کرملین شهری پنهان در دل دیوارهای سنگی بوده و یکی از نماهای معروف میدان سرخ مسکو به شمار میرود. اینجا شاهد تاریخ طویل و گاه خونین روسیه بود. اقامتگاه رئیس جمهور نیز در کرملین قرار دارد.
کرملین، پناهگاه اسطورهای روسیه که خود به تنهایی مانند یک شهر، دارای کاخهای متعدد، اسلحهخانه، کلیسا و یک دژ قرون وسطایی است، دولت مدرن را به گذشته افسانهای آن در قرون حکومت «روس کیِف» (Kievan Rus) متصل میکند. زمانی که حکومت کیِف از بین رفت و امپراطوری آن تحت فشار حملات خارجی و کشتارهای خونین قرنهای ۱۱ و ۱۲ تکه تکه شد، شاهزادههای منطقه قدرت یافتند. در سال ۱۱۴۷، زمانی که روس کیِف در حال تجربه آخرین دردهای قبل از مرگش بود، یک وقایعنگار، جشنی را ثبت کرده که در خانه شکار «یوری دولگاروکی» (Yuri Dolgorukiy)، شاهزاده حکمران «روستوف» و «سوزدال» برپا شده بود. این خانه در بالای یک تپه با موقعیتی عالی قرار داشت و مشرف به مسکو و رودهای «نِگلینا» بود. این خانه بزرگ حتی در زمانهای پر آشوب به توسعه خود ادامه داده و تبدیل به یک شهرک با استحکامات دفاعی شد که همان کرملین امروزی است.
دیوارهای سنگی آن مورد برکت کلیسای جامع باشکوهی قرار میگرفت که از دلش قد برافراشته و ایوان در آنجا منشوری را که طی آن مسکو به امپراتوری مغول متصل بود را پاره کرد. طی دو قرن بعدی تا زمانی که پتر کبیر پایتخت روسیه را به سن پترزبورگ انتقال دهد، کرملین به عنوان صحنه اصلی رویدادهای تاریخی باشکوه و گاه مخوف حکومت تزارها عمل میکرد.
محوطههای کرملین
اسلحه خانه: اسلحه خانه کرملین به دستور پتر کبیر ساخته شد و در آن هم ساخت و هم انبار مهمات و اسلحه در کنار هم صورت میگرفت. بعد از عقب نشینی فاجعهبار ناپلئون از مسکو، این بنا تبدیل به موزهای برای گرامیداشت پیروزی روسیه شد. اکثر توپهایی که در کنار آن چیده شدهاند جزو غنایمی بودند که از ارتش فراری و از هم پاشیده فرانسه به دست آمد. این ساختمان امروزه محل استقرار سران گارد کرملین است.


















