همدان سرد اما پاییزی ، زیبایی های منحصر به فرد این استان به طوری که بیشتر جاهای دیدنی آن در تمام فصول قابل استفاده است اما در پاییز نقش و نگار دیگری به خود میگیرد . این جاها کجاست ؟
همراه با شروع فصل پاییز کم کم بوی خاک و باران به مشام می رسد و طبیعت به رنگ‌های زیبا آراسته می شود. در ادامه عکسهایی از پاییز همدان را خواهید دید.
آشنایی بیشتر با شهر همدان :
هَمِدان، هَمَدان ( آوا راهنما·اطلاعات) یا به گویش محلی هِمِدان یکی از کلانشهرهای ایران در منطقهٔ غربی و کوهستانی ایران و مرکز شهرستانو استان همدان است. این شهر در دامنهٔ کوه الوند و در بلندای ۱٬۷۴۱ متری از سطح دریا واقع شده‌است و از شهرهای سردسیر ایران به شمار می‌آید. همدان قدیمی‌ترین شهر ایران و از کهن‌ترین شهرهای جهان است.
دانشمندان و شاعران و به طور کلی مفاخر بسیاری در کشورمان چشم به جهان گشوده و زندگی خود را آغاز کرده اند. آن ها در این خاک پرورش یافته، پله های موفقیت را یکی یکی پشت سر گذاشته و سختی های زیادی را به جان خریده اند تا به فخر ایران زمین تبدیل شوند. خاک این مرز و بوم این بزرگان را پس از مرگ نیز در آغوش کشیده و آنان را همچون گنجینه ای پر ارزش در خود حفظ کرده است. مقبره این بزرگواران در جای جای ایران دیده می شود و بیشترشان با بناهای شاخصی که بر فرازشان قرار دارد، کاملا شناخته شده هستند.
امروز می خواهیم به مقبره یکی از همین بزرگان سر بزنیم و یادی از او بکنیم. راهی همدان، یکی از کهن ترین شهرهای جهان می شویم که به عنوان یکی از نقاط توریستی ایران از آن یاد می کنند. در میان شلوغی های این دیار به سراغ میدانی مهم می رویم که پیکر ابن سینا، یکی از مشهورترین فیلسوفان و دانشمندان ایران را در خود جای داده است و از جاذبه های مهم این شهر به شمار می رود. این دانشمند به سبب تبحرش در علم پزشکی شهرت دارد و نامی آشنا برای جهانیان محسوب می شود.
در سال ۱۳۸۵ مجلس شورای اسلامی در مصوبه‌ای این شهر را «پایتخت تاریخ و تمدن ایران» اعلام کرد. همدان اولین پایتخت نخستین شاهنشاهی ایران، مادها بوده‌است.
با این حال قدیمی ترین آثار یافت‌شده از محوطهٔ باستانی هگمتانه و نیز کتیبه‌های گنج‌نامه مربوط به دوران هخامنشیان هستند. همچنین این شهر در روزگار هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان، آل بویه و سلجوقیان نیز یکی از پایتخت‌های کشور بوده‌است.
آرامگاه بوعلی سینا، مقبره یکی از مهمترین دانشمندان ایرانی است که شهرتی جهانی دارد.در این آرامگاه موزه ای نیز وجود دارد که به معرفی بوعلی سینا و علم طب می پردازد و می توانید از آن نیز بازدید کنید. در بازدید از آرامگاه می توانید از فضای سبز مجاور آن نیز لذت ببرید و لحظاتی خوش را در کنار حوض و فواره ها سپری کنید.
آشنایی با آرامگاه بوعلی سینا | نماد شهر همدان
یکی از جاذبه هایی که به راحتی در همدان می توان آن را یافت، آرامگاه بوعلی سیناست. از این سازه به عنوان نماد این شهر یاد می شود و یکی از نشانه های قدمت ایران در فرهنگ و دانش و علم جهان به شمار می رود. بنای این آرامگاه در یکی از میادین اصلی همدان قرار دارد و در مرکز این شهر خودنمایی می کند. ستون های سر به فلک کشیده این آرامگاه به همراه سنگ گرانیتی به کار رفته در نمای آن شکوه و ابهت خاصی را به نمایش گذاشته و زیبایی خاصی را به این قسمت از شهر بخشیده اند. آرامگاه بوعلی سینا در زمینی به مساحت ۳۰۹۰ متر مربع ساخته شده و زیر بنای اصلی آن چیزی در حدود ۱۷۹۲ متر مربع تخمین زده می شود. نام این بنا از تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شماره ثبت ۱۸۶۹ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد و به عنوان یکی از دیدنی های شاخص همدان پذیرای گردشگران بسیاری است.
