کندر نام شهری در استان خراسان رضوی ایران است.
کندر مرکز بخش ششطراز از توابع شهرستان خلیل‌آباد این استان است.
کندر پیش از این روستا بود و شهر شدن آن در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ به تصویب رئیس‌جمهور وقت ایران رسید. کندر زادگاه وزیر معروف طغرل بیگ سلجوقی یعنی عمیدالملک کندری می‌باشد.
عمدهٔ محصول کشاورزی آن انگور، انار، زعفران، پسته، بادام می‌باشد که از نظر رتبه‌بندی مقام اول تولید انگور و کشمش سبز قلمی را دارا می‌باشد. آثار تاریخی آن شامل: تپهٔ باستانی، حوض چهل‌پایه، آب‌انبارهای متعدد است.
آب وهوا
آب وهوای حاکم بر منطقه بری و خشک است. زمستانها معتدل و تابستانهای گرم و خشک را دارد حد اکثر مطلق درجه حرارت ۴۵ درجه و حداقل ۱۶ درجه زیر صفر می‌باشد این اختلاف ۶۱ درجه‌ای که در کویر نمک به بیش از این نیز می‌رسد نشان دهنده طبیعت غالب کویری منطقه کندر می‌باشد. بارندگی منطقه به دلیل آب وهوای گرم چندان زیاد نیست و متوسط ۱۵ ساله آن در ایستگاه هواشناسی کاشمر رقم ۱۷۹ میلی‌متر را نشان می‌دهد و همین میزان اندک بارش از انضباط و یک‌نواختی برخوردار نبوده و دارای نوسانات زیادی می‌باشد. بادهای شهر بر سه نوع باد می‌باشد نوع اول بادهایی که در فصول سرد سال می‌وزند که از قسمت شمال وزیده و سرد می‌باشند، دوم بادهای که از سمت شرق می‌وزند و به اعتقاد مردم محلی بارانزا می‌باشند حال آنکه بادهای بارانزا از سوی شمال غربی می‌وزند، سوم تف بادها که در تابستان از طرف جنوب منطفه کویری به شمال می‌وزند که سوزان است و همراه خود گرد و غبار و ماسه روی مزارع می‌پراکند. منبع آب منطقه ۱- منابع آب سطحی که در شمال به دلیل کوهستانی بودن و ضخامت سفره‌های آب چندان زیاد نیست و به صورت سیلاب بهاره وجود دارند، در ناحیه شرق شهر کندر مسیر رود خانه دائمی به نام کال ششطراز می‌باشد که پس از عبور از مناطق کوهستانی در شمال روستای ایرج آباد وارد دشت کندر می‌شود. رود خانه ششطراز بزرگترین رود خانه منطقه است و کیفیت آب این رود خانه برای مصرف آب شرب و کشاورزی مناسب است. ۲-منابع آب زیرزمینی که در حال حاضر توسط حدودا ۳۰ حلقه چاه عمیق جهت کشاورزی و شرب تخلیه می‌گردد.
آثار تاریخی کندر
قلعه کندر
در ضلع جنوبی شهر کندر بقایای خشت وگلی عظیمی به ارتفاع ۱۵متر وبه طول ۶۸وعرض۴۴متر دیده می شودکه در واقع کهندژ شهرک حاصلخیز وپر رونق کندر در گذشته های دور بوده سفال های پراکنده بر روی آن قدمت این اثر را به پیش از اسلام می رساند وموید سکونت در آن تا سده هفتم وهشتم هجری است.در چهار سوی این کهندژ آثار وبقایایی از برج های نگهبانی وتدافعی به چشم می خورد.
آب انبار
این آب انبارها که از دو بنای همجوار تشکیل شده اند در شهر کندر ، از توابع شهرستان خلیل آباد قرار گرفته اند . این ابنیه از جمله آثار عام المنفعه می باشند که آب انبار اولی به دستور حاجی حاتمی و به دست توانای حاج علی اصغر بنایی در حدود ۷۰ سال پیش ساخته شده و آب انبار دیگر ده سال بعد از آن به سفارش حاج اصغر رحمانی و به دست استاد شعبان بنا گردیده است . این آب انبارها با استفاده از آجرهای ۳۰ و ۲۰ سانتی متری مربع شکل ساخته شده و گنبدی مخروطی بر فرازشان استوار گردیده است. پلان هر دو بنا به شکل دایره بوده و مخزن آنها از استوانه ای به عمق ۱۰ و ۵/۱۰ متر تشکیل گردیده است.
حوض چهل پایه
نام این سازه آبی برگرفته از پایه های ده گانه ای است که پوشش ان را تشکیل داده واز هر پایه چهار عنصر فرعی دیگر روی هم رفته چهل پایه منفک گردیده وایجادقوس را ممکن نموده است .ساختار بنا تاپاکار قوس ازسنگ وساوج بوده وسقف آن گنبدی وآجری است .طول این اثر ۳۴متر وعرض ان ۱۸متراست .
این اثر به شماره ۱۴۰۰۵در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
