آرامگاه حمدالله مستوفی مربوط به دوره ایلخانی است و در قزوین، خیابان طالقانی، خیابان ملک‌آباد سابق، کوچه مستوفی واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۳۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
شکل ظاهری مردمان روستای زرگر هم به ایرانی‌ها شباهت دارد و هم به اروپایی‌ها و غالبا مردمانی قدبلند و چهارشانه هستند و به زبان رومانیایی سخن می گویند.
کاروانسرای سعدالسلطنه تا حالا مرمت شده است و این بازسازی هنوز هم ادامه دارد. مرمت این بنا زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است
به نظر بعید می آید افرادی که در کرج زنجان و حومه قزوین زندگی می کنند و علاقه به گشت و گذار هم دارند اما از جاذبه های گردشگری قزوین استفاده نکرده باشند. اگر این اتفاق در طول سال نیفتد حتما بعنوان مسافرت های نوروزی به قزوین سفر کنید. شهر قزوین با آداب و رسوم و فرهنگ خوش نامی که دارد یکی از مهمانپذیر ترین شهرهای کشور می باشد.
در چند قدمی آرامستان و تپه تاریخی شهر الوند، آثاری از خانه ای قدیمی قرار دارد که با معماری سنتی و چشم نواز خود، بازگوی خاطرات دوران گذشته شهر سرسبز الوند است، خانه ای که به «عمارت اربابی» مشهور بوده است.
در بوستان امام علی (ع) شهر بوئین زهرا امکانات و تجهیزات مناسبی که می تواند مورد استفاده تمام اقشار و خانواده ها قرار گیرد، در نظر گرفته شده است.
استفاده از کلاه در گذشته بین مردان بسیار متداول بود و هر شخص به فراخور شغل و نیز وضعیت اقتصادی از نوعی کلاه استفاده می‌کرد. پیراهن‌ها معمولاً به رنگ سفید و ساده تهیه می‌گردید و تکمه یقه آن بر شانه چپ بسته می‌شد.
خيابان سپه قزوين نخستين خيابان ايران است كه امروزه محل تجمع و گردهمايی مردم در مراسمات مختلفی سياسی، فرهنگی و مذهبی است. خیابان سپه قزوین، که به نام عالی قاپو یا دولتی نیز خوانده می‌شد، امروزه با نام خیابان شهدا شناخته می‌شود.
