نائورو (Nauru) کشور جزیره‌ای و کوچک در منطقه میکرونزی قارهٔ اقیانوسیه است. نائورو در اقیانوس آرام جنوبی واقع شده و پایتخت آن یارن است. نائورو در قدیم «جزیره دلپذیر» نامیده می‌شد و در سال ۱۹۶۸ مستقل شد. این کشور در همسایگی جمهوری کریباتی قرار گرفته است و کم‌جمعیت‌ترین کشور عضو سازمان ملل متحد است.
این کشور در قرن نوزده میلادی مستعمره آلمان شد. این جزیره را در طول جنگ جهانی دوم ژاپن اشغال کرد. بعد از جنگ هم گرفتار معاهده‌های همکاری بین‌المللی شد. نائورو استقلال خود را در سال ۱۹۶۸ به دست آورد. خاک این جزیره از سنگ فسفات تشکیل شده است و اولین گام‌های اقتصادی این کشور در قرن بیستم با صدور فسفات برداشته شد. فسفات برای مردم این جزیره درآمد خوبی را در طی این سال‌ها به ارمغان آورد اما با کاهش میزان آن طی این سال‌ها به نظر می‌رسد مردم این کشور باید به دنبال راهی جدید برای گذران زندگی خود باشند.
اقتصاد در نائورو
تولید ناخالص داخلی در این کشور ۶۰ میلیون دلار است. آماری از نیروی کار این کشور در دست نیست اما تخمین زده می‌شود ۹۰ درصد جمعیت واجد کار در این کشور بیکار باشند. بیشتر افراد شاغل این کشور به ترتیب در معادن فسفات، ادارات دولتی، مدارس و حمل و نقل عمومی مشغول به کار هستند. محصول عمده صادراتی این کشور فسفات است که به کشورهای آفریقای جنوبی (7/63درصد)، کره جنوبی (6/7 درصد) و کانادا (6/6 درصد) صادر می‌شود. محصولات وارداتی آن شامل غذا، سوخت، مصالح ساختمانی و ماشین‌آلات است که از کشورهای کره جنوبی (8/43درصد)، استرالیا (2/36درصد)، آمریکا (9/5درصد) و آلمان (3/4درصد) وارد می‌شود.
مردم نائورو
جمعیت این کشور ۱۳ هزار و ۷۷۰ نفر با میانگین سنی ۲۱ سال است. زبان‌های رسمی این کشور انگلیسی و نائورویی هستند و واحد پول رایج در آن دلار استرالیا است. کشور نائورو با ۲۱ کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین جمهوری در جهان است.
۵۸ درصد از مردم نائورو از قوم نائورویی هستند که آمیزه‌ای است دو نژاد پلینزیایی و میکرونزیایی. ۲۶ درصد از مردم این کشور از تبار جزایرنشینان اقیانوس آرام، ۸ درصد اروپایی‌تبار و ۸ درصد نیز چینی هستند. دین اصلی مردم این کشور مسیحیت است. ۱۰ درصد از مردم نائورو نیز بهایی هستند که با این حساب این کشور بالاترین درصد بهاییان نسبت به جمعیت در میان کشورهای جهان را دارد، ۹ درصد از جمعیت نائورو نیز بودایی و ۲٫۲ درصد مسلمان هستند.
آب و هوای نائورو
آب و هوای نائورو به دلیل نزدیکی به خط استوا و اقیانوس در طول سال گرم و بسیار مرطوب است. نائورو بین نوامبر و فوریه شاهد ریزش باران‌های موسمی است، اما به‌طور معمول با توفان روبه‌رو نمی‌شود. میزان بارندگی سالانه بسیار متغیر است و تحت تأثیر پدیده ال نینو و نوسان جنوبی قرار دارد و در این جزیره چند مورد خشکسالی قابل توجه نیز ثبت شده‌است.
دمای هوا در نائورو در محدوده بین ۲۶ درجه سانتی‌گراد (۷۹° فارنهایت) و ۳۵ درجه سانتی‌گراد (۹۵° فارنهایت) در روز و بین ۲۲ درجه سانتی‌گراد (۷۲° فارنهایت) و ۳۴ درجه سانتی‌گراد (۹۳° فارنهایت) در شب قرار دارد.
نائورو به عنوان یک جزیره در برابر تغییرات آب و هوایی و تغییرات سطح دریا آسیب‌پذیر است. نائورو هفتمین کشور مورد تهدید از سوی سیل‌های ناشی از گرمایش زمین است. دست‌کم ۸۰ درصد از سرزمین نائورو در ارتفاعات امن قرار گرفته، اما تا زمانی که برنامه ترمیم آسیب‌های معدن فسفات اجرا نشده. این منطقه غیرقابل سکونت خواهد ماند.
دیدنی های نائورو
از دیدنی‌های نائورو می‌توان به خلیج آنیبار، دریاچه بوادا و دریاچه موکا ول اشاره کرد.
دریاچه موکا ول
دریاچه موکا ول که زیر یک غار پنهان است یکی از شگفت‌انگیزترین دیدنی‌های دنیاست.
این دریاچه به عنوان منبع آب در طول جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار می‌گرفت و امروزه گردشگران آن را از جاذبه‌های مهم نائورو می‌دانند.
