سفر به شمال تکرار نشدنی است این را ترافیک هر باره مسیرهای منتهی به شمال کشورمان می گویند. قصد سفر به هر نقطه از این خطه زیبا را داشته باشید جز لذت چیزی عایدتان نخواهد شد.
در ایران مناطق بکر زیادی وجود دارد، اما ما در اینجا میخواهیم تعدادی از مناطق بکر شمال ایران را معرفی کنیم، باشد که این مناطق را همانطور که هستند بکر نگه داریم و با ریختن زباله چهرهشان را زشت نکنیم.
دیلمان
اگر مسیرتان گیلان زیبا بود، حتما سری هم به شهرستان سیاهکل بزنید. بهشتی بی بدیل با آب و هوای معتدل و کوهستانی آن هم بسیار مطبوع در ترکیبی دلربا از هم نشینی کشتزارها، جنگل، چمنزار در پنج کیلومتری سیاهکل در منطقه شاه نشین دیلمان در انتظار شماست.
طبیعتی بکر و سرسبز با درختانی کهنسال و کلبه هایی زیبا با لذت یک شب اقامت در آن ها، که بیشتر شبیه کارت پستال است اما آنچه می بینید بهشت کوچک گیلان است که دیلمان نامیده می شود. دیلمان علاوه بر طبیعت بی نظیرش آثار فراوانی را در خود جای داده که دیدنشان خالی از لطف نیست.
کاروانسرای تی تی، قعله خشتی گرماور، حمام دیلمان، آبشار لونک، آرامگاه باباولی به همراه دو غار شگفت انگیز آن هم در دل کوه زیبای درفک یکی آراسته به قندیل ها و دیگری با اشکالی جذاب و گاه شبیه انسان در پوششی از درختان افرا، صنوبر، شمشاد، ممرز، تمشک و گردو از جاذبه های الحق دیدنی دیلمان است.
اگر در بهار عازم دیلمان شوید بهار جذاب و رام نشدنی را ملاقات خواهید کرد. اگر در تابستان به دیلمان بروید آرامش سوغات طبیعت زیبای آن است. پاییز دیلمان به منزله تابلو نقاشی است و زمستانش سرد و نفس گیر. دیلمان مرتفع و زیبا در اطرافش روستا هایی دارد که نظیرش را کمتر دیده اید. ملومه با دشت های پوشیده از شقایق و اسپیلی اعجاب انگیز و کلی روستای خوش و آب و رنگ دیگر پیش روی شماست. سفر به دیلمان بهشت کوچک گیلان را از دست ندهید.
جهان نما
یکی از بکرترین مناطق شمال ایران دهکده جهاننماست. جهان نما در استان گلستان و ۷۰ کیلومتری کردکوی قرارگفته و جاییست که همه چیز را باهم دارد.
پوشش گیاهی و جانوری متنوع، اقیانوسی از ابر در دل جنگلهای گلستان، درختان سربه فلک کشیده، رودخانه، خانههای ییلاقی، آبشار و سقفهای شیروانی و بهترین هوا، تصویر ماندگار این منطقه است. به طوری که دلت نمیخواهد همه اینها تمام شود و برگردی. فرودین تا آبان بهترین زمان سفر به جهاننماست.
مسیر دسترسی: بعد از رسیدن به استان گلستان باید به سمت کردکوی بروید. از آنجا راه درازنو و بعد روستای رادکان را در پیش بگیرید. بعد به سمت روستاهای چمن ساور و حاجی آباد بروید و بعد از رسیدن به یک دوراهی، وارد جاده سمت چپ شده و از آنجا به دشت باطراوت جهان نما خواهید رسید.
آلاشت
آلاشت تعبیر خوب یک رویاست. مه همانند جادو دور تا دور آلاشت پیچیده و انگار محافظ طبیعی آلاشت از نگاه های ناپاک است. این بار مقصدمان مازندران است. سی و نه کیلومتر مانده به شهرستان سوادکوه ییلاق جادویی آلاشت قرار دارد. آلاشت روستایی کوچک با کوچه پس کوچه های تنگ و سنگفرش و البته سبز سبز و خانه های خشتی و شیروانی های چوبی که در نگاه اول دلرباست. طبیعت اطراف آلاشت شما را به سکوت وا می دارد و در دل این سکوت است که راز هم نشینی مه با آلاشت آشکار می شود.
