آیا تا به حال به این فکر افتاده اید که در محلی بالاتر از ابرها بر زمین سیر و سفر کنید؟! بله چنین فکری در نگاه اول تقریبا غیر ممکن به نظر می رسد اما لازم است بدانید در همین ایران عزیز ما یک همچین سرزمینی وجود دارد.
روستایی در اعماق ابرها که اطراف آن را کوه های بلند قامت و درختان تنومند و جنگل های وسیع پوشانده است. روستایی مرتفع و ییلاقی که یک منطقه ی گردشگری و طبیعت گردی بکر و خوش اب و هواست. روستایی که گوشه ای از یک بهشت سرسبز است که در آسمان ها سیر می کند.
در کشور زیبای ایران، استان سرسبز مازندران، شهرستان تنکابن، بخش سرزنده ی خرم اباد، منطقه ی پهناور دوهزار، روستایی وجود دارد به نام روستای نوشا که به معنای واقعی، بهشت را با تمام وجود توصیف می کند.
نوشا به معنی نسیم خنک صبحگاهی است و در ارتفاعی حدود ۲۲۰۰ متر واقع شده که تجمع ابرها در اطراف آن مناظری را در مقابل چشمانمان به تصویر می کشد که شاید نظیر آن را فقط در خواب و رویا بتوان مشاهده کرد .
بنا بر آخرین سرشماری به عمل آمده در سال ۱۳۹۵ جمعیت این قطعه بهشت کوچک از جهان که در ایران واقع شده تنها معادل ۳۲ نفر تخمین زده شده است.
قدم نهادن در روستای نوشا از همان ابتدا شما را با مفاهیمی همچون تنفس هوای پاک، تصاویر بکر، چشم اندازهای بی نظیر و طبیعت زیبا اشنا می کند.
روستای نوشا در ۵۵ كيلومتري جنوب شهرستان تنكابن واقع شده است و جزء ییلاق های منطقه ی دوهزار در اطراف شهرستان تنکابن می باشد.
با قرارگیری بر دامان این روستا می توان نظاره گر کوه های سربه فلک کشیده و درختان با ابهت بر زمین نشسته بود. برای رفتن به این قطعه بهشت کوچک بایستی از دل جنگل های دوهزار و از کنار رودخانه ی نوشارود که خود از کوه های نوشا سرچشمه می گیرد و یکی از سرچشمه های اصلی و بزرگ رود دوهزار است عبور کرد.
این مسیر طی می شود تا بتوان بر تن روستای نوشا پا گذاشت و خود را در یک تصویر رویایی از منطقه ای بکر بر زمین مشاهده کرد.
این در حالی است که بخشی از مسیر به صورت راه پیمایی و بخشی از آن نیازمند کوه پیمایی است و ممکن است تا حدی سخت باشد پس برای کودکان و افراد سالخورده چندان مناسب نیست و قدرت جوانی را طلب می کند.
در میان تمام زیبایی ها در اواسط راه چشمه آبی وجود دارد که در دشتی خوش آب وهوا قرار گرفته و با ابی گوارا از گردشگران منطقه و افراد بومی پذیرایی می کند تا با انرژی مجدد به ادامه ی راه بپردازند.
این روستای بکر و زیبا بخشی از طبیعت مازندران است که هنوز پای هیچ ماشینی به آن باز نشده است و تنها وسایل نقلیه ی ماشینی که پا بر دل آن نهاده اند موتور و هلیکوپتر بوده اند.
موتور تنها توسط مردم بومی و آن هم فقط گاهی اوقات استفاده می شود و هلیکوپتر به ندرت و بنا بر ضرورت در آن دیده شده است.
مسیر رفتن به روستای نوشا تنکابن بدین صورت است که تا نیمه های راه با ماشین اما بقیه ی آن بایستی با پای پیاده یا با اسب طی شود که معمولا اسب تنها توسط مردم بومی به کار می رود. خبر خوب اینکه قطعا پیاده روی در این مسیر خیال انگیز برای هر فرد گردشگری از جذابیت بالایی برخوردار است.
