جاذبه های گردشگری شهر جویم

جویم نام شهری در جنوب استان فارس و در قسمت شمالی شهرستان لارستان است. آب و هوای جویم گرم و نیمه خشک است. مردم جویم با زبان اصیل فارسی و به گویش دری سخن می‌گویند. سخن گفتن به زبان فارسی دری از ویژگی‌های این منطقه است، چرا که در سراسر ایران فقط شماری از شهرها به این گویش سخن می‌گویند. مردم شهر جویم به‌طور کامل پیرو شیعه اثنی عشری هستند.

از جاذبه‌های طبیعی و گردشگری این شهر می‌توان چشمه سرچشمه با دبی ۳۵۰ لیتر در ثانیه، سرو ۱۷۰۰ ساله و آبشار رحمت آباد به ترتیب در فاصله‌های ۳ و ۲۰ کیلومتری شمال شرقی و شمال شهر جویم نام برد.

وجه تسمیه

جویم از دو کلمه (جو) و (یم) تشکیل شده، جو (به معنای جویبار) و یم (به معنای دریا) است. بنابر مستندهای تاریخی در گذشته‌های بسیار دور استخرهای آب راکد، چشمه‌ها و جویبارهای خروشان، رودها و رودخانه‌های دائمی و پرآب و دریاچه‌های کوچک و بزرگ گرداگرد آن را فراگرفته و در مرغزارهای منزه و جنگل‌های سرسبز آن وحوشی از جمله شیر زندگی می‌کرده‌است. لهذا شاید اطلاق اصطلاح «جویم» به این محل به دلیل مزبور باشد.

اقتصاد و مشاغل

اساس اقتصاد بخش جویم بر پایه کشاورزی، دامداری و کارگری بنا نهاده شده‌است. کشاورزی در این بخش به صورت آبی و دیمی به وسیله تراکتور و کمباین انجام می‌گیرد. عمده‌ترین فرآورده‌های کشاورزی عبارتند از” گندم، جو، پنبه، مرکبات، کنجد، خرما و تره بار. کارگری یکی از مشاغل اصلی مردمان این بخش را تشکیل می‌دهد. اغلب مردان در کشورهای حاشیه خلیج فارس به کارگری اشتغال دارند.

عمده‌ترین و مهم‌ترین محصولات باغی، مرکباتی مانند: پرتقال (محلی، والنسیا، توسرخ، نافی) و انواع نارنگی (کله مانتین و کینو)، لیمو ترش، لیمو شیرین، گریپ فروت، نارنج و… هستند. جویم با تولید سالانه بیش از ۵۰۰۰۰ تن انواع مرکبات از جمله شهرهای پرمحصول جنوب استان فارس به‌شمار می‌رود. بخش جویم در تولید اکثر محصولات ذکرشده، در لارستان مقام اول را دارا است.

دیدنی های جویم

چشمه سرچشمه

این چشمه از مشهور ترین چشمه های منطقه جویم است. آب این چشمه از نوع گوگردی نسبتا گرم است. با آب این چشمه پر آب، زمین های کشاورزی روستاهای اطراف جویم را آبیاری می نمایند.   ده ها آسیاب آبی در دوره صفویه در مسیر حرکت آب این چشمه به فعالیت می پرداختند که آثار برخی از آن ها هنوز دیده می شود.

آرامگاه سید ابواحمد جویمی

بقعه سید ابواحمد جویمی در جنوب شرقی شهر جویم در جوار ابتدایی جاده جویم – منصورآباد قرار گرفته است. بنای بقعه فعلی سید ابواحمد در دوره قاجار انجام شده است. این بنا هشت ضلعی است که بر روی آن دو دیواره گنبدی نیم‌کره ای از نوع گنبدهای یک پوششه دوره اسلامی واقع شده است. بر روی این گنبد چهار برجستگی در چهار طرف دیده می‌شود که به عنوان نگه‌دارنده و تکیه گاه گنبد ساخته اند. در رأس گنبد کاکل سنگی ( از عناصر معماری بومی منطقه) قرار دارد. فضای داخلی بنا نیز به صورت ۸ ضلعی و هر یک از آن دارای طاق نما می باشند. این طاق نماها از تزئینات این بنا به شمار می‌روند. مصالح به کار رفته در بنا شامل سنگ، ساروج و ملاط گچ می‌باشد.

کاروانسرای چهارایوانه شترخانه

کاروانسرای چهارایوانه شترخانه درمجاورت کاروانسرای خواجه ابوالحسن در مرکز شهر جویم واقع شده است و متعلق به دوره زندیه است. از ایوان جنوبی این کاروانسرا جهت تخلیه بار و استراحت چهارپایان(اشتر)استفاده می شده است.این اثر در تاریخ19/5/84به شماره12699در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

آبشار رحمت آباد

آبشار رحمت آباد دراستان فارس واقع است. روستای رحمت آباد در فاصله ۲۰ کیلو متری شمال باختری شهر جویم در دامنه بلندترین قله منطقه لارستان قرار دارد . ارتفاع رحمت آباد از سطح دریا ۱۲۷۵ متر و نسبت به شهر جویم که ۸۳۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد ۴۴۰ متر مرتفع تر است. درختان بادام کوهی و بنه و آویشن همراه با جانوران وحشی از قبیل پلنگ ، بز کوهی ، شغال ، گرگ ، روباه ، خرگوش و کبک و نیز قلعه کیقباد ، کاخ کیخسرو ، غارهای زال و کبوتری ، سرو کهنسال و سر به فلک کشیده ، استخر های مصنوعی باستانی متعدد و مهمتر از همه آبشار همیشه جاری و مرتفع ، زینت بخش مجموعه زیبای رحمت آباد است.

آبشار رحمت آباد با ۲۰ متر ارتفاع و آب بسیار سبک در چهار فصل سال خود نمائی می کند. اطراف آبشار ، باقی مانده آثار یک شهر کوچک در دشتی مسطح به چشم می خورد . در بالاترین قله این کوه قلعه باستانی کیخسرو دیده می شود که عبور آب از تمامی اتاقها و سالن ها و طبقه های آن و تعبیه استخرهای کوچک و متوسط در این مجموعه رواج آئین میترائیسم در دوره های پیش از اسلام را در مکان مرموز و مقدس رحمت آباد جویم به یاد می آورد .