حرم مطهر امام رضا (ع) یکی از معنوی‌ترین مکان‌هایی است که شما می‌توانید به آنجا بروید و آرامش روحی فوق العاده‌ای را تجربه کنید.
حرم امام رضا (ع) یکی از مشهورترین جاذبه های گردشگری مشهد و ایران است. سالانه میلیون‌ها نفر زائر از ایران و جهان برای زیارت شاه خراسان روانه مشهد می‌شوند.
حرم مطهر علاوه بر اینکه مزار امام هشتم را شامل می‌شود، دارای بخش‌هایی از جمله موزه، کتابخانه و رستوران نیز می‌باشد و شما می‌توانید علاوه بر زیارت به بازدید از این امکان تاریخی و فرهنگی نیز بپردازید.
معماری و ساخت حرم مطهر در دوران مختلف تاریخ
حرم مطهر امام رضا (ع) در سال های آغازین به خاک سپاری پیکر پاک امام هشتم، به صورت بنایی ساده با مصالح ویژه آن دوران بنا شده بود؛ چنان‌که بقعه مطهر، تنها یک در ورودی ساده در پیش روی مبارک داشت و دارای تزیین هایی مختصر به سبک آن زمان بود. صفه های اضلاع حرم به جز صفه پیش رو، به سوی خارج از بنا بسته بود و بر فراز بقعه، تنها قبه ای وجود داشت.
سامانیان؛ اولین آبادگران آستان مقدس امام رضا
به روایت تاریخ، ابوبکر شهمرد، از پیشکاران نوح بن منصور سامانی، شهادت‌گاه علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، امام هشتم شیعیان را آباد کرد. به گفته ابن بابویه، محمد بن عبد الرزاق طوسی و امیر محمدیه، از امرای عهد سامانی، در دوران امارتشان نسبت به مرقد مطهر امام (علیه السلام) کمال ارادت و توجه داشتند و تزییناتی در حرم به وجود آوردند. دیالمه؛ تزییناتی مختصر در اوایل قرن چهارم هـ.ق به دستور عضد الدوله دیلمی، مرقد منور امام رضا (علیه السلام) به سبک آن زمان تعمیر و تزیین شد.
غزنویان و یادگاری به نام مسجد بالا سر حضرت
یمین الدوله، سلطان محمود غزنوی، عمارت مشهد توس را که مرقد علی بن موسی الرضا (علیه السلام) و هارون الرشید در آن دوران است؛ پس از تخریبی که پدرش سبکتکین غزنوی در قبه به وجود آورد، از نو ساخت و بنایی زیبا بر آن بنیاد کرد. علاوه بر این، ابوالحسن عراقی معروف به دبیر، در اوایل قرن پنجم ضمن مرمت بقعه رضوی، اقدام به ساخت مسجد بالاسر در کنار حرم امام رضا نمود.
سلجوقیان؛ گذارندگان اولین گنبد آستان متبرکه
در دوره سلجوقیان اولین گنبد بر روی بقعه حرم امام رضا ساخته شد. امیر عماد الدوله در دوره سلجوقی و در اوایل قرن ششم هـ.ق حرم را مرمت کرد. شرف الدین ابو طاهر قمی، وزیر سلطان سنجر، گنبد را بر فراز بقعه بنا نهاد و ترکان زمرد سلجوقی هم ازاره (بخشی از دیوار سنگی) حرم امام رضا را با کاشی های نفیس سنجری به تاریخ اثنی عشر و خمس مائه (512) آراستند.
خوارزمشاهیان؛ دوران کاشی های سنجری
در دوره خوارزمشاهیان، کاشی‌کاری در حرم رنگ و بوی بیشتری یافت. در اوایل قرن هفتم هـ.ق بار دیگر ازاره حرم امام رضا با کاشی های ممتاز، معروف به کاشی سنجری تزیین شد. اکنون این کاشی ها با تاریخ اثنی عشر و ست مائه (612) در حرم موجود است.
