آرامگاه دهقان سامانی در حدود ۲۸ کیلومتری شمال شهرکرد و در نزدیکی پل زمانخان که بر روی رودخانه سامان ایجاد شده قرار دارد.
میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی ملقب به «سیف الشعرا» و متخلص به «دهقان»، مردی صوفی مسلک و عارف بود که در سال 1249 هجری قمری در شهر سامان زاده شد و پس از کسب تحصیلات ادبی و حکمی، به شاعری پرداخت و در سال 1326 هجری قمری از دنیا رفت. پدر میرزا ابوالفتح خان «بابا خان» نام داشت و از بزرگان شهر سامان بود و مادرش «خورشید» یا «خورشید جهان» نام داشت.
علی‌رغم آن که دهقان سامانی یکی از شعرای بزرگ چهارمحال و بختیاری به شمار می‌رود، اما با وجود این آن طور که شایسته است به آثار این شاعر بزرگ پرداخته نشده و مورد معرفی قرار نگرفته است. وی دیوان شعری شامل 10 هزار بیت از مثنوی، غزل و قصیده دارد و یکی از نظریه‌پردازان نظامی گنجوی است و هزار دستان را که بالغ بر 2000 بیت می‌باشد، در نظم کتاب «الف لیل و لیله» (هزار و یک شب) پرداخته است. کتاب دیگر وی «داوود نامه» و اثر دیگرش «شکرستان» نام دارد.
آرامگاه این عارف ایلیاتی مانند زندگی‌اش به شکلی عجیب و پر رمز و راز بنا گردیده و به لحاظ شیوه ساخت و نوع معماری، بسیار درخور توجه می‌باشد اما متأسفانه به علت نظارت نامناسب، دیوارهای مقبره این شاعر از نوشته‌ها و یادگاری‌ها پر شده و چهره زشتی به این مقبره بخشیده است. عدم وجود سرویس بهداشتی و نبود روشنایی مناسب و انباشته شدن ضایعات ساختمانی، از مشکلات این مکان است.