آلاشت علاوه بر طبیعت خیره کننده و آب و هوای کوهستانی و دلفریبش دیدنی های بسیاری دارد. تنها رصدخانه شمال ایران در آلاشت قرار دارد. امام زاده حسن و مسجد امام حسین(ع) با معماری خاصش و مسجد جامع آلاشت از دیدنی های تاریخی این منطقه است. علاوه بر این خانه ای که محل تولد رضا پهلوی بوده و حالا تبدیل به موزه مردم شناسی شده است.
اگر در دوراهی ورودی آلاشت مسیر دوم را انتخاب کنید، از جاده ای جنگلی که به جاده سرکوه معروف است به پارک جنگلی می رسید که به واقع اعجاز الهی را در این حجم از زیبایی احساس می کنید. در هجده کیلومتری آلاشت در روستای چرات آبشار زیبایی قرار دارد که دیدنش شما را سرشار از حس طراوت و سرزندگی خواهد کرد.
توتکابن
حدود ۱۶ کیلومتری شمال شرقی رودبار، ۲ کیلومتری مشرق رستمآباد و ۱۲ کیلومتری مغرب کوه درفک، توتکابن قرار دارد. یک زمان در اینجا درختان توت زیادی وجود داشت، به همین دلیل هم حالا به آن توتکابن میگویند.
توتکابن مناسب آنهاییست که به گشت و گذار در محلههای روستایی علاقهمندند. اینجا پر از صدای طبیعت، مرغ و خروس و گاو و گوسفندهاییست که برای چرا در دشت و دمن میپلکند و صدایشان، صدای غالب روستاست. میتوانی در بالای تپهها بنشینی و از تماشای آن همه سبزی که زیرپایت است به وجد بیایی.
مسیر دسترسی: از رودبار به سمت رستم آباد حرکت کنید و تابلوی رستمآباد را که در سمت راست جاده دیدید داخل بروید تا به میدان برسید . با رفتن به راه سمت راست میدان به توتکابن میرسید.
ییلاق گرسماسر
در ۴۰ کیلومتری جنوب غربی رامسر یکی از خوش آب و هواترین روستاها واقع شده. گرزمان سر یا گرسماسر به معنی مکانیست در بالای بهشت. این منطقه پر از دشتهای پرگل و چشمههای پرآب کوچک و بزرگ است، کوه سماموس در شرق آن و ارتفاعات جواهرده در غربش قرار گرفتهاند و انگار آن همه دشتهای سرسبز قصد تمامی ندارند.
گرسماسر بر طبق منابع، روستایی هزارساله است، گل گاوزبان یکی از منابع درآمد مردم اینجاست و در روستا که راه بروید عسل، چادرشب، نمد، زنبیل و جاجیم هم پیدا میشود.
مسیر دسترسی: از میدان اصلی رامسر، میدان سیمرغ یا شهید خلعتبری که به سمت هریس حرکت کنید، بعد از هفت کیلومتر به یک دو راهی میرسید که با نصب تابلویی مسیر رسیدن به گرسماسر را مشخص کرده است. از آنجا تا گرسماسر ۵۵ کیلومتر راه است و مسیر از جنگل زیبا و بکر دال خانی میگذرد.
رحیم آباد
رحیمآباد هم یکی از مناطق سرسبز شمال است، ولی این که چیز جدیدی نیست، چون تقریبا همه شمال سبز است. نکته رحیم آباد، جاده باصفاییست که از کلاچای میگذرد تا به آن برسد، هوا خنک است و تا چشم کار میکند مزارع چای و پرتقال و نارنج است که میبینید و پرورش ماهی قزل آلا که یکی از منابع درآمد مردم محلیست. رحیم آباد برخلاف جاهایی که در بالا پیشنهاد شد برای گذران نیم روز مناسب است.
مسیر دسترسی: اگر از رودسر حرکت میکنید، نرسیده به کلاچای باید به سمت تابلوی روستای رحیم آباد بروید و اگر به عکس از کلاچای میخواهید به سمت رحیم آباد بروید در سمت چپتان تابلوی رحیم آباد را خواهید دید.
