شهر مشکان مرکز بخش پشتکوه، شهرستان نیریز، استان فارس در جنوب ایران است. شهر مشکان در ۶۳ کیلومتری نیریز قرار دارد.این شهر دارای آب و هوایی سرد است. این شهر به وسیلهٔ کوههای زیادی احاطه شده است. قله‌های اطراف مشکان عبارتند از جهسک که مردم از ان به عنوان سنبل صلابت یاد می‌کنند دیگری لاله زرد ویکی هم سر سفید که اغلب پوشیده از برف است همچنین مروارید وخیلی کوههای دیگر به اعتقاد خیلی دلیل پیشرفت کم این شهر همین احاطه شدن آن به وسیلهٔ این کوهها وبن بست بودن آن است.
مشکان دارای تفرجگاه‌های زیادی همچون «دریاچه سد گنوی مشکان» در ۱۵ کیلومتری جاده مشکان به نی ریز پایین دست چشمه سفیدار و «دشت لاله‌های واژگون مشکان» در منطقه جاشترگ در ۱۰ کیلو متری غرب مشکان که رویش این نوع گل زیبا در فارس در این منطقه گزارش شده – سر سبز – لاهور – کوربولو – جاماسب حکیم – کهتویه – معدن – کشوری – جنگل قرجه و… است
این شهر بیش از هزار سال قدمت دارد. بطوری که اسطخری مورخ قرن ششم در کتاب سالک الممالک خود این گونه از آن یاد نموده است: جاماسب حکیم در زمان سلسله سامانیان در این شهر می زیسته است. همچنین به گفته اسطخری نام قدیم مشکان بیسکانات بوده که در اثر مرور زمان به میشکانات و سپس به میشکان و در زمان حال به مشکان تغیر نام یافته‌است.
پیشینه تاریخی مشکان
در منابع جغرافیایى و تاریخى سده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى سوم تا هشتم هجرى قمرى از روستایى با نامهاى «ماسکانات»، «ماشکانات»، «مسکانات»، «مشکانات»، «میسکانان» و «میشکانات» یاد شده است.
اطلاعات داده شده مربوط به یک مکان است و تقریبا با مشکان کنونى مطابقت دارد. نخستین منبع المسالک و الممالک است که تحت عنوان «میسکانان»، از آن یاد کرده و آن را در هشت فرسنگى صاهک [ احتمالاً چاهک ] گفته است . اصطخرى آن را مشکان با مسجد منبردار و از شهرهاى جَوْبَرَقان خوانده است .
در صوره الارض، حدود العالم و احسن التقاسیم به نام هاى «ماشکانات»، «مشکانات» و «مسکانات» آمده و از شهرهاى دارابگرد دانسته شده است .
ابن بلخى تحت عنوان «میشکانات» گفته است: «ناحیتى است از نیریز و سبیل آن سبیل نیریز است در همه احوال و به روایتى چنان است کى خیره و نیریز هم از کوه دارابجرد است. »
لسترنج با توجه به عبارت آخر ابن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بلخى، پنداشته که ابن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بلخى میشکانات را همان خیر دانسته است .
در معجم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌البلدان از مکانى با عنوانِ «ماسکنات» در فارس یاد شده که به احتمال منظور مشکان است.
مطالبى را که زرکوب شیرازى در شیرازنامه و حمدالله مستوفى در نزهه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌القلوب درباره آن آورده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، نشان از اهمیت و آبادانى آن در سده هشتم هجرى قمرى دارد. به گفته زرکوب شیرازى: «میشکانات هم از کوره دارابجرد است، ولایت و صوبى معمور به غایت آبادان و نعمت در او ارزان و فراوان امراء و اشراف، احشام در آن نواحى اختیار مقام داشتندى و هر سال مدتى بدان صوب میل کردندى.»
حمداللّه مستوفى نیز آن را «ناحیتى معمور» و از توابع نیریز خوانده که در «آب و هوا و حاصل مانند آن» نیست .
