قله پاشوره لاریجان / مکانی مناسب برای کوهنوردی

اگر به دنبال ثبت تجربه‌ای متفاوت هستید یا می‌خواهید لحظاتی را به دور از هیاهوی شهری به سر کنید، پیشنهاد می‌کنیم به شهرستان لاریجان در استان مازندران بروید و از قله پاشوره دیدن کنید.

گردشگران تور طبیعت گردی، به هنگام رسیدن به این جایِ تماشایی، طبیعتی بکر و منظره‌ای آرامش‌بخش را مشاهده خواهند کرد که دشتی سرسبز را در میان خود جای داده است. دشتی از گل‌های زیبا و خوش بو به نام دشت آزو که زیبایی خاصی به طبیعت اطراف قله پاشوره بخشیده است.

قله پاشوره یکی از جاذبه های توریستی طبیعی محبوب لاریجان است که واقع در استان مازندران و شهرستان آمل می باشد. این قله چیزی حدود 3900 متر ارتفاع از سطح دریا دارد. این قله در نزدیکی روستای نوا و دشت آزو قرار دارد. 

توپوگرافی قله پاشوره

قله پاشوره با ارتفاع 3855 متر و همچنین قله حوض شاه با ارتفاع 3890 متر دو قله مرتفع این خط‌الرأس هستند که در حاشیه جنوبی رشته‌کوه‌های فیروزکوه و در جنوب روستاهای نیاک و نوا و در شمال روستای نجفدر و وزنا قرار گرفته‌اند. این خط‌الرأس از سمت غرب به گردنه و قله عبرت و از سمت شرق به قله لهرک می‌رسد.
همچنین روستای نوا در شمال غربی قله پاشوره و روستای لاسم در جنوب غربی آن قرار گرفته‌اند. قسمت‌های شمالی خط‌الرأس پاشوره از دیواره‌های بزرگی پوشیده شده و در جنوب، از یال‌های با شیب ملایم و خاکی و سنگلاخی برخوردار است.
در دامنه‌های اين كوه انواع گياهان دارویی و گل‌های فراوان از جمله انواع گون، آویشن و پونه را می‌توان یافت. عقاب طلایی، کبک، دری، هدهد، هما و چکاوک، قوچ، میش، کل و یا بزکوهی، خرس قهوه‌ای، گراز و گرگ از جمله گونه‌های جانوری این منطقه می‌باشند.

وجه تسمیه قله پاشوره

علت نام‌گذاری قله پاشوره مرتبط با نوع سنگ‌های موجود در قله می‌باشد. این سنگ‌ها همان سنگ پا هستند که با وزنی کم و منشا آتشفشانی، به وفور و در ابعاد مختلف در این منطقه رویت می‌شوند. این امکان محتمل است که این سنگ‌های آتشفشانی از آخرین فوران قله دماوند به این ناحیه پرتاب شده باشند حال آنکه قله دماوند نیز فاصله چندانی با پاشوره ندارد.محلی‌ها نام این کوه را ابرت می‌نامند و پاشوره را نه به قله، بلکه به منطقه‌ای که سنگ پا در آنجا به وفور یافت می‌شود اطلاق می‌کنند. اما در میان برخی کوهنوردان نام پاشوره با نام قله عجین گشته است. یال و البته قله فضای وسیع و مسطحی دارند که مملو از این نوع سنگ می‌باشد.
نام ابرت برگرفته از نام اَوِستایی است به معنای آورنده آب. ابرت به کسر ب و ر (Aberet) که به مرور زمان به تلفظ ابرت به کسر ا (Ebret) و سپس به عبرت (Ebrat) تبدیل شده است. در قسمت غربی آن یک دیواره بلند وجود دارد که با برخورد ابرها به آن باعث بارور شدن و ریزش باران خواهد شد و زایشگاه چشمه‌های فراروان در پای این کوه خواهد بود.