ابو علی سینا که بود؟
ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا، مشهور به ابوعلیِ سینا، بوعلی سینا، ابن سینا، پور سینا و ملقب به شیخ الرئیس دانشمند ایرانی است که در سال ۳۵۹ هجری شمسی در بخارا که در آن زمان پایتخت سامانیان بود، چشم به جهان گشود و در ۲ تیر ۴۱۶ خورشیدی در همدان دار فانی را وداع گفت. از آنجا که او در بسیاری از علوم عصر خود همچون ریاضی، نجوم، فیزیک، شیمی، روانشناسی، زمین شناسی و جغرافیا، شعر و ادبیات، فلسفه و منطق و پزشکی، دانا و صاحب‌نظر بود، لقب همه‌چیزدان را به وی دادند. ابو علی سینا از مشهورترین و تاثیرگذارترین فیلسوفان و دانشمندان ایران است که آثارش در زمینه فلسفه ارسطویی و پزشکی اهمیت بسیاری دارند و از منابع مهم این علوم به شمار می روند. کتاب قانون این دانشند یکی از معروف‌ترین آثار تاریخ پزشکی است و هنوز هم در پژوهش ها از آن استفاده می شود. بد نیست بدانید روز تولد بوعلی سینا در تقویم به عنوان روز پزشک در نظر گرفته شده است.
تاریخچه آرامگاه ابن سینا
ابن سینا پس از مرگ در خانه یکی از دوستان نزدیکش به نام ابوسعید دخدوک به خاک سپرده می شود. در زمان حیات ابو علی سینا، سپاهیان شمس الدوله دیلمی، حاکم وقت همدان، شورش می کنند و او در جریان این قائله ۴۰ روز در خانه ابوسعید می ماند. وی پس از مرگ همان جا به خاک سپرده می شود و چندی بعد ابوسعید نیز در کنار وی به خواب ابدی فرو می رود.
این محل در آن زمان در پشت دژِ جنوبی همدان بوده و تا اواخر قرن سیزدهم هجری نیز تنها چهارطاقی کوچکی به عنوان مقبره بر مزار آن دو دیده می شده است.
چهارطاقی به مرور زمان فرسوده شد و در معرض خطر تخریب قرار گرفت تا اینکه در زمان حکومت قاجارها، یکی از شاهزاده‌های قاجار به نام «نگار خانم» که دختر «شاهزاده عباس میرزا»، ولیعهد فتحعلی شاه بود، تصمیم به بازسازی این بنا گرفت. وی دستور داد تا ساختمانی تازه ساخته شود و به جای این چهارطاقی قدیمی، گنبدی از آجر بر فراز مقبره ها قرار گیرد. به دستور شاهزاده خانم، سنگ مزارها تعویض و نرده چوبی کوتاهی در اطراف آن ها ساخته شد و پس از اتمام ساخت بنا، سنگ قبرهای قدیمی در سرسرای آرامگاه قرار داده شدند.
در سال ۱۲۹۹ شخصی با نام محمدحسین فریدالدوله گلگون همدانی، دیواری کوتاه به دور محوطه قبر ابن سینا کشید و در کنار آرامگاه یک تالار بزرگ و تالاری کوچک تر به عنوان کتابخانه و یک مخزن کتاب ساخت و یک چاه و حوض نیز به مجموعه اضافه کرد.
در زمان حکومت محمدرضا پهلوی بود که اعضای انجمن آثار ملی ایران تصمیم به احداث بنایی جدید برای آرامگاه بوعلی سینا گرفتند. آنها در نظر داشتند که این آرامگاه جدید بر اساس معماری قدیم و جدید احداث شود و ترکیبی از این دو را به نمایش بگذارد. به دنبال این تصمیم، در خرداد ماه سال ۱۳۲۴، مسابقه ای میان مهندسان و فارغ‌التحصیلان رشته معماری برگزار شد که طراحی نقشه این بنا موضوع آن بود. داوری طرح ها برعهده دو نفر بود: مهندس محسن فروغی، از بنیان‌گذاران و استادان دانشکده معماری دانشگاه تهران و آندره گُدار (André Godard)، معمار و باستان شناس فرانسوی که مدیر کل فنی موزه باستان شناسی ایران بود و دستی در مطالعات معماری داشت.