به علاوه در این دوره، اطراف در پیش روی مبارک، در ضلع شمالی رواق دار الحفاظ، با کتیبه‌ای از کاشی چینی ممتاز تزیین شد. در این کتیبه به خط ثلث برجسته، نام و نسب حضرت امام رضا (علیه السلام) تا حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) مکتوب شده است.
تیموریان و ساخت مسجد گوهرشاد و مدرسه دو درب
عهد تیموری، دوران پربار و با شکوهی از نظر معماری حرم به شمار می رود. گوهرشاد خاتون، همسر شاهرخ بن امیر تیمور گورکانی، بانی معروف مسجد گوهرشاد، در این دوره زندگی می‌کرد. از آثار مهم این دوره، بنای باشکوه مسجد گوهرشاد در جنوب حرم امام رضا و دو رواق تاریخی دار الحفاظ و دار السیاده است.
مدرسه پریزاد، مدرسه دو درب و مدرسه سابق بالاسر که متصل به ضلع غربی دار السیاده بود و اکنون جزء رواق دار الولایه است، هم به این دوره مربوط می‌شود. همه این بناها مربوط به دوران حکومت همسر گوهرشاد خاتون یعنی شاهرخ تیموری است. از آثار دیگر عهد تیموری، ضلع جنوبی صحن انقلاب است که به همت امیر علی شیر نوایی، وزیر سلطان حسین بایقرا، آخرین امیر تیموری، بین سال‌‌های 885 ـ 875 هـ.ق ساخته شد.
عهد صفویه و دوران طلا کاری حرم مطهر
دوران صفویه نیز دوران مهمی در تاریخ معماری حرم امام رضا به شمار می‌رود. طلا کاری گنبد و گلدسته، ساخت اولین ضریح مرقد منور، رواق های توحید خانه، گنبد الله وردی‌خان و گنبد حاتم خانی، همه مربوط به این دوره است. شاه طهماسب، شاه عباس و شاه سلیمان صفوی، از جمله شاهانی بودند که در این دوره با اقدام های اساسی خود، نامشان را در تاریخ معماری حرم ثبت کردند.
غارت اموال آستان قدس در زمان شاه عباس
در سال 997 هـ.ق که عبد المؤمن خان ازبک اقدام به غارت اموال آستان قدس رضوی و طلاهای گنبد کرد، شاه عباس اول در سفری که به مشهد آمد، مجدداً دستور داد گنبد را طلایی کنند. بازسازی دوباره گنبد طلا در سال 1016 هـ.ق پایان یافت. علیرضا عباسی خطاط معروف دوران صفویه، گنبد طلایی امام هشتم را با خط ثلث زیبایش، کمربندی کرده است.
شاه سلیمان صفوی هم به تعمیر رواق دار السیاده و طلا کاری مجدد گنبد که در اثر زلزله سال 1084 هـ.ق آسیب دیده و فرو ریخته بود، اقدام کرد. طلاکاری مجدد گنبد در عهد شاه سلیمان، بر چهار ترنج ساقه گنبد به خط محمدرضا امامی کتیبه شده که بسیار چشم نواز است.
دوره افشاریه؛ سقاخانه اسماعیل طلا
در دوران افشاریه و پایتخت شدن مشهد قدیم، توجه به حرم مطهر بیش از پیش صورت گرفت. به گونه ای که برخی از اجزای حرم مطهر مانند بنای گلدسته ضلع شمالی صحن عتیق (صحن انقلاب)، طلاکاری مجدد ایوان امیر علی شیر و گلدسته بالای آن و سنگاب سقاخانه اسماعیل طلایی، همه مربوط به دوره افشاریه هستند.
دوره قاجاریه؛ دوران آینه کاری
دوره قاجاریه از نظر معماری، دوران مهمی در تاریخ حرم به شمار می رود. بنای صحن آزادی مربوط به این دوره است. در این عهد، ایوان غربی صحن آزادی به طلا آراسته و به ایوان ناصری معروف شد. در همین دوران، کاشی‌کاری و تزیینات صحن آزادی انجام شد.
