نوشهر از شمال به دریای خزر، از جنوب به رشته کوههای البرز، از شرق به شهرستان نور و از غرب به شهرستان چالوس متصل است.
این شهرستان زیبای شمال کشور هر ساله مقصد خیل عظیم گردشگران داخلی و خارجی است. در این مقاله با شماری از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری و تفریحی این شهرستان همچون آبشارهای انگاس و دریاچه یا تالاب ارواح و دیو چشمه آشنا می‌شویم. اگر روی نام هر یک از جاذبه‌های لینک شده کلیک کنید، می‌توانید آدرس آن را روی نقشه مشاهده کنید.
روستای انگاس
روستای انگاس در ۹ کیلومتری جنوب بخش کجور از توابع شهرستان نوشهر قرار دارد.
این روستا در ارتفاع حدود ۱۹۰۰ متری از سطح دریا آزاد و در دامنه کوههای سر به فلک کشیده سلسله جبال البرز همچون کنگلو (کنگر لو) در سمت جنوب به ارتفاع ۳۶۰۰ متر و شاه‌کوه در سمت شمال غرب به ارتفاع ۲۹۷۴ متر ور دشتان در سمت شرق به ارتفاع ۲۹۱۳ متر و گته چال در سمت جنوب به ارتفاع ۲۸۰۵ متر و حمزه‌چال در سمت شمال غرب به ارتفاع ۲۸۹۵ متر قرار دارد که همچون دیواری عظیم او را احاطه کرده است. از چشمه‌های زیبای این منطقه که آبی گورارا دارند همچون آبشار جناب، آبشار پنجاه چم، آبشار چشمه موزیا، آبشار اوسیاره و بز چشمه می‌توان نام برد.
تالاب ارواح
این دریاچه که به تالاب ارواح نیز شهرت دارد، در ۵ کیلومتری شمال روستای چلندر از توابع نوشهر واقع است. دریاچه در میان جنگل انبوه پهن‌برگ در منطقه ملا کلا قرار گرفته است. طول دریاچه در حدود ۷۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر است. در درون دریاچه درختان خشک‌شده‌ای قرار دارند که منظره جالبی ایجاد کرده‌اند. برای دسترسی به این دریاچه در کیلومتر ۱۲ مسیر نور به نوشهر پس از جاده ونوش، باید وارد جاده فرعی روستای چلندر و صلاح‌الدین کلای سفلی شد و بعد از عبور از روستا به محیط بانی خواهید رسید.
بعد از انجام اقدامات اداری لازم در محیط‌بانی جاده شمالی را به طول ۱۰ کیلومتر ادامه دهید. پس از مشاهده تابلوی دشت و بند ممرز وارد جاده فرعی شوید. این جاده فرعی شما را به دریاچه بند ممرز (تالاب ارواح) خواهد رساند. توجه داشته باشید عبور از جاده فرعی نیاز به خودروهای کمک‌دار دارد و به دلیل بکر بودن منطقه امکان مواجهه با حیات وحش بسیار زیاد است.
سد آویدر
سد آویدر سد خاکی آویدر در فاصله ۳۰ کیلومتری شرق شهر نوشهر و در نزدیکی پارک جنگلی سی‌سنگان در استان مازندران قرار دارد. این سد و دریاچه پشت آن دریاچه در فاصله‌ای دور از دریا و در دل کوهستان قرار دارد که این امر سبب کاهش رطوبت هوا در این منطقه شده است. سد خاکی آویدر در حقیقت متعلق به اداره آبیاری منطقه است و دریاچه پشت سد نیز جهت تامین آب مورد نیاز زمین‌های زراعتی منطقه ایجاد شده است.