طرح های زیادی ارایه شدند؛ اما طرح آقا‌ی مهندس «هوشنگ سیحون» توانست نظر داوران را به خود جلب کند و به عنوان برنده اعلام شود. طرح مزبور از «گنبد قابوس» اقتباس شده بود که یکی از بزرگترین شاهکارهای معماری عصر ابن سینا و قدیمی‌ترین بنای تاریخ‌دارِ اسلام است. گنبد قابوس مقبره قابوس ابن وشمگیر -از امیران سلسله زیار و حاکم طبرستان و گرگان و شاعر و خوشنویس به نام- را در خود دارد.
دو سال بعد و در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی، انجمن آثار ملی تصمیم به اجرایی کردن این طرح گرفت و این مساله را با مهندس سیحون در میان گذاشت. مهندس که در آن زمان برای تکمیل مطالعات خود به پاریس رفته بود، تحقیقات جدیدی را آغاز کرد و در خرداد سال ۱۳۲۸، طرح‌های اجرایی آرامگاه را به عنوان پایان‌نامه به دانشکده هنرهای زیبای پاریس ارایه کرد. در تیر ماه همان سال نسخه ای از طرح برای اجرا به انجمن ارسال شد و پس از مدتی قرارداد قطعی ساخت آن با شرکت ساختمان‌های کشور (شرکت نسبی مهندس ابتهاج و شرکا) منعقد شد تا کار احداث ساختمان آغاز شود.
اولین کار برای احداث بنای جدید تخریب مقبره قدیمی بود که در طی آن قبر ابن‌سینا و ابوسعید را گشودند. مسوولان در جریان این نبش قبر، صورت جلسه ای از جمجمه و بخش های باقی مانده از استخوان های ابوعلی سینا و ابوسعید در حضور افراد معتمد تهیه کردند. این بقایا را در جعبه‌های مخصوص قرار دادند و مهر و موم کردند تا پس از ساخت بنای جدید، آنها را دوباره در همان مکان دفن کنند.
عملیات اجرایی به خوبی پیش رفت و بنای آرامگاه در سال ۱۳۳۰ آماده شد. در بهمن ماه همان سال سازندگان، آرامگاه را به نمایندگان انجمن آثار ملی، تحویل دادند و کار خود را به پایان رساندند. روز پنجشنبه، یازدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۱ هجری شمسی نیز جعبه های استخوان‌های ابوعلی سینا و ابوسعید دخدوک گشوده شدند و با دقت و رعایت موازین شرعی و آداب کفن و دفن، در جای خود قرار گرفتند. این مراسم با حضور افراد معتمدی صورت گرفت که عبارتند از آقایان: جهانسوز فرماندار همدان، ابطحی رییس فرهنگ، ایزدیار بازرس فنی، رییس شهربانی، نماینده انجمن آثار ملی و برخی از روحانیان.
معماری آرامگاه
بنای آرامگاه تلفیقی از دو سبک معماری ایران باستان و ایران بعد از اسلام را به نمایش می گذارد و در طراحی آن و عناصر اطرافش از هنر معماری سنتی ایرانی الگوبرداری شده است:
برج آرامگاه الهام گرفته از برج گنبد قابوس
باغچه‌ها با الهام از باغ های ایرانی
آب نماها متاثر از حوض خانه‌های سنتی
نمایی از سنگ های حجیم خارا و آراسته شده با سنگ گرانیت کوهستان الوند به عنوان نمادی از کاخ های باستانی ایرانی
مهندس سیحون، این بنا را به گونه ای طرح ریزی کرد که هم یادآور یکی از مقبره های عصر ابن سینا باشد و هم تکامل فن معماری جدید را به نمایش بگذارد. وی در قسمت زیرین، نمایی از بناهای مصر، ایران و یونان قدیم را نشان داده و در قسمت بالایی روش معماری گنبد قابوس را نشان داده است. این ترکیب حکایت از این دارد که ابن سینا یک فیلسوف و متفکر بزرگ اسلامی است که افکارش بر پایه علوم و اطلاعات ملل قدیم بنا نهاده شده و رشد و تکامل یافته است. سنگ‌های خشن و بزرگ در قسمت های زیرین بنا روحیه استحکام و قدرت را تداعی می کنند و ظرافت و عظمت برج و پایه‌های آن تفاوتشان را با سنگ‌های خشن آشکار می سازد.
