تپه «بی‌بی مهرو» از جاهای دیدنی افغانستان، تقریبا در مرکز کابل در منطقه «وزیر محمد اکبر خان» قرار دارد. این تپه از طرف شمال به قلعه «موسی» و «چهار قلعه»، جنوب به منطقه وزیر محمد اکبرخان، غرب قلعه «فتح الله» و از طرف شرق به »مکروریان» متصل می‌باشد. این تپه به نام‌های تپه وزیر محمد اکبر خان و تپه قلعه موسی نیز شهرت دارد، گل‌ها و درختان زیادی تپه را سبز پوش کرده است.
علل نامگذاری
درباره علل نامگذاری این تپه روایت‌های مختلفی می‌باشد، گویند که در پایین این تپه دختری زیبا و هوشیار به نام بی‌بی مهرو زندگی می‌کرده، وی در زمان جنگ افغانستان-انگلیس به مجاهدین کمک و برای آنها نان آماده می‌کرده است. او عاشق پسری به نام عزیز بود، در روز نامزدی مهرو و عزیز تنها کودکان و پیرمردان شرکت کرده بودند. عزیز می‌پرسد جوانان ده کجا هستند؟ برایش می‌گویند که آنان به جنگ رفته‌اند. بعدا عزیز نیز به جنگ می‌رود و بعد از مدتی زخمی به خانه برمی‌گردد و می‌بییند که مهرو نیست، می پرسد که مهرو کجاست؟ اهل خانواده‌اش جواب می‌دهند که او از دنیا رفته و بالای تپه او را دفن کرده است. عزیز آنجا می‌رود و پهلوی قبرش گریه می‌کند و همانجا می‌میرد.
روایت دیگر داریم که در قدیم دو قبیله، بزرگ یکی از این دو قبیله «ملک میر افغان» و دیگری ملک افضل خان بودند که در اطراف این تپه زندگی می‌کردند. این 2 قبیله با هم نزاع و دشمنی داشتند، ملک میر افغان یک دختر زیبا به نام «مهرو» و ملک میر افضل پسری به نام محمد اعظم داشت. در یکی از روز‌های عید قربان، بزرگان هر دو قبیله از ملک افضل می‌خواهند که به خاطر از بین بردن نزاع و آزردگی میان دو قبیله اجازه بدهد که پسرش همراه دختر ملک میر افغان ازدواج کند، بعد از گفتگوها هر دو ملک به این وصلت راضی می‌شوند. اما بی بی مهرو در آن زمان عاشق پسری به نام عزیز بوده و عزیز نیز سخت دلباخته بی بی مهرو. بی بی مهرو به پدرش می‌گوید که عزیز را دوست دارد. پدر مهرو هم به خواست دخترش تن می‌دهد. زمانی که این خبر به ملک افضل می‌رسد به قبیله میر افغان حمله می‌کند و میرافغان و پدرعزیز را می‌کشند و در این حادثه عزیز زخمی می‌گردد. عزیز بعد همراه چند تن به دنبال ملک افضل و پسرش می‌روند و در پایین تپه جنگ در می‌گیرد و ملک افضل و پسرش کشته می‌شوند. عزیز زمانی که می‌خواهد به بالای تپه برود، یک گلوله به قلب وی اصابت می‌کند و می‌میرد. در همان وقت مهرو می‌رسد و گلوله دیگری به وی اصابت می‌کند هر دو آنان روی تپه می‌میرند.
امروز آرامگاه این 2 دلداه روی تپه می‌باشد، روی این تپه یک پارک تفریحی کوچک، یک حوض، منار بیرق و مقبره «برهان الدین ربانی» و آرامگاه دو دلداده، بی بی مهرو و خواجه عزیز به چشم می‌خورد.
در قسمت پایین تپه قبرستان‌هایی نیز موجود است و صبح و عصرها بالای تپه مردها و زنان ورزش می‌کنند. در شهریور ماه 1393 بلندترین پرچم افغانستان که از سوی دولت هند به افغانستان اهدا شده بود بالای تپه بی‌بی مهرو برافراشته شد.
