جاذبه های تاریخی کورائیم

كورائيم از توابع شهرستان نير و استان اردبيل می باشد كه در فاصله 55 كيلومتری مركز شهرستان نير و 34 كيلومتری مركز استان(اردبیل) قراردارد.

کورائیم در تاریخ 83/12/24 به دست جواد نگارنده استاندار وقت اردبیل از بخش به شهر تبدیل و شهرداری در آن تاسیس و راه اندازی شد.

كورائيم دارای آب و هوايی سرد سيری می باشد و مذهب ساكنين آن تشيع مي باشد زبان مردم منطقه آذری ( تركی) است و دارای 2 واحد مسجد می باشد و مراكز باستانی آن بقعه تاريخی شيخ كورائيم در ضلع غربی و تپه تاريخی آن در ضلع شرقی واقع گرديده است  كل مساحت كورائيم ( محدوده خدماتی ) 150 هكتار است مساحت زير كشت اراضی 1500 هكتار است و مساحت بافت مسكونی 14.10 هكتار است محصولات كشاورزی گندم، جو، عدس و سيب زمينی ميباشد ميزان محصولات كه از گندم و جو به دست می آيد در حدود 3500 تن می باشد كه 700 تن آن به خارج از استان صادر می شود.

80% از ساختمان‌ها در كورائيم با مصالح آهن و شناژ (بتن مسلح) ساخته شده‌است و 20% از ساختمان‌ها از خشت و گل با سقف چوبی می باشد.

كورائيم دارای رودخانه قوريچای در ضلع شرقی می باشد محدوده جغرافيايی كورائيم در طول جغرافيايی 21/30/48 و عرض جغرفيايی 41/57/37 واقع گرديده شغل و معشيت بیشتر اهالی این شهر از كشاورزی، دمداری و دامپروری، باغداری و اصناف و کار در واحدهای کوچک کارگاهی و نهادهای موجود می باشد .

صنايع دستی كورائيم كه از گذشته رايج بوده فرش بافی، گليم بافی و جاجيم بافي است و ميزان زیر کشت كورائيم 1152 هكتار است كه سالانه 576 هكتار كشت می شود ميزان برداشت محصول به‌طور ميانگين 1500 كيلو گرم در هكتار است نوع دام گاو- گاوميش گوسفند و بز می باشد فاصله نزديكترين روستا 5 كيلومتر و دور ترين روستا 27 كيلومتر است و همسايگان شهری اين منطقه عبارتند از شمال غربی با شهرستان نير و در ضلع شرق با شهر هير و از شمال با مركز استان و از جنوب با شهر كيوی همسايه می باشد.

آثار تاریخی کورائیم

بقعه کورائیم

این بقعه در وسط قبرستانی قرار دارد که احتمالا این قبرستان باقی مانده از دوران اسلامی است و سنگ قبرهای متعلق به قرن 6 هجری موجود در این قبرستان گواه این ادعاست.

بقعه کورائیم به شکل بنایی چهار گوش است که اندازه هر ضلع آن 5متر اندازه گیری شده است و گنبد آجری کوچکی روی آن را پوشانده است بعلت دوپوش نبودن گنبد، بنادر حل انهدام و ویرانی است. درقسمت شمالی بنا سردر کوچکی با تاق فرو ریخته وجود دارد عرض در ورودی بقعه80سانتی متر و ارتفاع آن 150سانتی متر بوده وعلی الظاهر نشان قبری در داخل بقعه مشهود است.

سبک معماری و مصالح بکار رفته در آنچنین می نماید که بقعه احتمالا متعلق به حدود قرن7 تا اواخرحکومت مغل ها یا اولین سال های حکومت ترکمن ها در آذربایجان می باشد البته در جلد دوم کتاب اردبیل در گذر گاه تاریخ مولف کتاب از یک بنای مربوط به دوره ساسانی درکورائیم سخن به میان آورده است ولی بعید به نظر می رسد بقعه مزبور با شماره 826 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قلعه یری

از دیگر دژهای واقع در کوراییم دژی است که بر روی کوهی نسبتا مرتفع در جنوب کورائیم و در روستای دابانلو واقع شده است.وجود سفال های نخودی رنگ و با اشکال هندسی بسیار خشن با تعداد و پراکندگی بالا در سطح کوه و سنگ های بزرگ بر روی قبرها از ویژگیهای خاص این منطقه باستانی است.

