، اکنون بیشتر ویرانه های این معبد سنگی هستند. اگرچه دانشمندان در تلاش هستند که تا آنچه از آنگورور وات باقی مانده است را حفظ کنند، اما این بنای تاریخی همچنان به شکاف و پوسیدگی خود ادامه می دهد.
هرم نوهچ میول در کوبا با ارتفاع ۱۳۰ فوت، بلندترین هرم در شبه جزیره یوکاتان و شبه جزیره مایان است.
این هرم از سکوهای انباشته با یک پله مرکزی و یک معبد کوچک در بالا، نام هرم، که به “مویند بزرگ” ترجمه می شود، نسبت به آن بی توجهی شده است. از این گذشته، بازدید کنندگان برای رسیدن به قله باید از ۱۲۰پله بالا روند.
چیزی که در آنجا استوار است پله های هستند که توسط کوه پوشیده شده است، اما در هرم نوهچ میول خطوط تمیزتری استفاده شده است.
هرم نوهچ میول طی قرون تغییرات زیادی کرده است.
با کشف مجدد این هرم در سال ۱۸۰۰، این مکان تا اوایل دهه ۱۹۷۰ در دسترس عموم نبود. اگرچه هرم نوهیچ میول هنوز هم یک سازه برجسته است، اما در طی قرن ها تغییرات زیادی کرده است.