اردبیل یکی از بزرگترین شهرهای ایران و مرکز استان اربیل است. این شهر باستانی در میان کوه های(باغرو) تالش و سبلان قرار گرفته است و از خنک ترین شهرهای ایران به شمار می رود.
نام اردبیل اولین بار در حدود ۵۰۰۰ هزار سال قبل به عنوان شهری به نام آرتا بر روی لوحه های گلی سومریان حک شده است. بر اساس آثار بدست آمده از حفاری ها، وجود حیات در عصر مفرغ و عصر آهن در آن به اثبات رسیده است.
آثار تاریخی و جاذبه های طبیعی اردبیل نام این شهر را در فهرست پربازدید ترین مناطق گردشگری ایران قرار داده است. جاذبه های طبیعی آن در فصولی از سال بی نظیرند و با وجود چشمه های آب معدنی، آبشارها و دریاچه های زیبا این شهر چیزی از زیبایی کم ندارد.
پل آغلاغان نیر
در موازات جاده ی اردبیل به سراب یک پل قدیمی و زیبا دیده می شود، این پل تاریخی پل آغلاغان نیر است، که مردم محلی به آن پل قرمز می گویند.
پل تاریخی آغلاغان مربوط به دوره صفوی است و در نیر، روی رودخانه آغلاغان واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۵۵۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل دارای چهار چشمه با پایه های سنگی و طاق های آجری می باشد. اندازه هر چهار دهانه قوس متفاوت است.
این پل یادگار دوران صفویه می باشد از سال ۱۳۷۷ ه.ش عملیات مرمتی توسط سازمان میراث فرهنگی شروع شده است. پل شامل چهار دهانه آجری با قوس های مربع (شمشیری) و موج شکنهای سنگی می باشد. در حال حاضر این پل برای گذر افراد پیاده مورد استفاده قرار میگیرد.
در ساختن این پل از اصول مهندسی و معماری به خوبی بهره گرفته شده و استقامت پل در طی سالیان سال نشانگر این مطلب است.
شیوه ی طراحی و قوس های به کار رفته در آن، نشانه ی مهارت، چیره دستی و دقت معماران ایرانی بوده که در کنار زیبایی بنا به استحکام آن نیز بی توجه نبوده اند. این پل ۳۸ متر طول، ۵ متر پهنا و ۵.۵ متر بلندا دارد.
پايه‌های پل تا ارتفاع ۱/۴۰ سانتی متری از سنگ های تراشیده و سنگ قبر تشکیل شده ولی پيكره اصلی پل با آجر ساخته شده است.
این پل دو قسمت شهر را به هم متصل می کند و در گذشته عبور و مرور مسافران تبریز به اردبیل از روی آن انجام می گرفت ولی امروزه پل دیگری کنار آن ساخته شده است و از این پل که چند سال پیش مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت به عنوان یک اثر ملی حفاظت می شود.
وجه تسمیه
این پل به پل قرمز (قرمیزی کورپی) به علت آجرهای قرمزی است که در آن استفاده شده است، با توجه به شواهد آغلاغان نیر خواهر خوانده ای به نام پلدختر یا قیز کورپیسی دارد، که هر چند از لحاظ مسافتی در فاصله ی دورتری قرار گرفته است، اما دارای عناصر مشابهی است که آن ها را خواهر خوانده ی هم کرده است.این عناصر عبارتند از:
استفاده از مصالح یکسان در بدنه ی هر دو پل: هر دو پل از آجرهای قرمز ساخته شده اند با این تفاوت که آجرهای به کار رفته در پلدختر کمی قرمزتر هستند.
بام سنگ فرش شده: روزگاری بام هر دو پل سنگ فرش بوده است، اما سنگ فرش های قیرمیزکورپیسی به مرور از بین رفته است.