علاوه بر این، در سال 1275 هـ.ق قائم مقام نوری اقدام به آینه کاری روضه منوره کرد و در همین دوره بود که رواق های توحید خانه، دار الحفاظ و دار السیاده آینه کاری شد.
نام‌های حرم امام رضا (ع)
حرم مقدس امام رضا (ع) ۱۴ نام دارد که در اینجا به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:
آستان ملائک پاسبان
بقعه مبارکه
حرم مطهر
ارض اقدس
روضه رضویه
روضه مقدسه
روضه منوره
عتبه عالیه
قبله هفتم
کعبه آمال
مرقد ملکوتی
مرقد منور
مضجع شریف
معین الضعفا
صحن های حرم امام رضا (ع)
صحن های حرم امام رضا (ع) ۹ عدد هستند و به نام‌های صحن انقلاب اسلامی (صحن کهنه یا صحن عتیق)، صحن آزادی (صحن نو)، صحن جمهوری اسلامی، صحن قدس، صحن جامع رضوی، صحن غدیر، صحن کوثر، صحن هدایت و صحن بعثت خوانده می‌شوند.
صحن انقلاب
صحن انقلاب یا صحن عتیق، همانگونه که از نام آن برمی‌آید قدیمی‌ترین صحن حرم مطهر است و با ۶۷۴۰ متر مربع در ضلع شمالی آن قرار دارد.
این صحن تاریخی و باشکوه به‌یک‌باره ساخته نشد. بلکه نیمی از آن در دوران تیموریان ساخته شد و نیمه‌ی دیگر در تقارن کامل با آن در دوران صفویان توسعه یافت. به عبارت کامل‌تر، وزیر سلطان حسین بایقرا از سلسله‌ی تیموریان دستور ساخت صحن، ایوان جنوبی به نام ایوان طلا (ایوان نادری) و چند بنا در ضلع غربی آن را داد و ۱۵۰ سال پس از آن، شاه عباس صفوی ایوان‌های شمالی و بخش شرقی آن را به‌صورت کاملا قرینه با بخش‌های قبلی گسترش داد.
دو ایوان ساعت و نقاره خانه در تقارن کامل با یکدیگر ساخته شده‌اند. دو مناره‌ی حرم مطهر رضوی بر فراز ایوان طلا و ایوان عباسی ساخته شده‌اند. امیر علی‌شیر نوایی، وزیر دانشمند تیموریان که ساخت این صحن با همت وی آغاز شد، در کنار ایوان شمالی خفته است. ایوان‌های صحن عتیق به شرح زیر هستند:
ایوان طلای نادری در جنوب؛ قدیمی‌ترین ایوان صحن انقلاب است که چون نادرشاه افشار آن را طلاکاری کرده به نام نادری معروف شده است. معماری زیبای این ایوان بر شکوه آن می‌افزاید.
ایوان عباسی در شمال؛ به خاطر متصل بودن به بست طبرسی، باب طبرسی نامیده می‌شود و از لحاظ هنر کاشی‌کاری و کتیبه‌کاری، شاهکاری بی‌همتا است. صلوات بر پیامبر اکرم و امامان معصوم (علیهم السلام) و سوره‌ی جمعه را روی بخش‌هایی از ایوان می‌توان مشاهده کرد.
ایوان ساعت در غرب؛ ایوان غربی به بست شیخ طوسی راه دارد و باب طوس نامیده می‌شود. در واقعه‌ی حمله‌ی روس‌ها به حرم مطهر رضوی در سال ۱۱۳۰ هجری قمری، ایوان ساعت دچار آسیب شد. آثار گلوله‌ها هنوز روی این ایوان وجود دارد. دو کتیبه به خط ثلث حاوی آیاتی از قرآن کریم در بالا و حاشیه‌ی آن خودنمایی می‌کند.
و ایوان نقاره خانه در شرق؛ ایوان شرقی که به بست شیخ حر عاملی راه دارد، باب حر عاملی نامیده می‌شود. این بنای باشکوه به‌جامانده از دوران عباسی در تقارن کامل با ایوان غربی ساخته شده و سوره‌‌های نور و مزمل با خطی خوش روی آن نگاشته شده است.