با وجود تفاوت هایی در سبک معماری بنای آرامگاه با گنبد قابوس باز هم می توان الگوی اولیه معمار را این بنای باشکوه دانست؛ در واقع این مقبره برداشتی ظاهری از گنبد قابوس محسوب می شود که به شیوه ای مدرن اجرا شده و ساختار این گنبد را در ذهن بیننده تداعی می کند.
یکی از تفاوت‌های ظاهری آرامگاه ابن سینا با گنبد قابوس تعداد ستون هایی است که در دو بنا دیده می شود؛ گنبد قابوس ده ستون و آرامگاه ابن سینا دوازده ستون دارد که البته آن هم دلیل خاص خود را دارد. دوازده ستون آرامگاه نشانگر ۱۲ دانشی هستند که ابن سینا بر آن ها مسلط بوده است.
تفاوت دوم در فاصله بین ستون ها مشهود است؛ حد فاصل ستون ها در بنای آرامگاه ابن سینا باز هستند؛ اما این فاصله در گنبد قابوس کاملا پوشیده و بسته دیده می شود. از نظر ابعاد نیز این دو بنا با هم تفاوت دارند و آرامگاه ابو علی سینا تقریبا نصف ابعاد گنبد قابوس است.
هرچند که زمان زیادی از احداث بنای این آرامگاه نمی گذرد؛ اما می توان آن را از هر لحاظ با مجلل‌ترین بناهای تاریخی کشور برابر دانست و ساختارش را از لحاظ رعایت اصول مهندسی و نکات فنی ساختمانی، بر بیشتر آثار تاریخی کشور برتری داد.
ویژگی های بنای آرامگاه
یکی از نکاتی که در نگاه اول هر دیده ای را مجذوب خود می کند، تخته سنگ مرمر یکپارچه ای به طول ۲/۵۵ و عرض بالغ بر یک متر است که در میان ۱۲ پایه برج آرامگاه قرار دارد و کتیبه ای به خط ثلث بر روی آن دیده می شود. این تخته سنگ و آمدنش به این مکان داستان جالبی دارد که به زمان انجام عملیات مربوط به ساخت آرامگاه باز می گردد. در آن زمان تخته سنگ بزرگی برای این قسمت تهیه شد؛ اما متاسفانه طی حادثه ای شکست؛ سازندگان که مجبور به تهیه یک تخته سنگ دیگر بودند، سنگ فعلی را از کنار دریاچه ارومیه تهیه کرده و به همدان آوردند تا در ساخت آرامگاه به کار ببرند.
قسمت های مختلف این بنا به دقت و با ظرافت خاصی ساخته شده اند و محاسبات دقیقی بر روی آن ها صورت گرفته است که برخی از آن ها را برای تان عنوان می کنیم:
ارتفاع هر پایه‌ی برج از کف زیرین آرامگاه تا زیر گنبد، نزدیک به ۲۳ متر
عرض هر پایه در پایین ۱/۱۷ متر و در بالا ۹۲ سانتیمتر
ارتفاع گنبد مخروطی شکل، ۶ متر
ارتفاع اتاق اصلی آرامگاه ۶/۱۰ متر
ارتفاع کلی بنا (از کف تا انتها) بیش از ۲۸ متر
پس از ورود به بنا، محوطه ای مربع شکل پیش روی‌مان قرار می گیرد که در قسمت بالای دیوارهای داخلی آن، بیست بیت قصیده معروف «عینیه» به خط ثلث برجسته نگاشته شده است. این قصیده از آثار ادبی ابن سینا در حکمت و فلسفه به شمار می رود و مراحل مختلف سیر روح انسانی و ارتباط آن با عالم جسمانی را بیان می کند. این ابیات بر روی ۴۰ لوح سنگی از سنگ مرمر نقش بسته اند که هر کدام ۱/۱۰ متر طول و ۰/۵ متر عرض دارند.
