هنجن نام یکی از روستاهای شهرستان نطنز است که در بخش مرکزی این شهرستان از توابع استان اصفهان واقع شده‌است.روستای هنجن نام روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز است، این روستا در 20 کیلومتری شمال غربی نطنز و 150 کیلومتری مرکز استان اصفهان واقع شده است.هنجن از طریق آزادراه تهران – اصفهان و شهر نطنز با جاده‌ای آسفالت قابل دسترسی است، مسیر منتهی به این روستا دره‌ای بسیار زیبا است.
روستای زیبای هنجن از جاذبه های نطنز،در ارتفاع 1560 متری از سطح دریا قرار دارد و آب و هوای آن سرد و کوهستانی است.
گویی این روستا در دوره صفویه و قاجاریه نیز از رونق خوبی برخوردار بوده است.
رودخانه برزرود از شمال و رودخانه چیمه رود از میان روستا عبور می‌کند، کوه‌های لاوزه در جنوب و برزقو در غرب روستا امتداد یافته و چشم‌انداز بدیعی ایجاد کرده است.
آثار به جا مانده از دوره‌های مختلف تاریخی مانند قلعه تاریخی پیش از اسلام، خانه‌های بافت قدیم و بقعة امامزاده سید داوود، پیشیینه تاریخی این روستا را به دوره‌های پیش از اسلام مربوط می‌سازد.
مردم روستای هنجن به زبان پهلوی (فرس قدیم) سخن می‌گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
درآمد مردم روستای هنجن از فعالیت در حرفه‌های زراعت، دامداری و خدمات تأمین می‌شود.
گلابی، خرمالو، گردو، سیب، انجیر و انار مهم‌ترین تولیدات باغی روستای هنجن است. از عمده‌ترین محصولات زراعی این روستا می‌توان به گندم، جو، صیفی‌جات و تره‌بار اشاره کرد.
دختران و زنان روستای هنجن، علاوه بر کمک در فعالیت‌های کشاورزی به قالی بافی نیز مشغول هستند.
بافت قدیم روستای کوهستانی هنجن به صورت متمرکز شکل گرفته است. در ساخت واحدهای مسکونی عموماً از مصالح بومی مانند گل، سنگ و چوب استفاده شده است. پنجره‌ها و در خانه‌های قدیمی از جنس چوب و بیشتر ورودی‌ها و روزنامه‌ها در اندازه‌های کوچک انتخاب شده‌اند تا از ورود هوای سرد و خشک به داخل خانه جلوگیری شود. جهت واحدهای مسکونی جنوبی است و ایوان آن‌ها عامل تعدیل هوا است.
عبور رودخانه از دال روستا سرسبزی و سیمای عمومی روستا را موجب شده است.
باغات اطراف روستا که میوه‌های متنوعی در آن‌ها به عمل می‌آید از جمله دیدنی‌ها و تفرجگاه‌های عمومی است، که در فصول بهار و تابستان مورد توجه گردشگران قرار می‌گیرند. حواشی رودخانه روستا، با انبوهی از درختان سرسبز، جلوه و زیبایی خاصی به روستا بخشیده است.
آثار تاریخی روستای هنجن
در روستای هنجن دو امام زاده به نام امامزاده داوود و بی بی زینب خاتون وجود دارد که مورد تعظیم و تکریم اهالی روستا می‌باشند. امامزاده داوود به وسیله باغ‌های انبوه محصور شده‌است و در محوطه زیبایی قرار دارد.