پنجره فولاد؛ در زمان ساخت صحن در دوران تیموریان، پنجره‌ای در سمت چپ ایوان نادری محلی مشرف به ضریح مطهر نصب شد تا کسانی که امکان ورود به حرم، بتوانند در فاصله‌ای کم با ضریح زیارتنامه بخوانند. این پنجره اکنون پنجره فولاد نامیده می‌شود. پس از انقلاب، به‌خاطر فرسودگی آن، پنجره‌ی جدیدی در محل نصب شد که برخلاف نامی که به آن معروف است، از آلیاژ برنج ساخته و با طلا آبکاری شده است. پنجره‌ی قدیمی نیز به موزه منتقل شد.
صحن آزادی
صحن نو پس از انقلاب به نام صحن آزادی خوانده شد. این صحن با ۴ هزار و ۳۴۰ متر مربع مساحت، یکی از بزرگ ترین صحن های حرم امام رضا (ع) است. این صحن در ضلع شرقی حرم مطهر، در پایین پای مبارک حضرت ساخته شده و از سمت غرب به روضه‌ی منوره متصل است. ساخت صحن نو که در مقایسه با صحن کهنه (صحن انقلاب) به این نام خوانده می‌شود، به دستور فتحعلی شاه قاجار آغاز شد و در دوران ناصرالدین شاه به پایان رسید.
ایوان‌های صحن جدید به این شرح هستند:
ایوان طلای ناصری در ضلع غربی صحن
ایوان ساعت یا ایوان جنوبی صحن نو
ایوان شرقی صحن آزادی به باب‌السلام معروف است
صحن امام خمینی (ره) یا صحن بعثت
صحن امام خمینی (ره) را می‌توان سومین صحن حرم مطهر از نظر قدمت دانست. در گذشته در محل فعلی این صحن، دکان‌هایی کهنه و فرسوده به نام «تیمچه پایین‌پا» و مدرسه‌ای نیمه‌مخروبه به نام «مدرسه‌ی سعدالدین» قرار داشت که در دوران پهلوی، خریداری و به مجموعه‌ی حرم مطهر افزوده شدند. صحن امام خمینی (ره) در سال ۱۳۲۴ افتتاح شد؛ اما در ابتدا کاربری عمومی نداشت و تنها برای امور تشریفاتی و پذیرایی از سران کشورها استفاده می‌شد.
بنای اولیه شامل چندین ساختمان برای با کاربردی موزه و کتابخانه بود که به همین علت، آن را صحن موزه نیز می‌نامیدند. در سال ۱۳۵۳، همگی تخریب و فضای آن‌ها به صحن اضافه شد تا وسعت آن به ۱۰ هزار متر مربع برسد. در سال ۱۳۸۱، به‌خاطر افزایش تعداد زائران و احساس نیاز به فضاهای سرپوشیده برای راحتی بیشتر آن‌ها، بخش بزرگی از این صحن تغییر کاربری داد و پس از مسقف شدن، به نام رواق امام خمینی (ره) نامیده شد. بخش کوچک‌تر آن نیز اکنون رواق بعثت نامیده می‌شود.
صحن جامع رضوی
صحن جامع رضوی با ۳۶۳ متر درازا و ۱۶۷ متر پهنا و روی هم رفته، ۱۱۷۵۸۴ متر مربع زیربنا، بزرگ ترین صحن حرم امام رضا (ع) است و مراسم‌های مختلفی مانند سخنرانی مقام معظم رهبری در ابتدای هر سال شمسی و اجتماع عزاداران حسینی در ماه محرم در این صحن انجام می‌شود.
این صحن واقع در بخش جنوبی آستان مقدس در سال ۱۳۸۱ افتتاح شد و گنجایشی برابر با ۷۰ هزار نمازگزار را دارد. سه ایوان آن به نام‌های ولی عصر در ضلع جنوبی، باب الکوثر در ضلع شرقی و باب الغدیر در ضلع غربی، هرکدام دارای دو گلدسته‌ی مرتفع هستند.