کندلوس
کندلوس در نوشهر استان مازندران با معماری خاص و دلنشین و با قدمت چهارهزار ساله اش برخلاف مقاصد قبلی مان نام آشنا و پرآوازه است. روستایی ییلاقی و تر و تمیز در دامنه البرز مرکزی، با آب و هوای معتدل در تابستان و زمستان های سخت که اولین موزه روستایی جهان در آن برپا شده است.
آبشار کندلوس، دیو چشمه و امام زاده افضل و فاضل(ع) از دیدنی های کندلوس است. کندلوس طبیعتی بسیار ناب در کنار معماری بی نظیر و جذابش و مردمانی اصیل دارد که گشت و گذار در آن و طبیعت اطرافش قطعا برایتان جذاب خواهد بود. اما آن چه در کندلوس بر روح و جانتان نقش می بندد قصه عشقی است که نسل به نسل و سینه به سینه در بین کندلوسی ها به یادگار مانده و حالا به زبان شیرین کجوری به گوش ما رسیده است. قصه عشق آتشین پلنگی که عاشق مینای چشم سرخ کندلوس می شود و در ترکیبی شنیدنی از افسانه و واقعیت گوش جانتان را نوازش می دهد. برای اقامت در کندلوس اصلا نگران نباشید. می توانید در متل کندلوس نوشهر اقامت راحت و جذابی داشته باشید.
سفر به شمال تکرار نشدنی است این را ترافیک هر باره مسیرهای منتهی به شمال کشورمان می گویند. قصد سفر به هر نقطه از این خطه زیبا را داشته باشید جز لذت چیزی عایدتان نخواهد شد.
دریاچه لفور (سد البرز)
یکی از زیباترین دریاچه های ایران دریاچه لفور یا سد البرز است. آنطور که وقتی عکسهایش را نگاه میکنید شاید باورتان نشود “اینجا ایران” است.
دریاچه لفور در بین جنگلهای سوادکوه واقع شده و یکی ازقشنگترین جاهایی است که هرکس قبل از مرگ میتواند ببیند. یکی از بکرترینها که وجود هفت آبشار بر قشنگیهایش افزوده و گاهی همانطور که در کنارش نشستهاید اسبها از کنارتان رد میشوند و عیشان را تکمیل میکنند.
جاده کنار این دریاچه را که بالا بروید به آلاشت میرسید، منطقه ای پر از ابر و دشتهای سبز که خودتان باید بروید و زیبایی اش را از نزدیک ببینید.
مسیر دسترسی: بعد از فیروزکوه و پل سفید، باید خود را به شیرگاه برسانید. مسیر جنگل از جاده سد البرز میگذرد. از سد البرز تا جنگل و دریاچه لفور دو ساعت راه است.
ناندل
این بار مقصد حرکت مان به سمت بخش دهستان لاریجان سفلی، شهرستان آمل استان مازندران است، روستایی زیبا در مسیر جاده کوهستانی هراز، که پانزده کیلومتر دورتر از جاده هراز مسیر کوهستانی چشم نوازی قرار دارد. روستای ناندل در نزدیکی دماوند قرار گرفته و یکی از بهترین مسیرها برای صعود به دماوند است. اگر اهل کوهنوردی باشید ناندل بهشت شماست. آبشار ناندل هم از جاذبه های دیدنی این دهکده جذاب است. ناندل مرتفع اغلب اوقات در پشت پرده های مه پنهان می شود.
جنگل نیرنگ
جنگل نیرنگدر ۵ کیلومتری نوشهر و در نزدیکی جاده نیرنگ روستای کشکسرا واقع شده. به این منطقه پارک جنگلی خانیکان میگویند، هرچند که بر طبق گفته برخی از مردم محلی به خاطر وجود درختانی از همه رنگ و چهارفصل بودن درختان آن، به نیرنگ معروف شده. اینجا منطقهای آرام و بکر است که آب تنی در رودخانه کُرکُرود میتوان لذت سفر به آن را دوچندان کند.
