مقبره تاریخی آقانورالدین عراقی یکی از بناهای مذهبی و تاریخی است که در ضلع شمالی قبرستان تاریخی اراک قرار گرفته و به وسیله دیوارها و حصارهای آجری از بخش جنوبی قبرستان جدا شده است؛ این بنا به صورت چند ضلعی متوازن ساخته شده و از یک ایوان ورودی، روضه خانه و نمازخانه تشکیل شده است. آرامگاه این شخصیت ارزشمند در صد متری شمال غرب مصلای شهر اراک واقع شده است.
این اثر که از جاذبه های مذهبی اراک می باشد ، در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۴۷۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
آقا نورالدین عراقی که بود؟
آقا نورالدین عراقی یا همان اراکی، دردانه شخصیتی که در عرفان، فقه، اصول و سیاست در زمان خود پیشتازی می کرد در سال 1287 قمری در شهر اراک دیده به جهان گشود و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، سطح و مقداری از خارج در سن 25 سالگی عازم نجف اشرف شد.پس از چهار سال اقامت در نجف با درجه اجتهاد مطلق به زادگاه خود بازگشت و برای مدت زیادی یگانه مرجع امور و شئون مردم شد.صحبت از این مرد فرزانه شاید در قالب کلمات نگنجد اما می توان قسمت کوچکی از زندگی سیاسی و دینی عالم بزرگوار را بازگو کند.
آقا نورالدین در زمان حیات خود هرگز زبان به کرنش کسی باز نکرد و توصیف از غیرلایقی نکرد، همه حتی اقلیت های مذهبی او را به شدت دوست داشتند و او را سایه ای از مهر و برکت بر خود می دانستند. سرسلسه زاهدان و عابدان زمان بود و به شیوه جد طاهرش اما م زین العابدین از حال ضعفا با خبر و آنها را یاری می کرد.کوه و کاه در مقابلش یکسان بود و از این رو هیچگاه گرد جمع کردن ثروت نگشت، هرگز در خانه اش صورتی از حساب در کار نبود و آنچه می رسید به رایگان می بخشید.او اعتنایی به ارباب دنیا نداشت و فقط رضایت خدا را طلب می کرد. بخشش مرحوم آقا نورالدین با کمال خوشرویی بود و متانت طبع و وزانتش زبانزد خاص و عام.
این سید فقید بلند نظری خاصی داشت تا آنجا که اختلاف علما و دانشمندان باعث نمی شد از هر دو گروه و یا یکی از آنها زده شود و یا آنها را طرد کند بلکه با دید خوش بینانه و حکمتانه به داوری می پرداخت.قاطعیت در احکام، نداشتن سختگیری های بی مورد به جوانان و اعتلاء بخشیدن به روحیه ی ورزشکاران و پناه بودن برای مستضعفین علت عمده محبوب القلوب بودن این مرجع عالیقدر نزد مردم بود.
