معرفی شهر خومه زار

نویسنده:

سمیرا هادی

در تاریخ:

خومه‌زار شهر تازه تاسیسی است در شهرستان ممسنی که در تاریخ یکم آبان ماه هزار و سیصد و هشتاد و نه از توابع دهستان بکش یک بخش مرکزی شهرستان ممسنی در استان فارس از روستا به شهر ارتقاء یافت.  خومه‌زار دومین شهر پرجمعیت شهرستان ممسنی پس از نورآباد مرکز این شهرستان‌است.ساکنان این شهر به زبان لری و ترکی گویش می‌کنند.

وجه تسمیه

خومه زار در لغتنامه دهخدا: خومه زار. [ م ِ ] (اِخ) دهی است از دهستان بکش بخش فهلیان و ممسنی فارس. واقع در جنوب خاوری فهلیان کنار راه شوسه ٔ کازرون به فهلیان.

طبیعت بهاری خومه زار

معرفی شهر خومه زار

ورودی شهر خومه زار از طرف منطقه ماهور میلاتی یکی از مناطق طبیعی، بکر و زیبای شهرستان ممسنی است.

2 دیدگاه دربارهٔ «معرفی شهر خومه زار»

  1. نصیب الله عزیزی از اهالی خومه زار سفلی یا خومه زار شیوجو: خومه زار نام یک دشت است که همراه با ارتفاعات حوزه اطراف خود، بیش از ۱۸میلیون مترمربع مساحت را داراست. ساکنین لرزبان بومی آن متشکل از سه گروه قومی از تیره عزیزی (با شهرت عزیزی، امیری)، تیره آل امیر(با شهرت امیران) و گروهی سادات بوده که در نقاطی چون: خومه زار شیوجو، خومه زار علیا، ده پس قلات، دشت اله کرمی، یردهای دامنه کوه خانیک و دیگر سکونتگاه‌های منطقه اقامت می جستد و به تدریج به خومه زار شیوجو نقل مکان کردند. بعد از انقلاب نیز خانوارهایی از قوم ترک قشقایی (از تیره های متعدد) و قوم لر (بوانی، جاویدی و اهالی ده هرایرز، باباسالار، غوری…) و تک خانوارهایی دیگر به تناوب به خومه زار سفلی و علیا مهاجرت داشته اند.
    خومه (khoomeh) نام نوعی بوته سوزنی برگ است که سابق در دشت خومه زار (منطقه ای از توابع شهرستان ممسنی در استان فارس) بسیار می روییده، و از آن گاهی به منظور جارو نیز استفاده می شده است، از این رو، این دشت نام خود را از فراوانی رویش این بوته در آن گرفته است. پسوند “زار” نیز حاکی از فراونی هر چیز است. نظیر گل زار، چمن زار…، معنی خومه در زبان فارسی نام گیاهی است که در زبان لری مردم خومه زار به آن “جیدر” به برخی گویش “جیور” و در زبان ترکی محلی به آن “قندرغا” گفته می شود. شعر: «خومه زارم، خومه زار، خرم دیارم ٫ سرزمین خاطره ام، خاک مزارم».

    پاسخ
  2. خومه زار سفلی یا خومه زار شیوجو: خومه زار نام یک دشت است که همراه با ارتفاعات حوزه اطراف خود، بیش از ۱۸میلیون مترمربع مساحت را داراست. ساکنین لرزبان بومی آن متشکل از سه گروه قومی از تیره عزیزی (با شهرت عزیزی، امیری)، تیره آل امیر(با شهرت امیران) و گروهی سادات بوده که در نقاطی چون: خومه زار شیوجو، خومه زار علیا، ده پس قلات، دشت اله کرمی، یردهای دامنه کوه خانیک و دیگر سکونتگاه‌های منطقه اقامت داشتند و به تدریج به خومه زار شیوجو نقل مکان کرده اند. بعد از انقلاب نیز خانوارهایی از قوم ترک قشقایی (از تیره های متعدد) و قوم لر (بوانی، جاویدی و اهالی ده هرایرز، باباسالار، غوری…) و دیگر خانوارهای متفرق به تناوب به خومه زار سفلی و علیا مهاجرت داشته اند.
    خومه (khoomeh) نام نوعی بوته سوزنی برگ است که سابق در دشت خومه زار (منطقه ای از توابع شهرستان ممسنی در استان فارس) بسیار می روییده، و از آن گاهی به منظور جارو نیز استفاده می شده است، از این رو، این دشت نام خود را از فراوانی رویش این بوته در آن گرفته است. پسوند “زار” نیز حاکی از فراونی هر چیز است. نظیر گل زار، چمن زار…، معنی خومه در زبان فارسی نام گیاهی است که در زبان لری مردم خومه زار به آن “جیدر” به برخی گویش “جیور” و در زبان ترکی محلی به آن “قندرغا” گفته می شود. شعر: «خومه زارم، خومه زار، خرم دیارم ٫ سرزمین خاطره ام، خاک مزارم».

    پاسخ

دیدگاه خود را بنویسید