قله عبرت یا ابرت

یکی از مواردی که گاها در کوهنوردی ایران وجود دارد، نبود تفاهم در نقطه مختصات دقیق یک قله است که در بین کوهنوردان یا اهالی منطقه و یا ارگان‌های تهیه کننده نقشه متفاوت است. به این صورت که گاها در کروکی‌ها و نقشه‌ها نام یک قله بر یک مختصات قرار گرفته است حال آنکه کوهنوردان و یا اهالی آن منطقه آن را اشتباه دانسته و مختصات اصلی آن قله را در نقطه دیگری می‌دانند.به عنوان مثال خوب است بدانیم در منطقه نوا و خط الرأس پاشوره، در حال حاضر 2 قله به نام عبرت و ابرت موجود است که در فراز هر دوی آنها تابلو نصب شده است. قله عبرت با ارتفاع 3300 متری در سمت راست گردنه عبرت واقع شده است که در حال حاضر بر روی این قله 2 تابلو به صورت همزمان نصب می‌باشد یکی تابلوی قله عبرت و دیگری تابلوی قله رئیس کوه.

قله دوم با نام قله ابرت و ارتفاع 3845 متری در فاصله‌ای حدودا کمتر از 500 متری با قله پاشوره قرار گرفته است که در اینجا نیز تابلویی نصب شده است. در توضیحات وجه تسمیه قله پاشوره به قله ابرت یا عبرت نیز پرداختیم. لذا لازم بود تا توضیحاتی در باب قله ابرت ارائه شود تا علاقه‌مندان به کوهنوردی در این منطقه دچار گمراهی نگردند.

دشت آزو

دشت آزو در جنوب استان مازندران و در همسایگی جاده هراز، دشتی است نسبتاً مرتفع و خنک که در فاصله حدود 100 کیلومتری تهران واقع است. روستای نوا (Nava) هم که تقریباً اسمش با این دشت گره خورده، نزدیک‌ترین آبادی به آنجاست. جاده‌ای آسفالته که با یک گلگشت خانوادگی می‌توان این دشت را پیمود و از هوای خنک آن در بهار و تابستان لذت برد. چشمه آب معدنی، چشم‌انداز تمام‌قد قله دماوند و قدم زدن در میان گیاهان و گل‌های خوش عطر زیبای این منطقه از جاذبه‌های این ییلاق نزدیک به تهران به‌حساب می‌آید.قله پاشوره واقع در شرق این دشت بی‌تردید یکی از زیباترین قله‌های منطقه است. دشت آزو به ارتفاع 2600 متر در بالادست روستای نوا (2300 متر) بوده که مسیر قله 3855 متری پاشوره می‌باشد و چشم‌انداز بسیار زیبایی به قله دماوند (جناح شرقی-جنوب شرقی) و صخره‌های مرتفع قله پاشوره دارد.

مسیر صعود به قله پاشوره

مسیرهای اصلی صعود قله پاشوره عبارتند از:    شمالی: روستای نوا، دشت آزو، (گردنه عبرت یا دره پاشوره)، قله پاشوره
    جنوبی: روستای لاسم، یال جنوب غربی، قله پاشوره
مسیر نرمال صعود به قله پاشوره از طریق روستای نوا بوده و اکثراً از این مسیر اقدام به صعود می‌نمایند.

نکات صعود به قله پاشوره

در محوطه دشت آزو و قبل از صعود به سمت یال، آب مورد نیاز خود را از چشمه تأمین کنید. (با توجه به اینکه آب جاری در کنار کلبه کمی بالاتر به سرچشمه متصل است، در صورت جوشاندن و یا اطمینان از عدم وجود موارد آلوده‌کننده (حضور دام و یا انسان در بالادست) می‌توانید از آن نیز استفاده نمایید.)    در مسیر فرود، یک چشمه در میانه‌های دره وجود دارد.
    همواره توجه به اصول کوهنوردی در همه برنامه‌ها لازم و ضروری می‌باشد.
    استفاده از جی پی اس در این برنامه نقشی مهم و کمکی دارد.
    صعود به قله پاشوره برای یک تیم با سرعت متوسط، بهترین حالت این است که شب را در دشت آزو شبمانی و صبح روز بعد قله را از سمت راست (از مسیر یال) صعود کرده و از سمت چپ (مسیر دره) فرود آید.
    جنب آب‌معدنی، بخش‌هایی از مسیر در محدوده گردنه عبرت و روی قله آنتن موبایل کم‌وبیش برقرار است.

بهترین فصل صعود به قله پاشوره

اواسط خردادماه یعنی اوج سرسبزی و رویش گل‌های کوهی در دشت آزو و دامنه‌های مشرف به کوه پاشوره بهترین زمان برای صعود به قله پاشوره است. قله پاشوره را می‌توان محبوب‌ترین قله منطقه پس از دماوند از نظر تعداد صعود در فصول مختلف سال به‌حساب آورد.