بخش های مختلف آرامگاه ابو علی سینا
آرامگاه بوعلی سینا صرفا یک مقبره نیست؛ بلکه بخش های مختلفی دارد که می توانید از آن ها بازدید کنید. در ادامه به معرفی این بخش ها می پردازیم:
۱- مقبره ها
در بازدید از آرامگاه ابن سینا می توانید به مقبره های زیر سر بزنید:
مقبره ابن سینا که در در سمت راست ورودی آرامگاه قرار دارد.
مقبره ابوسعید دخدوک، از دوستان ابن سینا که در سمت چپ مقبره این اندیشمند بزرگ دیده می شود.
مقبره ابوالقاسم عارف قزوینی، شاعر ملی ایران، که در حیاط شرقی آرامگاه، روبروی در ورودی و در مقابل خیابان «بوعلی» قرار گرفته است.
۲- تندیس ابو علی سینا
تصاویر موجود از ابن سینا در نسخه‌های کهن، کتابخانه ها و کلیساها، نسخه‌های قدیم کتاب‌های اروپایی و ترجمه‌های لاتین آثار او فاقد اصالت هستند و بیشتر بر پایه حدس و گمان طراحی شده اند. همین مساله باعث شد تا انجمن آثار ملی تصمیم به تهیه مجسمهای از او بگیرد تا چهره اصیل این دانشمند را به نمایش بگذارد.
برای این کار می بایست تصویری از ابن سینا بر اساس مآخذ و مدارک موجود طراحی می شد؛ به همین دلیل کمیسیون های متعددی از دانشمندان آشنا با آثار شیخ الرییس و شرح حال او، تشکیل و اطلاعاتی درباره این اندیشمند جمع آوری شد. بخشی از این اطلاعات به قلم خود این دانشمند و شاگردش «ابوعبید» بود و بخشی دیگر نیز از نوشته «بیهقی» در کتاب «صوان الحکمة» به دست آمد. قرار بر این شد که بر پایه این اطلاعات، تصویری از شیخ به وسیله ابوالحسن صدیقی، مجسمه‌ساز مشهور تهیه و ارایه شود.
استاد صدیقی تصویری تمام رخ از ابن سینا طراحی کرد که در بیست و یکمین جلسه هیات موسسین انجمن آثار ملی، به تصویب رسید و تصمیم بر این شد که همین تصویر، مبنای تهیه مجسمه ابن سینا گردد. در دی ماه ۱۳۲۸ نیز نیم‌رخی از چهره ابن سینا تهیه شد و مدتی بعد، انجمن آثار ملی طی ماموریتی از استاد ابوالحسن صدیقی خواست تا با توجه به تصویر تمام رخ و نیم رخ ابن سینا، مجسمه ایستاده ای از او بسازد تا در میدان بوعلی و در کنار آرامگاه وی نصب شود. در نهایت مجسمهای به ارتفاع ۳/۱۰ متر و عرض ۹۰ سانتیمتر و به وزن تقریبی ۴/۵ تُن ساخته شد که نیمی از آن، از سنگ یکپارچه مرمر سفید قم بود و کتابی نیز در دست داشت. امروزه بر روی پایه ای در ضلع شرقی میدان «بوعلی» در انتهای خیابان «بوعلی» همدان جا خوش کرده است و در قسمت پایه آن ابیاتی به خط نستعلیق بر روی لوح سنگی به چشم می خورد.
۳- کتابخانه
یکی از بخش های جالب توجه این مجموعه، کتابخانه ای است که در جوار آرامگاه شیخ و در تالار شمالی قرار دارد و در نتیجه تلاش های کمیته جشن هزاره ابوعلی سینا (۱) ایجاد شده است. این مکان در ابتدا ۶۴۹ جلد کتاب داشت و از آن با عنوان قرائت خانه ابوعلی‌سینا یاد می کردند.
پس از اتخاذ تصمیم برای ایجاد کتابخانه قرار بر این شد همه محافل علمی جهان در تاسیس آن شریک باشند؛ چرا که ابن سینا فیلسوف و دانشمندی جهانی به شمار می رود. در سال ۱۳۲۹، اطلاعیه ای به زبان‌های فارسی، عربی، فرانسه و انگلیسی منتشر شد که در آن از همه مؤلفان، موسسات فرهنگی و ناشران ایرانی و خارجی درخواست شده بود که کتاب‌هایی را به انجمن آثار ملی ارسال کنند.