صحن جمهوری اسلامی
صحن جمهوری اسلامی در ضلع غرب حرم مطهر رضوی قرار دارد. این صحن در سال ۱۳۶۸ و با هدف بزرگ‌سازی حرم در وسعت ۷۲۹۲ متر مربع افتتاح شد. این صحن، شبیه‌ترین صحن به صحن انقلاب است؛ طوری که مانند آن دارای دو مناره‌ی طلا روی ایوان‌های شمالی و جنوبی، ایوان طلاکاری شده، سقاخانه و پنجره‌ای برای خواندن زیارتنامه از دور است. تنها تفاوت آن‌ها این است پنجره‌ی صحن جمهوری اسلامی از جنس برنز است. بهشت ثامن‌الائمه‌ی شماره‌ی سه که شهدای انفجار عاشورای سال ۷۳ در آن خفته‌اند هم زیر همین صحن قرار دارد.
صحن قدس
صحن قدس با مساحتی در حدود ۲۵۳۰ متر مربع، کوچک ترین صحن حرم امام رضا (ع) است. این صحن در سال ۱۳۷۳ و در میان مسجد گوهرشاد، صحن موزه امام خمینی، بست شیخ بهایی و صحن جامع رضوی ساخته شد. سقاخانه‌ی آن از روی قبه‌الصخره در بیت‌المقدس و در اندازه‌ی یک هشتم اندازه‌ی واقعی طراحی شده است. نکته‌ی دیگر آن که بهشت ثامن‌الائمه‌ی شماره‌ی دو زیر این صحن قرار دارد.
صحن هدایت
صحن کوچک هدایت با زیربنای ۱۷۹۸۰ متر مربع، صحنی تازه تاسیس است که در ضلع شمال شرقی آستان مقدس قرار دارد و بنیاد پژوهش‌های اسلامی، دانشگاه علوم اسلامی رضوی و مهمانسرای حضرت در این صحن واقع شده است.
صحن غدیر
صحن غدیر با ۱۴۴۵۳ متر مربع زیربنا در جنوب غربی حرم مطهر قرار دارد و از طریق آن می‌توان به مجتمع تجارتی خدماتی غدیر که شامل سرویس‌های بهداشتی فرنگی است، راه یافت. خطبه‌ی غدیر و نام مبارک علی ابن ابی‌طالب (ع) را می‌توان در تمامی کاشی‌ها و کتیبه‌های آن مشاهده کرد.
صحن کوثر
صحن کوثر مساحتی حدود ۱۵۶۴۸ هزار متر مربع دارد و در شمال شرق آستان مقدس و در میان صحن جامع رضوی، رواق امام خمینی (ره) و صحن آزادی واقع شده است. تمامی کاشی‌های این صحن مزین به نام مبارک بانوی دو عالم شده و خطبه‌ی فدکیه روی کتیبه‌های آن نوشته شده است.
گنبد طلای حرم امام رضا (ع)
به باور برخی، گنبد نماد سر انسان و گلدسته‌ها نماد دستانی هستند که به نشانه‌ی تمنا و خواهش رو به عرش بلند شده‌اند. برخی نیز آن‌ها را شاخصی برای قبله‌یابی می‌دانند.
گنبد طلای بارگاه منور رضوی، جلوه‌ای زیبا از هنر آمیخته با مذهب است که دیدگان بی‌قرار بسیاری واله و شیدای آن شده‌اند. این گنبد از دو ساختار داخلی و خارجی تشکیل شده که گنبد داخلی را «خود» و گنبد خارجی را «آهیانه» می‌نامند. گنبد داخلی همان سقف روضه منوره است که «قبه» نامیده می‌شود و اکنون، ساختاری طلایی روی آن نصب شده است. این گنبد از داخل روضه قابل‌مشاهده است.