آرامگاه امامزاده داود شامل دو حیاط جداگانه با سه ورودی است. ورودی سمت قبله که ورودی اصلی محسوب می شود،به یک هشتی با طاق ضربی آجری اتصال داشته است واین هشتی به سه پله به دالانی شمالی جنوبی که مشرف به حیاط نخستین است متصل باشد وبا راهروئی کوتاه به ایوانی بزرگ دارای سقف بلنداز نوع طاق ضربی آجری اتصال دارد ،در سمت دیگرایوان راهرو ودالان قرینه سازی شده ،این ایوان که روبه روی حیاط نخستین است ،رواق در پشت دیوار شمالی آن قرار دارد .در قسمت بالای دیوار این ایوان سه پنجره چوبی مشبک بزرگ در سه طرف نصب شده است.ودر زیر این پنجره ها اشعاری به خط نستعلیق طغرایی به رنگ سفیددرزمینه قرمزگچ بری شده که درسه طرف ایوان ادامه دارد،دیده می شود.روبروی این ایوان و دالانهای طرفین آن حیاطی است که در سطحی پایین قرار دارد و در این حیاط حوض آب و درخت چنار کهنسالی وجود دارد. ایوان به فضای محصور دیگری منتهی می شود که آن نیز به منزله ایوان بزرگی است که در جنوب آن حیاطی دیگر، در سطحی پائینتر قرار گرفته است ورودی رواق در سمت قبله این تراس قرار دارد ورودی شمالی و شرقی رواق به این ایوان ارتباط دارد. رواق دارای سقف آجری از نوع طاق ضربی با مقرنس های گچی ساده است به استثنای دیوار سمت جنوب شرقی که دارای پوشش کاشی گل و بوته دار قدیمی است. بقیه دیوار های اطراف رواق تا بلندی 80 سانتیمتر با کاشی های ساده آبی چهارگوش و سپس با اندود گچ پوشش داده شده است که در گوشه های چهار سمت آن نقاشی های گل و بوته دیده می شود. اقدامات اولیه جهت ثبت این بنا صورت گرفته ولی شماره ثبتی آن در دسترس نمی باشد.
مسجد جامع و حسینیه روستا که قدمتی دیرینه دارند مکان‌های برگزاری مراسم و آئین‌های مذهبی مردم روستا است.
قلعه تاریخی روستا در سده هشتم هجری قمری از قلاع مسکون و معمور بوده است. حمدالله مستوفی درباره آن می‌گوید که این قلعه بر کوه سرسختی ساخته شده و امکانات زندگی در آن فراهم بوده است که در آن آسیاب بادی نیز وجودداشته است.
کاخ و باغ عباس آباد از آثار و ابنیه شاه عباس صفوی است، که هنوز ساختار کلی آن محفوظ مانده است.
این کاخ ییلاقی، تفرجگاه و شکارگاه شاهان صفوی و بستگان آن‌ها بوده است، که در حال حاضر به صورت مزرعه و ملک شخصی درآمده است. موقعیت طبیعی کاخ و باغ و بستان سرسبز آن، در پیچ و خم دامنه‌های غربی ارتفاعات کرکس چشم‌اندازهای بسیار بدیع و زیبایی را فراروی انسان قرار می‌دهد.
پل تاریخی هنجن که گذر گاه ورود به جاده‌ی قدیمی بندر عباس بوده که در حاشیه‌ی آن بقایا ی قهوه خانه ، سفره خانه و تلفن خانه‌ی قدیمی دیده می‌شود .
بافت تاریخی روستا نیز دربردارندة بناهای از عهد قاجار است. که در شمار زیباترین سکونت‌گاه‌های ییلاقی تاریخ معاصر ایران به شمار می‌آیند.
آداب و رسوم
مردم روستای ییلاقی هنجن مراسم مربوط به عید نوروز، سیزده به در و شب‌های چله را گرامی می‌دارند و آیین‌های اعیاد مذهبی فطر، قربان و … به جای می‌آورند. برگزاری مراسم سوگواری در ایام محرم و صفر نیز در میان مردم روستا معمول است.
بازی‌های محلی کودکان و نوجوانان روستای هنجن از جمله قایم باشک و الک دولک نیز جالب توجه است.
پوشاک محلی مردان روستای هنجن شامل شلوار مشکی، پیراهن، قبا، آرخالیق، شال کمر و گیوه است. پوشاک زنان روستا نیز شامل کلاه مخمل، چارقد (روسری)، چادرشب، پیراهن راسته، شلوار قردار (نوعی دامن شلواری)، یل (کت) و گیوه می‌باشد.
غذای محلی و سوغات
آش هلیم و آبگوشت از غذاهای محلی رایج این روستا هستند و سوغاتی‌های هنجن شامل انواع میوه و صنایع دستی (قالی) است.