کتاب‌های گوناگون علمی، تاریخی، ادبی و همچنین کتاب‌هایی درباره ابن سینا یا از آثار وی به انجمن آثار ملی رسید و در کتابخانه قرار داده شد. امروزه ۸ هزار جلد کتاب خطی و چاپی نفیس ایرانی و خارجی و غرفه‌هایی مربوط به آثار ابوعلی سینا و شعرا و نویسندگان همدانی در این کتابخانه دیده می شود. حدود ۳۰ جلد از کتاب ها، خطی و ۵۹۰ جلد از آن ها نیز به زبان‌های فرانسه، انگلیسی، آلمانی و… هستند.
پاورقی
۱- به مناسبت هزارمین سال میلاد ابن سینا جشنی در تهران برگزار شد و از چند سال پیش از آن کمیته ای برای انجام کارهای لازم تشکیل شد که به کمیته جشن هزاره ابوعلی سینا مشهور گردید.
۴- موزه ابن سینا
تالار جنوبی آرامگاه ابن سینا از سال ۱۳۳۰به عنوان موزه در نظر گرفته شده و به محل نگهداری سکه، سفال، برنز و سایر اشیای کشف شده مربوط به هزاره‌های قبل از میلاد و دوران اسلامی اختصاص دارد.
یکی از جالب ترین چیزهایی که در این موزه قرار دارد، عکسی از جمجمه ابو علی سیناست که گویا به هنگام تخریب مقبره قدیمی به ثبت رسیده است.
۵- محوطه آرامگاه
در واقع این آرامگاه در میان میدان بوعلی سینا قرار گرفته است؛ اما محوطه ای جالب و دیدنی دارد و از بوستانی به شکل نیم دایره با فضای سبز تشکیل شده است. باغچه ها و چشمه‌هایی در حیاط ورودی ساختمان وجود دارند که می توانند نمونه ای از باغ‌های معلق «بابل» در نظر گرفته شوند و طراوت باغ های ایرانی را به تصویر بکشند.
آشنایی با آرامگاه باباطاهر | خانه ابدی شاعر شیرین زبان
در میانه شهر همدان میدانی وجود دارد که با نام باباطاهر شناخته می شود. این میدان در مقابل قله الوند قد علم کرده و آرامگاه یکی از شعرای بزرگ ایران زمین، باباطاهر را در خود جای داده است. این آرامگاه با گنبد فیروزه ای رنگش توجه هر کسی را به خود جلب می کند و وسوسه زیارتش را به جان خیلی ها می اندازد. اینجا مامن ابدی شاعری بزرگ است که شیرینی طعم دوبیتی های عاشقانه اش هنوز هم حس می شود و اهل ادب و فرهنگ را سرمست می کند. این بنا در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شماره ۱۷۸۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شاید سال ها از مرگ این شاعر بگذرد؛ اما هنوز هم آرامگاهش برای بسیاری از فرهنگ دوستان ارزش بسیاری دارد؛ جایی که در ادامه بیشتر با آن آشنا خواهید شد…
سفر به گوشه گوشه طبیعت ایران سفر به زیبایی ها و شگفتی هاست. در پهنه بزرگ و گسترده سرزمین ایران، جاذبه ها و دیدنی های بسیاری وجود دارد که هر کدام گوشه ای از اعجاز طبیعت این دیار را به رخ ببیننده می کشند و او را غرق در زیبایی و تحسین می کنند. با وجود تمام مشکلات، مصیبت ها، ناملایمات و زخم هایی که طبیعت ایران در این سال ها با آنها دست و پنجه نرم کرده است؛ اما هنوز جذابیت های فراوان شناخته شده و ناشناخته ای در جای جای آن به چشم می خورد که می توانند بارها و بارها شما را شگفت زده و غافلگیر کنند.
در این میان، جاذبه هایی نیز وجود دارند که در طول سال ها اسم و رسمی برای خود پیدا کرده اند و بین مردم بسیار محبوب شده اند. دیدنی هایی که به تنهایی اقتصاد گردشگری یک منطقه را تکان داده و رونق و فراوانی را برای یک شهر یا روستا به ارمغان آورده اند. غار تماشایی و فوق العاده علیصدر در استان همدان مقصد انتخابی ماست، جایی که یکی از بهترین تجربه های غار نوردی و طبیعت گردی را در اختیارتان می گذارد و با کوله باری از تجربه های ناب و خاطره های خوش شما را همراهی می کند.