پارک جنگلی سی سنگان
این پارک علاوه بر جاذبه‌های گردشگری و توریستی، سیاست حفظ و حراست از گونه‌های نادر و حفاظت‌شده گیاه شمشاد را به طور جدی دنبال می‌کند. این پارک یک جنگل نمونه و طبیعی از جنگل‌های جلگه‌ای شمال ایران است که ترکیب و تنوع گونه‌های درختی آن جذابیت دارد. در این پارک جنگلی درختان بلوط با قطر بیش از دو متر و همچنین گونه‌های شمشاد و افرا دیده می‌شود و مساحت قابل توجه و در کنار دریا بودن، به آن زیبایی کم‌نظیری داده است. تنوع گونه‌ای و طبیعی بودن در پارک جنگلی سی‌سنگان، در مقایسه با پارک جنگلی نور و موارد مشابه بیشتر است و اشکوب بندی بالاتری دارد. این پارک که در ۲۷ کیلومتری جاده نوشهر به نور قرار دارد، از شمال به دریای خزر، از جنوب به سلسله جبال البرز، از غرب به روستای توسکاتک و از شرق به روستای صلاح‌الدین کلا محدود می‌شود. مساحت این پارک در حدود ۶۰۲ هکتار است و زیستگاه انواع گونه‌های درختی، درختچه‌ای خشبی و علفی و جانوری است. پارک جنگلی سی‌سنگان در نوشهر واقع است و از نظر پوشش گیاهی و جذب گردشگر، از پارک‌های شاخص کشور محسوب می‌شود. این پارک دارای آب‌وهوای مرطوب، با زمستان ملایم و میانگین بارندگی سالانه ۱۱۰۰ میلی‌متر است. پارک جنگلی سی‌سنگان یکی از بهترین و با ارزش‌ترین پارک‌های جنگلی شمال کشور است که بخشی از آن ذخیره‌گاه و بخش دیگر تفرجگاه در نظر گرفته شده است. قسمت جنوبی این پارک بکرتر است و هیچ نوع مداخله پرورشی و قطع درخت در آن انجام نشده است. به طور کلی محوطه پارک از نظر توزیع گیاهی به سه بخش ساحلی، جنوبی و غربی تقسیم می‌شود.
دیو چشمه
عمق چشمه نیم متر، طول آن پنج متر و عرض چشمه حدود سه متر است و کمی پایین‌تر از چشمه، سنگ‌فرش منقش و زیبا به صورت پلکانی موزائیک‌کاری شده که جلوه این چشمه را دو چندان کرده است. این چشمه زیبا و پرجاذبه به دلیل آب بسیار فراوان و گوارا، اهالي منطقه از دیرباز، ديو چشمه یا چشمه بزرگ نامیدند. برای رسیدن به این چشمه بزرگ پس از طی۲۴ كيلومتر از ابتدای دو راهی چالوس (دوب آب) به کجور در حاشیه راست جاده ییلاقی بخش کجور این چشمه زیبا و دیدنی رخ می‌نمایاند. آب چشمه در فاصله حدود یکصد متری از طریق یک نهر سنگ چین شده به سمت توربینی هدایت و آن را به حرکت در می‌آورد که دیدن این صحنه خاطره آمیز و جذاب است.
دریاچه خضرنبی
این دریاچه در شمال شهرستان نوشهر و در میان جنگل قرار گرفته و بنا به اعتقاد بومیان دارای تقدس مذهبی است. وسعت آن کم‌تر از نیم هکتار، عمق آن حدود ۵ متر و آب آن شیرین است. از آنجایی که این دریاچه از عوامل تخریب انسانی دور مانده و در محدوده حفاظت شده البرز مرکزی قرار گرفته است، مأمن انواع پرندگان و انواع جانوران وحشی این ناحیه شده است که معمولا برای غذایابی و خوردن آب به سوی این دریاچه می‌آیند. به لحاظ ویژگی‌های فوق‌الذکر و فضای بسیار طبیعی، چشم‌اندازهای زیبا، دلنواز و فرح‌بخشی دارد که هر بیننده‌ای را به‌ویژه در ایام بهار و تابستان و پاییز شیفته خود می‌سازد.
