منطقه ییلاقی روستای شیخ شبان (امامزاده سید بهاءالدین محمد)

حرم مطهر حضرت امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) در روستای شیخ شبان  از توابع شهرستان بن در استان چهارمحال و بختیاری است که در فاصله ۳۹ کیلومتری شمال غربی مرکز استان ( شهرکرد ) و در حاشیه جنوبی رودخانه زاینده ‌رود واقع شده است.

آستان نورانی حضرت امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) به عنوان حرم مطهر یکی امامزادگان و برخوردار از شرایط بسیار مساعد و مطلوب آب و هوایی و جغرافیایی و طبیعت بکر و زیبا، همواره و از دیرباز، با پذیرش سالیانه انبوه زائرین و گردشگران، از مهمترین کانون های فرهنگی، زیارتی و گردشگری استان و منطقه، با پتانسیل های بسیار بالا و منحصر به فرد در ابعاد گوناگون محسوب می شود. این منطقه از جاذبه های گردشگری و مذهبی شهر بن می باشد .

امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) از فرزندان حضرت حمزه بن موسی بن‌ جعفر الکاظم (ع) است، چنانچه در کتاب شجره طیبه در انساب سلسله سادات شیخ شبان اشاره شد، نسب شریف امامزاده با هشت واسطه به امام موسی کاظم علیه السلام منتهی می شود که از قرار ذیل است:

” سید بهاء الدین محمد بن علی بهاء الدین بی ابی علی حسین بن ابی محمد اسحاق بن ابی جعفر موسی بن اسحاق العالم بن حسین الصورانی بن حسن الصورانی بن اسحاق الامیر بن امام موسی کاظم علیه السلام.”

شجره نامه یادشده که نشانگر شخصیت والای این امامزاده لازم التعظیم و صحیح النسب می باشد در مورخ ماه جمادی الاول سنه چهارصد و بیست و چهار (۴۲۴) پس از هجرت نبوی (ص) تنظیم گردیده است.

بقعه کنونی امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) هم که البته بخش زیادی از آن در چند سال اخیر مورد بازسازی و تجدید بنا قرار گرفته، مربوط به دوران صفویه، با نمای چهارگوش گنبد دار و دارای کتیبه و تاریخ است که (قبلاً نیز) دارای ایوان و بالکون ستونی برزگ، مصفا و زیبا با حجره هایی در اطراف و برخوردار از چشم انداز کوهستانی بود.

بد نيست بدانيد كلمه “شيخ ‌شبان” به معنای “چوپان بزرگوار” است و يكی از القاب حضرت امامزاده سيد بهاء الدين محمد (ع) هم محسوب می شود
گفته می شود آن حضرت از سوی یوسف بن حجاج ثقفی، حاکم اصفهان تحت تعقیب قرار گرفت و ايشان در لباس مبدل و به صورت گمنام زندگی می کرده که در يكی از روستاهای اطراف اصفهان با محمود شعيب كه يكی از عرب‌های خراسان بود ، آشنا شده و از او می خواهد که جهت امرار معاش کاری را به ایشان واگذار نماید ؛ محمود شعيب هم موافقت كرده و چون شناخت و اطلاعی از مقام آقا نداشت ؛ يك گله گوسفند به عنوان چوپان در اختیار آن بزرگوار می گذارد و آن حضرت در طول ييلاق و قشلاق گله را اداره می نمود و دسترنج چوپانی خود را به چوپانان ديگر می بخشيد و به اين دليل مشهور به “شيخ ‌شبان” شد .

اهالی روستای شیخ شبان که اکثریت قریب به اتفاق آنها را سادات موسوی تشکیل می‌دهند؛ مردمی خونگرم، مهمان‌نواز و مهربان هستند و مؤمن، معتقد و علاقمند به حضرات اهل بیت عصمت و طهارت و خاندان مکرم وحی (ع) بوده و همانطور که همگان می‌دانند زمانی این روستا را تحت عنوان « نجف اشرف چهارمحال » خطاب می کردند.

روستای شیخ شبان الفت و پیوند دیرینه ای با اسلام و روحانیت داشته و دارد که نشان این امر روحانیون بزرگوار و عالمان در حد اجتهاد این روستا در دوران های مختلف و همچنین قریب بیش از 50 طلبه علوم دینی در حال تحصیل و تدریس در حوزه‌های علمیه (به دلیل علاقه وافر اهالی این روستا به مسائل دینی و اعتقادی و اسلامی) می‌باشد.

مردم روستای شیخ شبان مردمی انقلابی و متعهد بوده و ازجمله روستاهایی هستند که افتخار می‌کنند حتی در زمان رژیم پهلوی و طاغوت ستمشاهی هم طاغوتی نبودند و همواره حامی، پیرو و گوش به فرمان علمای عظام دین و ولایت فقیه بوده و هستند.
اگر بگوییم «روستای شیخ شبان، دین خود را به انقلاب ادا کرده» سخن گزافی نرانده‌ایم؛ چراکه شیخ شبان، همواره یاور انقلاب و دشمن دشمنان انقلاب و این مرز و بوم بوده و هست.