تاریخ همیشه برای انسان اهمیت و جذابیت خاص خود را داشته و در راه به دست آوردن اطلاعات راجع به پیشینیان و اجداد، راهنما و یاری گر او بوده است. اینکه در زمان های دور چه کسانی، با چه ویژگی هایی و در چه شرایطی زیست می کرده اند یا چندین حکومت برپا و منقرض شده است؟ همچنین دانستن این موضوع که پادشاهان چه خدمت ها و خیانت هایی بر مردم و سرزمین خویش روا داشته اند، همواره از جذاب ترین موضوع ها برای بشریت بوده است.
در این میان یادگارهایی از گذشته باقی مانده اند، همچون اماکن و بناها، سنگ نوشته ها، کاخ ها و قلعه ها، شعرها و متون قدیمی و گنجینه ها و اشیای تاریخی که به انسان یاری رسانده اند تا بیش از پیش تاریخ و رمز و راز آن را کشف کند.
تا به حال چندین بار به سراغ بناها و گنجینه های تاریخی با ارزشمان رفتیم و اسرار زیادی را کشف کردیم و آن ها را در مطالب مختلف با شما به اشتراک گذاشتیم که می توانید از طریق لینک های زیر آن ها را بخوانید.
یکی از جاذبه هایی که رنگ و بوی دیگری به کشورمان داده است، روستاهایی هستند که در گوشه و کنار این سرزمین شکل گرفته و سکونتگاه امنی را برای ساکنان مناطق مختلف ایران فراهم کرده اند. در هر نقطه ای از ایران تعداد زیادی از این سکونتگاه ها را می بینیم که هر کدامشان تصویری تازه از معماری را به ما نشان می دهند و با جاذبه های متفاوت به استقبال ما می آیند؛ جاذبه هایی از جنس تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم و غذاهای محلی پیش از این با هم به تعدادی از این روستاها سر زدیم و برایتان از دیدنی های آنها سخن گفتیم:
روستاهای ایران
همه ی این روستاها به خوبی با ویژگی های منطقه شان خو گرفته اند و از الگوی خاصی در ساخت پیروی می کنند. هر کدامشان با در دسترس ترین مصالح موجود ساخته شده و از منابع موجود در اطرافشان نهایت استفاده را برده اند. همدان یکی از استان هایی است که تعدادی از روستاهای زیبای کشورمان را در خود جای داده است و گردشگران زیادی را به سوی خود می کشاند. زیبایی یکی از این روستاها به حدی است که ما را راهی جاده کرده تا به تماشای آن بنشینیم و از دیدن جلوه هایش لذت ببریم. روستایی که تماما از سنگ می باشد و با لقب روستای رنسانسی ایران شناخته می شود. مقصدمان همان روستایی است که به تازگی در یک سریال به نمایش درآمده و با عنوان روستای چشمه قل قل شهرت یافته است.
پارک ها و بوستان ها از بزرگترین جاذبه های سفر و گردشگری هستند و سالانه میلیون ها نفر برای لذت بردن از تفریحات و سرگرمی هایی که در این پارک ها ارائه می شود به آنها سفر می کنند. در این میان تم پارک ها و پارک های سرگرمی سهم بزرگی از این گردش و سفر دارند و به شیوه های مختلفی در تلاش برای جذب توریست ها هستند. تم پارک هایی با موضوعات جذابی مانند پارک های آبی، دیزنی لند، لگو لند و دیگر انواع آن، همواره طرافداران خاص خود را داشته و سالانه میلیون ها دلار را نصیب صاحبان آن می کنند.
در این میان شکل جدیدی از پارک ها به وجود آمده است که تعریف جدیدی را ارائه و مرزهای سرگرمی را گسترش می دهد. پارک های مینیاتوری یا همان مینی ورلدها نمونه ای از بناها و سازه های معروف دنیا را در ابعادی کوچک ارائه می دهند و در مدت زمان کوتاهی شما را به سفری دور دنیا می برند. اولین نمونه های این پارک ها در ژاپن، بلژیک و چین اجرا شده اند که پارک مینیاتوری اروپا در شهر بروکسل، اروپای کوچک (Mini Europe) شهرت جهانی دارد.
