فیرورق در حدود ۸–۱۰ کیلومتری شمال غرب شهر خوی قرار گرفته و باغ‌های انبوه و طبیعتی سرسبز دارد. نام محلی این شهر «پره» می‌باشد. در آنجا آب فراوان است و باغداری رونق بسیار دارد.
دره ی فیرورق (پره) که در آن پارک‌هایی نیز ساخته شده از دره‌های سرسبز شهرستان و تفرج‌گاه مردم در روزهای تعطیل است. پارک جنگلی داغلارباغی (باغ کوهستان) نیز از اماکن دیدنی این شهر است.
باغ هفت طبفه فیرورق(پره)
باغ هفت طبفه فیرورق(پره) در ۶ كیلومتری غرب خوی، شهر پرطراوت و زیبایی به نام (پره) قرار دارد كه در اسناد و مدارك رسمی فیرورق نوشته می شود، این شهر كه از توابع شهرستان خوی است، در گذشته از املاك و سكونت گاه های قدیمی دنبلی ها بود.
و بنا به مندرجات گزارش های تاریخی، محل استراحت و ییلاق دنبلی ها و حكمرانان آن وقت محسوب می شد و اگر بزرگی از امرای شهر بیمار می شد، برای یافتن شفا به آن شهر روی می آورد.
(پره)، در گذشته دارای چشمه های فراوانی با آب زلال و گوارا بود، متأسفانه در سالیان اخیر به سبب كم آبی، بسیاری از آنها، كور شده اند.
هم اكنون نیز (پره) و اطرافش جزو تفرّجگاه های مردم خوی، به حساب می رود. و روزهای تعطیلی اهالی میهمان دوست (پره) پذیرای میهمانان خوانده و ناخوانده فراوانی از مردم شهر و حتّی اطراف هستند.
شهبازخان دنبلی، پیش از عهده داری دفاع خوی، در برابر هجوم عثمانی ها و كشته شدن در جنگ با آنها، در سال ۱۱۳۶ هجری قمری مقیم آنجا بود، محمّدبیگ، پسر كوچك شهبازخان دوّم، پسر عموی احمدخان دنبلیحكمران لایق و شایسته خوی، باغ هفت طبقه ای در (پره) احداث كرده است.
به نقل كتاب های تاریخی، محمّدبیگ، معادل بیست هزار تومان، خرج خاكریزی طبقات، و ساختمان دیوار پیرامون طاباغاباغی كرد، امّا فرصت اتمام آن را نیافت، در دو قسمت دیوار جنوبی، دو قلعه كوچك، جهت دیده بانی و نگهبانی ساخته شده بود، این باغ با اینكه مالك خصوصی داشته و دارد، هم اكنون نیز، در اختیار خانواده فروتنی است.
از گردشگاه های خوی بود و دریاچه ای كوچك یا استخری ، در وسط آن قرار داشت كه متأسفانه از بین رفته و هم اكنون با اینكه در آن تغییراتی به وجود آورده اند، ولی آثار دیوار در بسیاری از نقاط و طبقات آن باقی مانده است.
در حاشیه دیگر خیابان انقلاب فیرورق، روبروی طاباغاباغی، حمّامی قدیمی وجود دارد، كه چند پلّه از سطح خیابان پائین تر است و به گفته بعضی از معتمدین محل، آنجا نیز از ساختمان های دوره محمّد بیگ می باشد، و در پشت حمّام مزبور كوچه ای است كه محمّد بیگ، نامیده می شود.
و حمّام مزبور هم اكنون رونقی ندارد و اگر آنجا را به صورت یك قهوه خانه سنّتی در آورند، سبب جذب گردشگران بیشتری به آن منطقه خواهد شد.