جنگل بندپی
وقتی از نوشهر به سمت نور میروید؛ چهار پنج کیلومتری که میگذرید کنار «نجارده» به جنگل «بندپی» میرسید. جاده خاکی کوبیده شدهای که تا ارتفاعات میرود و پر از درختان جنگلی سر به فلک کشیده است.
دیگر مناطق بکر شمال ایران کجاست؟
آبشار لونک در جاده سیاهکل به دیلمان. برای رسیدن به این آبشار: از تهران اتوبان کرج را در پیش بگیرید و تا نزدیک رشت به راهتان ادامه بدهید. مسیر را به سمت سیاهکل تغییر بدهید. وارد راه رشت به دیلمان بشوید و ۲۱ کیلومتر جلو بروید. آبشار و جنگل لونک سمت راست جاده اصلی قرار گرفتهاند.
روستای سنگچال در نزدیکی آمل. برای رسیدن به سنگچال: برای رفتن به سنگچال، از جاده هراز باید بروید. باید رودهن، آبعلی و گزنک را پشت سر بگذارید. ۲۵ کیلومتر مانده به آمل از سمت شرق که دست راست جاده میشود، خروجی سنگچال را میبینید. مسیر باصفایی است که با پل روی رودخانه هراز شروع میشود. مسیر تا رسیدن به سنگچال آسفالت است و موبایل آنتن میدهد. جاده فرعی ۱۸ کیلومتر است.
صومعه سرا در ۱۲ کیلومتری فومن. برای رسیدن به صومعه سرا: برای اینکه از رشت به این شهر برسیم باید ۳۷ کیلومتر، یعنی حدود ۴۰ دقیقه سوار ماشین باشیم. برای رسیدن به اینجا از رشت باید وارد جاده رشت-آستارا شویم و بعد از گذشتن از بازارجمعه به مقصد برسیم.
جنگل دالخانی در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی رامسر. برای رسیدن به دالخانی: از رامسر که جاده تنکابن را در پیش بگیرید، بعد از حدود ۷کیلومتر، به سهراهی جنت رودبار میرسید. به سمت جنترودبار حرکت کنید. ۲۳ کیلومتر که برانید، به جنگل دالخانی میرسید. تمام طول راه آسفالت است.
دریاچه فراخین در در ۵ کیلومتری شمال روستای چلندر از توابع نوشهر. برای رسیدن به این دریاچه: این منطقه در حقیقت در دل جنگل های بالادست نوشهر یعنی در جنوب این شهر قرار گرفته است. از نوشهر که به سمت کوههای البرز بروید، بعد از حدود ۲۰ کیلومتر، در جادهای جنگلی به دریاچه میرسید.
دریاچه بره سر
تلاقی آسمان و زمین در سکوتی حیرت انگیز، بلوری احاطه شده در انبوه درختان راش و بلوط و زالزالک و تپه ماهورهایی پوشیده از درخت، آینه ای جهان نما به نام دریاچه بره سر که ابرها را به زیر پایتان می آورد. بره سر دریاچه بکری است خفته در میان کوهستان و جنگل، که زیبایی اش فراتر از حد تصور است. این دریاچه زیبا گرچه در فاصله پنجاه و پنج کیلومتری رودبار استان گیلان و در نزدیکی شهر بره سر است، اما کمتر کسی جواهر بره سر را کشف کرده و به دیدنش رفته است.
آب دریاچه از چشمه های زیرزمینی و آب های جاری از کوهستان تأمین می شود. دریاچه ای کم نظیر پر از ماهی که شاید اندک سختی مسیر دسترسی آن را همچون نگینی حفظ کرده است. بره سر در تمامی فصول سال دیدنی است، چه در بهار که تازه جان می گیرد و با نوای پرنگان و جوشش چشمه ها باز فصل نویی را آغاز می کند، چه در تابستان که به اوج طنازی ماهی هایش می رسد و سبز سبز است و چه در پاییز که هزار رنگ می شود و بیشتر به یک غزل عاشقانه می ماند. در زمستان هم سختی مسیر دسترسی است که کمی از رونق دریاچه می کاهد و گرنه زمستان در بره سر حال و هوای متفاوتی دارد.
