بَنَک شهری است از توابع بخش مرکزی شهرستان کنگان استان بوشهر در جنوب ایران. بنک در سال ۱۳۸۲ به شهر تبدیل گردید.
شهر بنک دارای یکی از زیباترین سواحل ماسه‌ای جنوب کشور می‌باشد.
بیشترساکنان این شهر دارای مذهب شیعه می‌باشند.
همچنین اهل تسنن نیز در این شهر زندگی می‌کنند و از پیروان مذاهب: شافعی و مالکی هستند و به زبان فارسی وعربی تکلم می‌کنند. پیروان مذهب تشیع در این شهر در کنار اهل تسنن با آرامش زندگی می‌کنند.
تاریخچه و وجه تسمیه
رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت: در کناره شهر کنگان و بنک بر اساس نوشته‌های جغرافی نگاران قرن اول تا ۶ هجری دهی کوچک به نام خورشیف یا خورشید را جستجو می‌کند و معتقد است این روستای باستانی در محدوده بنک و کنگان یا در محدوده بنک و بردستان می‌باشد. بَنک: بُنه ک = محل بُنه و بار انداختن. بنه به معنای باروبنه یا بنه به معنای بنه و تنگه درختان. ساکنان اصلی شهر بنک کشاورزانی بوده‌اند که برای گذراندن زندگی خود به این مکان آمدند. ابتدا درکپرها و کومه‌هایی که از برگ خرما و چوب‌های درختان بومی چون گز، کنار و کرت برپا داشته‌اند به سر می‌بردند. به این کپرها و کومه‌ها بُنه می‌گفتند. بنه در اصطلاح عامیانه به تقسیم اراضی و تقسیم کار می‌گفته‌اند و بنه بندی نیز گفته شده‌است در زبان محلی بنه به معنی جمع کردن خرمن یا عبارت دیگر خرمن جا نیز گفته می‌شده‌است در ضمن در منطقه درختان بنه وجود دارد. رفته بُنه به بُنک تبدیل شده و پس از آن به بَنَک تبدیل شده‌است.
جاذبه‌های گردشگری
پارک ساحلی (به فاصله ۳کیلومتر در غرب شهر)
پارک جنگلی (واقع در انتهای بلوار شهرداری)
پارک کوهستانی (واقع در دامنه کوه)
جنگل دریایی حرا (واقع در شمال پارک ساحلی)