اولین قبه‌ای که بر فراز مرقد امام رضا (ع) وجود داشت همان قبه‌ای است که مامون برای پدرش در بقعه‌ی هارونی ساخت. روایت دیگری نیز ساخت این بقعه و قبه‌ی آن را منسوب به مامون نمی‌داند و آن را بنایی معرفی می‌کند که از گذشته در باغ حمید بن قحطبه وجود داشت که مامون آن را برای دفن پدرش در نظر گرفت و ۱۰ سال بعد، دستور داد آقا علی ابن موسی‌الرضا (ع) را نیز در آن به خاک بسپارند. قبه در حوادثی که در قرن چهارم بر خراسان گذشت، تخریب شد و سلطان محمود غزنوی اقدام به بازسازی آرامگاه و ساختن قبه‌ای جدید برای آن کرد.
بقعه مبارک یک بار دیگر در اوایل قرن ششم همزمان با عصر سلجوقیان نیازمند تعمیر شد و در آن زمان بود که گنبدی برای حرم شریف امام هشتم (ع) نصب شد که هنوز هم به‌عنوان سقف روضه منوره استفاده می‌شود. هزار سال از عمر گنبد حرم امام رضا (ع) که توسط وزیر سلطان سنجر سلجوقی ساخته شد، می‌گذرد. این گنبد که هنوز هم پا بر جا است در زمان شاه طهماسب صفوی طلاکاری شد و پس از تاراج شدن توسط ازبک‌ها، شاه عباس اقدام به مرمت آن با خشت‌های طلا کرد که شرح آن روی کتیبه‌ی دور گنبد نوشته شده است.
۷۰ سال پس از آن، زلزله‌ای شهر در سال ۱۰۸۴ هجری قمری مشهد را لرزاند و به گنبد آسیب جدی رساند؛ طوری که شاه سلیمان صفوی اقدام به طلاکاری مجدد گنبد کرد. گنبد حرم امام رضا (ع) یک بار دیگر در سال ۱۲۹۱ شمسی مورد مرمت قرار گرفت. این بار زلزله‌ی روس‌ها گنبد طلا و مسجد گوهرشاد را با هم لرزاند و دولت پهلوی دست به کار تعمیر گنبد شد. خشت‌های مورد استفاده در گنبد در اثر گذشت زمان از بین رفتند و سال ۱۳۵۸، مسئولان آستان قدس رضوی آن‌ها را با ورقه‌های مسی با روکش طلا جایگزین کرد. این ورقه‌های مسی چهار برابر ضخیم‌تر از خشت‌های گلی قدیمی و در نتیجه، مستحکم‌تر از آن‌ها هستند و برای نصب آن‌ها روی گنبد، از روش الکترولیک شد.
گلدسته های حرم امام رضا (ع)
گلدسته یا به عبارتی مناره یکی از عناصر جدایی‌ناپذیر از معماری اسلامی است. روی هم رفته ۱۲ مناره در مجموعه‌ی حرم مطهر رضوی وجود دارد که از آن میان، دو مناره با ارتفاع ۴۱ متر متعلق به مسجد گوهرشاد، دو مناره طلاکاری شده با ارتفاع ۴۰٫۵ متر در صحن انقلاب اسلامی، ۲ مناره با ارتفاع ۳۵ متر و مزین به کاشی و روکش طلا در صحن جمهوری اسلامی، ۴ مناره با ارتفاع ۵۷ متر در اضلاع شرقی و غربی صحن جامع رضوی و ۲ مناره با ارتفاع ۷۰ متر در ضلع قبله‌ی صحن جامع هستند.
از میان تمامی گلدسته های حرم امام رضا (ع) دو گلدسته اهمیتی بیشتر از سایرین دارند: مناره های صحن انقلاب که شرح ساخت آن‌ها کمی بالاتر آمد. هر دو مناره طلاکاری شده‌اند و محیط خارجی آن‌ها ۱۳ متر است. مناره نزدیک گنبد قدیمی‌ترین مناره و مناره های واقع در ضلع قبله صحن جامع رضوی بلندترین مناره های حرم امام رضا (ع) هستند.
