نیکاراگوئه کشوری در قاره آمریکا است که به دلیل جنگهای داخلی و بلایای طبیعی فراوانی که در آن روی داده جزو فقیرترین کشورهای نیمکره غربی به شمار میآید. این کشور از جنوب با کاستاریکا و از شمال با هندوراس همسایه است. در شرق این کشور دریای کارائیب قرار دارد. نیکاراگوئه از نظر تنوع طبیعی و حیاتوحش کشوری غنی است و نزدیک به هشت درصد از خاک آن به عنوان پارک ملی و ذخایر بیولوژیکی تحت حفاظت است. این کشور از ۱۵ بخش و دو منطقه خودمختار “دل آتلانتیکو نورت” و “دل آتلانتیکو سور” تشکیل شده است. این کشور در سال ۱۸۲۱ استقلال خود را از اسپانیا به دست آورد. جبهه آزادیبخش ملی ساندینیستا در سال ۱۹۷۹، بر بستر نارضایتی عمومی از دیکتاتوری سوموزا، در این کشور انقلاب کرد و قدرت را به دست گرفت. دانیل اورتگا به ریاستجمهوری رسید. او دوباره در سال ۲۰۰۶ قدرت را در این کشور در دست گرفت. نیکاراگوئه به طور یک جانبه شرط روادید برای ایرانیها را لغو کرده است. این امکان از سال ۲۰۰۸ ایجاد شده است.
اقتصاد در نیکاراگوئه
تولید ناخالص داخلی در این کشور ۱۵.۸۴ میلیارد دلار است. دو میلیون و ۲۶۲ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل میدهند. نرخ رسمی بیکاری در این کشور ۳.۶ درصد است. ۴۸ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی میکنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در آن ۱۱.۱ درصد بود. محصولات صادراتی در این کشور قهوه، گوشت، میگو و صدف، تنباکو، شکر، طلا و بادام زمینی است که به کشورهای آمریکا (۶۰.۷ درصد)، السالوادور (۷.۶ درصد) و هندوراس (۴.۲ درصد) صادر میشود. محصولات وارداتی آن شامل کالاهای مصرفی، ماشینآلات و تجهیزات، مواد اولیه و محصولات پتروشیمی است که از کشورهای آمریکا (۱۹.۴ درصد)، مکزیک (۱۴.۲ درصد)، ونزوئلا (۹.۳ درصد)، کاستاریکا (۷ درصد)، گواتمالا (۵.۵ درصد) و چین (۴.۷ درصد) وارد میشود.
مردم نیکاراگوئه
جمعیت این کشور حدود پنج میلیون و ۷۸۶ هزار نفر با میانگین سنی ۲۲ سال است. دین اغلب مردم آن مسیحی است. زبان رسمی در نیکاراگوئه اسپانیایی است.
جاهای دیدنی نیکاراگوئه
کوه آتشفشان سرونگرو
کوه آتشفشان سرو نگرو در ایالت نئون یکی از جاذبهی مهیج نیکاراگوئه به شمار میرود. سرونگرو یا همان تپهی سیاه هر سال گردشگران زیادی را به سوی خود جذب میکند. کوه آتشفشان سرو نگرو که به آتشفشان شبانه روزی هم معروف است، به عنوان مکانی برای اسکیسواری گردشگران تبدیل شده است. هنگام بالا رفتن از سرو نگرو گردشگران مسیر کوتاهی در کنار سنگهای بزرگ آتشفشانی و ماسههای زیبا طی میکنند و در بالای کوه امکان دیدن دهانهی جوانترین آتشفشان آمریکا را دارند، به علاوه اینکه از بالای کوه میتوانند با تختههای مخصوص شن و ماسه به سمت دامنه کوه اسکی کنند. یک نکتهی مهیج وجود دارد که آتشفشان سرو نگرو همچنان فعالیت دارد و آخرین بار در سال 1999 فوران کرد. زمانی که فوران آتشفشان تمام میشود، باد تمام خاکسترها را میشوید و سنگ ریزهها را به کنار میراند که وزش باد باعث به وجود آمدن سطح نرم و صافی برای اسکی کردن میشود.
دریاچه نیکاراگوئه
دریایی با آب شیرین در کشور نیکاراگوئه وجود دارد که در آن حدود ۴۰۰ جزیره آتشفشانی وجود دارد. کسانی که این دریاچه را کشف کردند نام آن را دریای آب شیرین نیز نهادند. دریاچه ی نیکاراگوئه با ۴۳۰ جزیره و آب های شیرینی که دارد تقریبا کمی متفاوت تر از بقیه دریاچه هاست. اما به غیر از این موارد دیگر موضوعی که در مورد این دریاچه وجود دارد این است که ممکن است شما از ترس فوران آتش فشان در حال فرار باشید و خود را داخل این آب های شیرین بیندازید و خود را نجات دهید که البته شانس زنده ماندن شما ممکن است ۱% باشد. دلیل این امر این است که درون آب های دریاچه نیکاراگانه کوسه های گشنه ای وجود دارد که قطعا حضور شما در آب برایشان مبارک است.
پارک ملی مومباچو
قلیم منحصر به فرد این کشور زیستبوم شگفتانگیزی به وجود آورده و دولت این کشور به خوبی از آن مراقبت میکند به طوری که 8 درصد از خاک نیکاراگوئه تحت عنوان پارک ملی محافظت میشود. پارک ملی مومباچو با گونههای خاص گیاهی و جانوری، مسیرهای پیادهروی در پارک و موزه امکان بازدید گردشگران و ماجراجویان را فراهم کرده است.
کلیسای جامع ماناگوا
کلیسای جامع ماناگوا با معماری فوقالعاده، قدیمیترین کلیسای این کشور محسوب میشود که در شب چشماندازی زیبا دارد.
در این کشور همچنین بازدید از کلیسای جامع نیکاراگوئه با طراحی خارقالعاده که در لیست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است را از دست ندهید.