منطقه مزبور متشکل از یک گورستان متعلق به دوران پیش از تاریخ  و یا پیش از هزاره دوم ق.م و دیگری قلعه ای متعلق به دوران تاریخی قبل از هزاره اول ق.م می باشد.

قبرستان کورائیم

قبرستان مزبور باقی مانده از دوره اسلامی و از قرن 6 هجری است و بقعه کورائیم دراین قبرستان قرار دارد.سنگ قبرهایی متعلق به دوران اسلامی در این قبرستان به چشم می خورد.

تپه قلعه کورائیم

یکی از مهمترین محوطه های باستانی واقع در شهر کورائیم تپه قلعه کوراییم است که به صورت یک تپه در منطقه ای نسبتا هموار قرار گرفته است.

ارتفاع این تپه از سطح دریاهای ازاد حدود 1575 متر و از سطح زمین های اطراف در بالا ترین قسمت حدود 15 متر است و در طول جغرافیای 48درجه و 30 دقیقه و 21 ثانیه از نصف النهار گرویچ و در عرض جغرافیایی 37 درجه و 57 دقیقه و 21 ثانیه از نصف النهار گرویچ و در عرض جغرافیایی 37 درجه و 57 دقیقه و 41 ثانیه از خط استوار واقع شده است.

در قسمت شرق این تپه و در فاصله حدود 110 متری آن رودخانه قوریچای قرار دارد. تپه مزبور برجسته ترین قسمت زمین های واقع در شهر کورائیم محسوب می شود و در قسمت های بریده نشده با شیب ملایمی به زمین های اطراف منتهی می شود.

تپه مزبور در فاصله 21کیلومتری مرکز شهرستان نیر و 34 کیلومتری مرکز استان اردبیل قرار دارد.

محوطه باستانی قلعه کورائیم تپه به شکل دایره نزدیک به بیضی با ابعاد 75 در 80 متر و مساحت تقریبی 10000 متر مربع است و در قسمت غرب رود خانه قوریچای واقع شده و اشراف تپه به دشت های اطراف آن را بصورت قلعه ای مطرح می کند که احتمالا در قبل از اسلام و مخصوصا هزاره اول ق.م به عنوان یک قلعه نظامی و دفاعی مهم مورد استفاده قرار می گرفته است.

تپه مزبور به لحاظ گستردگی وتنوع آثار از مهمترین محوطه های باستانی استان اردبیل محسوب می شود و می تواند در تکمیل گاهنگاری استان و ارتباط آن با فرهنگ های همجوار و مطالعه حوزه جغرافیایی اردبیل در عصر تمدن های اورارتویی مانایی و ورود اقوام کوچ رو کمک قابل ملاحظه ای نمایند.

با توجه به وجود آثار و بقایای سفالی در تپه مزبور، احتمال می رود زمان احداث آن مربوط به دوران پیش از تاریخ {اواخر هزاره دوم قبل از میلاد}تا دوران اسلامی باشد.

در رابطه با وجه تسمیه اثر نیز طبق گفته اهالی بومی و روایات و داستان هایی که در بین اهالی نقل می شود کوراییم وخوراییم دو برادر بوده اند که در زمانهای دور دو روستای مجاور کوراییم و خوراییم را به نام خودشان بنا نهاده اند.

ده آغجه کهل

این ده یکی از مرتفع‌ترین ده‌های منطقه بوده‌است و اهالی آن از قدیم ثروتمندترین اشخاص منطقه بوده‌اند.