مناره‌ی دوم در صحن انقلاب فاصله‌ی زیادی با گنبد دارد، اما معمار آن در زمان نادرشاه آن را طوری طراحی کرد و ساخت که مسافرانی که از سمت خیابان امام رضا به حرم وارد می‌شوند، تصور می‌کنند گنبد درست در وسط این دو گلدسته قرار دارد. این مسئله در غالب عکس‌هایی که از گنبد و گلدسته های حرم امام رضا (ع) منتشر می‌شود، قابل رویت است.
رواق های حرم امام رضا (ع)
رواق‌ها، فضاهای مسقف داخل ساختمان حرم هستند.هرکدام از رواق ها برای کاربرد خاصی در نظر گرفته شده‌اند. رواق شیخ طوسی به برگزاری مراسم عقد برای نوعروسان و تازه‌دامادهایی اختصاص داده شده است که خواهان آغاز زندگی مشترک خود در جوار مرقد منور امام رضا (ع) هستند. رواق امام خمینی (ره) با ۹ هزار متر مربع وسعت، بزرگ ترین رواق حرم مطهر است که تا همین چند سال پیش یکی از صحن‌های حرم مطهر بود و پس از تغییر کاربری به رواق تبدیل شد.
برنامه‌های مذهبی، سیاسی و اجتماعی و نماز جمعه در این رواق برگزار می‌شود. دارالعزه با ۷۳ متر مربع مساحت کوچک ترین رواق است و دارالمرحمه را که در سال ۱۳۹۲ افتتاح شد، می‌توان جدیدترین رواق حرم دانست؛ در حالی که رواق دارالحفاظ که به دستور بانو گوهرشاد و به‌عنوان محلی برای قرائت قرآن توسط قاریان احداث شد، قدیمی‌ترین رواق حرم مطهر است.
سنگ قبر های بقعه متبرکه حرم امام رضا (ع)
سنگ مرمرین که در سنه 6 هجری قمری ساخته شد، اولین سنگ بقعه متبرکه امام رضا بود که طولی 40 سانتی متر و عرضی 30 سانتی متری داشت. این سنگ قبر به دلیل قدمت بالایش بسیار با ارزش است و در موزه آستان قدس رضوی نگهداری می شود. بر روی این سنگ قبر، تاریخ ولادت و تاریخ به شهادت رسیدن امام رضا (ع) به خط زیبای کوفی حکاکی شده است.
سنگ سفید مرمرین آهکی، دومین سنگ قبر امام مهربانی ها بوده که ابعاد آن با ابعاد سنگ مزار اول متفاوت می باشد. متراژ دومین سنگ مزار مضجع شریف علی بن موسی الرضا (ع)، 60 سانتی متر طول و 40 سانتی متر عرض دارد. سنگ مزار دوم در حال حاضر بر روی سرداب حرم قرار دارد.
سومین سنگ مقبره امام رضا (ع)، زیبا ترین سنگ مزار
بعد از این 2 سنگ قبر، در سال 1379 همزمان با گذاردن ضریح جدید (ضریح پنجم)، سنگ مقبره بسیار زیبایی برای امام هشتم شیعیان ساخته شد. ابعاد سنگ مقبره جدید که به رنگ سبز چمنی می باشد 2،20 سانتی متر طول و 1،10 سانتی متر عرض دارد. قطر این سنگ که از معدن توران پشت یزد استخراج شده 90 سانتی متر و وزنی بالغ بر 3500 کیلوگرم داشته و به خط عربی حکاکی شده است.