خوشبختانه نخستین طرح از این نوع پارک های مینی ورلد (mini world) برای اولین در خاورمیانه، در شهر ملایر در حال ساخت است. این پارک که چهارمین نوع از پارک های از این دست در دنیاست، از آن به عنوان “پنجره ای به سوی جهان” نیز یاد می شود. قرار است پارک مینی ورلد با هدف به نمایش گذاشتن ۱۳۸ اثر تاریخی، ملی و جهانی مانند آرامگاه حافظ، برج ایفل، تخت جمشید، برج کج پیزا و …. در مقیاس یک دهم ساخته می شود. ملایر شهری که در غرب ایران و در جنوب شرقی استان همدان قرار دارد؛ میزبان این پارک جذاب و دیدنی است.
اغلب ما، پارک ها و باغ های شهرهای پرآوازه ایران را چون باغ های شیراز و اصفهان را خوب می شناسیم و روزی را به بازدید از آن ها اختصاص می دهیم. اما به غیر از این شهرهای زیبا و نام آشنا، در شهرهای دیگر ایران نیز پارک های باصفایی وجود دارد که هم از نظر تاریخی و هم از نظز طبیعی بسیار ارزشمند و دیدنی هستند.
در برنامه های ایرانگردی، نباید از هیچ منطقه ای غافل شد، چراکه این دیار چهار فصل در هر نقطه ای رنگ و بویی متفاوت دارد.
یکی از قدیمی ترین پارک های ایران، در استان همدان و در ملایر واقع شده و نه تنها راوی طبیعت و آب و هوای این شهر است، بلکه از تاریخ این شهر نیز قصه ها دارد.
پارک سیفیه در شمال شرقی ملایر و در دامنه کوه گرمه قرار گرفته و امروز یکی از جاذبه های گردشگری و تفریحی این شهر است.
اغلب ما، پارک ها و باغ های شهرهای پرآوازه ایران را چون باغ های شیراز و اصفهان را خوب می شناسیم و روزی را به بازدید از آن ها اختصاص می دهیم. اما به غیر از این شهرهای زیبا و نام آشنا، در شهرهای دیگر ایران نیز پارک های باصفایی وجود دارد که هم از نظر تاریخی و هم از نظز طبیعی بسیار ارزشمند و دیدنی هستند.
در برنامه های ایرانگردی، نباید از هیچ منطقه ای غافل شد، چراکه این دیار چهار فصل در هر نقطه ای رنگ و بویی متفاوت دارد.
یکی از قدیمی ترین پارک های ایران، در استان همدان و در ملایر واقع شده و نه تنها راوی طبیعت و آب و هوای این شهر است، بلکه از تاریخ این شهر نیز قصه ها دارد.
پارک سیفیه در شمال شرقی ملایر و در دامنه کوه گرمه قرار گرفته و امروز یکی از جاذبه های گردشگری و تفریحی این شهر است.
هم‌اکنون استان همدان به دلیل داشتن مراکز تاریخی و دیدنی به عنوان پنجمین شهر فرهنگی و توریستی کشورمان ایران شناخته می‌شود. و از نظر علمی نیز با وجود مراکز دانشگاه بوعلی سینا، دانشگاه صنعتی همدان، دانشگاه آزاد اسلامی همدان، دانشگاه پیام نور همدان و مراکز دیگر، به عنوان یکی از قطب‌های دانشگاهی کشور شناخته شده‌است.
آرامگاه بوعلی سینا نماد این شهر و همچنین یکی از نمادهای پیشینهٔ ایران در فرهنگ جهان و دانش و علم به شمار می‌رود.
این شهر از لحاظ جمعیت چهاردهمین شهر پرجمعیت ایران به شمار می‌آید و در مرداد سال ۱۳۸۸ به عنوان یکی از کلانشهرهای ایران معرفی شد.در سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۴ خورشیدی مهندس آلمانی کارل فریش طرحی مدرن را برای همدانطراحی کرد که از نوع نقشه‌های شعاعیمحسوب می‌شود اما امروزه به دلیل تراکم جمعیت و طرح شعاعی، ترافیک مرکز شهر بسیار زیاد است. به این میدان ۶ خیابان اصلی شهر وصل شده‌اند.شهرداری این شهر در میدان آرامگاه بوعلی قرار دارد.
