معبد بردنشانده، بنایی تاریخی به جای مانده از دوران حکمت هخامنشیان است که در ۱۶ کیلومتری شهر مسجد سلیمان در جاده سد شهید عباسپور واقع شده است.این اثر از جاذبه های مسجدسلیمان،در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۲۷ با شماره ثبت ۳۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
بردنشانده قدیمترین عبادتگاه رو باز ایرانی و مربوط به دوره هخامنشیان می‌باشد، که برای قرن‌ها تشریفات مذهبی، در هوای آزاد آن انجام می‌شد که نقوش برجسته روی سنگهای آن مربوط به عهد اشکانیان می‌باشد و دارای سه رشته پلکانی و فرورفتگی غرفه مانند است. حدود ۷۰۰ متر طول و ۲۵۰۰ متر عرض دارد.دالان‌ها، ستون‌ها و اتاق‌های آتشکده یادآورد معماری پیش از هخامنشیان است.
این محل بر دشت مرتفعی که آنرا احاطه کرده است تسلط دارد و دشت نیز توسط رشته کوههای مرتفع سنگی دیوار مانندی محاصره شده است و چشم انداز منحصر به فردی ساخته است. این محل به نام برد نشانده شناسایی میشود.در زمان هخامنشیان معابد در فضای باز ساخته میشدند و اولین معبدی که مسقف بوده در زمان اردشیر دوم ساخته شد.معبد بردنشانده یکی از معابد فضای باز هخامنشی است.
این معبد امروزه آسیب‌های فراوانی دیده است اما هنوز هم زیباترین معبد سنگی جنوب کشور است.مجسمه‌ی هراکلیوس یا خدای قهرمان با ارتفاع بیش از دو متر در این منطقه کشف شده و به موزه‌ی شوش سپرده شد.
