آنْتیگوا و باربودا کشوری جزیرهای در آنتیلهای کوچک است و در مجمعالجزایر هند غربی و بخشی از جزایر لیوارد و در شرق دریای کارائیب جای دارد. مساحت آن ۴۴۲ کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر سنت جانز است.
سیمای طبیعی
این کشور از سه جزیرۀ آنتیگوا با مساحت ۲۸۰ کیلومتر مربع، باربودا، با مساحت ۱۶۱ کیلومتر مربع، و جزیرۀ کوچک ریداندا تشکیل یافته است. با وجود اینکه بیشتر جنگلهای جزیرۀ آنتیگوا زدوده شده و جابسنگ زیبا و شنزارهای پهناور، همراه با خلیجها و خلیجکهای بسیار، آن را از دیگر جزایر دریای کارائیب متمایز کردهاند. آتشفشان کوچک بوگی، با ارتفاع، ۴۰۲ متر در حاشیۀ جنوب غربی این سرزمین خودنمایی میکند. جزیرۀ مرجانی باربودا، در ۴۰کیلومتری شمال جزیرۀ آنتیگوا، جزیرهای تقریباً هموار و مسطح است و پوشش جنگلی غنی دارد و مرداب نسبتاً پهناوری در کرانۀ غربی آن دیده میشود. ریداندا جزیرۀ سنگی کوچک و خالی از سکنهای است که در دورابهای جنوب غربی جزیرۀ آنتیگوا قرار دارد و منطقۀ حفاظتشدهای برای جانوران و گیاهان بومی بهشمار میآید. این کشور اقلیم گرمِ مرطوب و پرباران دارد و آب شیرین آن اندک است. فصل گرم آن از خرداد تا آبان است و میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۱,۰۰۰ میلیمتر میرسد و توفندهای سهمگین فصلی دریای کارائیب آن را تهدید میکنند.
اقتصاد
گردشگری منبع عمدۀ درآمد این سامان را تشکیل میدهد. پلاژهای زیبا، کازینوهای متعدد، بناهای تاریخی مربوط به قرن ۱۸ و نیز کلیسای جامع بسیار زیبا، به سبک گوتیک، امکانات تفریحی و رفاهی، و بالابودن سطح سواد و فرهنگ مردم زمینهساز جلب گردشگران و بالارفتن درآمدهای ارزی آن است. کشت نیشکر و تولید شکر نیز از دیگر منابع مالی آن بهشمار میآید. افزون بر آن، تولید و فرآوری غذاهای دریایی و پالایش نفت نیز بخش دیگری از فعالیتهای اقتصادی این کشور محسوب میشود.
مردم و تاریخ
جمعیت کشور آنتیگوا و باربودا ۸۹,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰). بیشتر مردم این کشور، که از تبار بردگان سیاه افریقایی دوران استعمارند، در جزیرۀ بزرگ آنتیگوا بهسر میبرند. زبان رسمی این کشور انگلیسی است و بیشتر مردم آن مسیحی و پیرو کلیسای انگلیکاناند. کریستوف کلمب در ۱۴۹۳م این جزیره را کشف کرد. اسپانیاییها در ۱۵۲۰ و فرانسویها در ۱۶۲۹ از اولین اروپاییانی بودند که در این جزیره ساکن شدند و پس از مدتی کوتاه بهسبب کمبود آب شیرین آنجا را ترک کردند. انگلیسیها در ۱۶۴۰ با ذخیرهکردن آب باران در این جزیره ماندگار شدند و کاریبها (بومیان اصلی جزایر) آن نواحی را به مرور ازبین بردند و بردگان افریقایی را برای کار در کشتزارهای تنباکو و نیشکر به خدمت گرفتند. در ۱۶۶۶ جزیرۀ باربودا را نیز تصرف کردند و با بهرهگیری از خدمت بردگان افریقایی به کشتِ گستردۀ نیشکر و تنباکو پرداختند. آنتیگوا و باربودا در ۱۸۷۱ به فدراسیون جزایر لیوارد۴ پیوست و در ۱۹۵۶ از آن جدا شد. از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ عضو فدراسیون هند غربی بود و در فوریۀ ۱۹۶۷ به یکی از ایالتهای وابسته به بریتانیا مبدل شد. این کشور در یکم نوامبر ۱۹۸۱ به استقلال رسید و در همان سال به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد. سران کشور مزبور پس از استقلال با دولت امریکا روابط نزدیک برقرار کردند و بخشی از خاک کشورشان را برای تأسیس پایگاه نظامی به امریکا اجاره دادند. توفند سهمگین ۱۹۹۵ و بهدنبال آن توفندهای ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶ به این سرزمین و تأسیسات آن بهسختی آسیب رسانید.
جاهای دیدنی آنتیگوا و باربودا
خلیج نیمهماه
خلیجی دورافتاده در جنوبشرقی آنتیگوآ قرار دارد که نام آن خلیج نیمهماه است شما در این خلیج زیبا میتوانید همراه با لذت بردن از ماهیکبابی خود به موسیقی زیبایی که پرندگان مینوازند گوش دهید.
پارک های ملی آنتیگوا
یکی از دیدنی های آنتیگوآ و باربودا، پارک های ملی آنتیگوا نام دارد. این پارکها به دلیل داشتن ویژگیهای منحصر به فرد تاریخی و طبیعی برای اهالی آنتیگوا و باربودا حائز اهمیت هستند. امروزه گردشگران بسیاری برای دیدن این پارکها از طریق ثبت نام در تور آنتیگوا و باربودا به این کشور سفر میکنند. این مجموعه پارک های ملی شامل 4 پارک مختلف است که هر کدام از این پارکها گوشهای از شگفتیهای طبیعی و تاریخی جزیره را نشان میدهد.
پارک ملی قلعه سبز
یکی از پارک های ملی آنتیگوا قلعه سبز نام دارد. تپه قلعه سبز (Green Castle Hill) که حدود 173 متر از سطح دریا ارتفاع دارد، یکی از بلندترین تپههای جزیره آنتیگوا است. این تپه نزدیک روستای جنینگز قرار دارد. قدمت این مکان به دوران ماقبل تاریخ میرسد و از لحاظ مذهبی و فرهنگی حائز اهمیت است.
پارک ملی نلسونز داکیارد
نلسونز داکیارد (Nelson’s Dockyard) بزرگترین پارک ملی این مجموعه است و امروزه کشتیها و قایقهای متعددی در آن رفت و آمد میکنند. ساختمانهای این منطقه به صورت شکل اصلی خود (که به قرون 18 و 19 میلادی برمیگردد) بازسازی شدهاند. در این پارک مسیرهایی برای دوچرخهسواری تعبیه شده است که گردشگران میتوانند با دوچرخهسواری از مناظر زیبای پارک لذت ببرند.