متن زیر بر سطح سنگ جدید مرقد امام رضا (علیه السلام) حک شده است:
(هذا هو المرقد الشریف للامام التقی النقی الصدیق الشهید، وارث الانبیاء والمرسلین، ثامن الائمه المعصومین من اهل بیت رسول رب العالمین، حجه الله علی الخلق اجمعین، سیدنا و مولانا ابی الحسن الرضا علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین)
(ولد بالمدینه فی الحادی عشر من ذی القعده عام 148 و استشهد بطوس فی آخر صفر سنه 203 من الهجره النبویه و قد جدّد هذا المضجع المطهر عام 1418 هـ.ق)
ترجمه متن کتیبه:
«این مرقد شریف امام پرهیزگار، پاک، راستگو، شهید و وارث پیامبران و فرستادگان پروردگار، هشتمین فرد از امامان معصوم اهل بیت پیامبر خدای جهانیان، حجت خدا بر تمام موجودات عالم، آقا و مولای ما ابوالحسن رضا، علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب (علیه السلام)، که سلام و درود خداوند بر تمام آنان باد.
در روز 11 ذی العقده سال 148 هـ.ق در مدینه متولد و در آخر ماه صفر سال 203 از هجرت پیامبر، در شهر توس شهید شد و این مرقد مطهر در سال 1418 هـ.ق بازسازی شد.
نقشه حرم امام رضا (ع)
روی هم رفته، ۶۰ هزار و ۵۰۰ متر مربع از ۷۰ هزار متر مربع فضای سرپوشیده‌ی زیارتی این مجموعه پس از انقلاب اسلامی به آن افزوده شده است. روی هم رفته و با احتساب مساحت تمام بخش‌های زیارتی و غیرزیارتی، مساحت کل حرم امام رضا (ع) بیش از یک میلیون متر مربع است و گنجایش ۷۰۰ هزار نفر را دارد.
ضعیت فعلی حرم واژه «حرم» در ذهن اکثر زائران، ضریح مقدس را تداعی می‌کند. اما در واقع به فضای مربع شکلی که بقعه مبارکه را در برگرفته و شامل گنبد، سنگ مرقد و ضریح مقدس می‌شود، حرم می‌گویند. حرم از طریق صفه‌‌هایی به داخل و خارج مرتبط می‌شود.
مقبره اشخاص مشهور در حرم امام رضا (ع)
در میان خیل عظیمی از افرادی که در حرم مطهر رضوی مدفون هستند، نام افراد سرشناس زیادی در حوزه‌های مختلف مانند سیاست و ادبیات و فقه و علوم مختلف به چشم می‌خورد. در میان این درگذشتگان، چند نام بیشتر از بقیه می‌درخشند:
- مزار حاج حسنعلی اصفهانی مشهور به نخودکی به وصیت خودش قرار بود زیر پای زائران باشد و به همین دلیل، در ضلع شمالی صحن انقلاب، جنب ایوان عباسی دفن شد. گفته می‌شود برای تشییع جنازه‌ی وی، در شهر حالت فوق‌العاده اعلام شد.
- شیخ هاشم قزوینی که استاد کسانی چون آیت الله واعظ طبسی، استاد محمد تقی شریعتی و رهبر معظم انقلاب بود.
- شیخ حر عاملی، صاحب کتاب وسائل الشیعه که نگاشتن آن ۲۰ سال طول کشید.
- علامه محمد تقی جعفری
- شیخ جعفر مجتهدی
- حاج آخوند تربتی
- شیخ طبرسی
- شیخ بهایی
- و شیخ محمد عارف (پیر پالاندوز)
دفتر امور دفن حرم علاوه بر کارهای مربوط به کفن و دفن درگذشتگان و امور قبرستان‌های حرم، اطلاعات مربوط به محل دفن مشاهیر مدفون در حرم مطهر را نیز به درخواست‌کنندگان ارائه می‌دهد.
مساجد حرم امام رضا
مجموعه‌ی حرم مطهر رضوی شامل دو مسجد نیز می‌شود؛ مسجد گوهرشاد و مسجد بالاسر حضرت. هر دو مسجد از نظر تاریخی و فرهنگی اهمیت بسیاری دارند و در زمره‌ی تماشایی‌ترین جاهای دیدنی مشهد به شمار می‌آیند.
لازم به ذکر است که حرم مطهر رضوی علاوه بر اماکن مذهبی که در این مطلب نام برده شد دارای اماکن فرهنگی از جمله موزه، کتابخانه نیز می باشد که در مطلب بعدی به آن می پردازیم.
