«مقبره‌ی بابا یادگار»، یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان اسلام‌آباد غرب است که در روستای «بان زرده» و در دامنه‌های کوه زیبای «دالاهو» قرار گرفته است.
روستای زرده در 40 کیلومتری کرند از شمال با کوه «کمر»، از جنوب با دهستان ریجاب، از شرق با کوه دالاهو و از غرب با یک پرتگاه با دشت ذهاب فرا گرفته شده است. در این روستا 17 چشمه و 2 قنات هست.
روستای زرده دو بخش دارد: «زرده» و «بان گمبد»! بیش از هزار و دویست تن سرانه مردمی روستای زرده به گویش کردی هورامی سخن میگویند و به آیین یارسان هستند. این مردمان به کشاورزی، دامداری و باغداری میپردازند. از میان پوشش گیاهی پیرامون روستای زرده میتوان گیاهانی همچون بلوط، انار، گردو، ون، زیتون، بادام، انجیر، میخک، شیرخشت، سیزاب و تره تیزک باغی آبی را نام برد.
آرامگاه بابا یادگار و تنی چند از بزرگان آیین یارسان بر فراز کوه دالاهو و در کنار چشمه «غسلان» (حوض کوثر) و چشمه «هانيتا»، همراه با درختان کهنسال در ارتفاع بالای هزار و سیصد متری دریا فراز شده است. ساخت این آرامگاه به سده هشتم خورشیدی باز میگردد.
طراح و سازندگان این اثر تاریخی، آن را به صورت یک شکل هندسی مربعی شکل با مساحتی کم که روی آن گنبدی به شکل مخروط قرار گرفته است، طراحی و ساخته‌اند. هرچند هنوز به طور یقین شخصیت واقعی بابا یادگار بر همگان پوشیده است، ولی این آرامگاه در بین مردم بسیار محترم و ارزشمند است.
سازه آرامگاه یک چهارتاقی و چهارگوش است، که یک گنبد شش ترکی دارد. هر 4 دیوار آجری است و 7 متر درازا دارد. چنان که پیداست بهتازگی بازسازی شده و روی دیوارها سنگ نمای سفید کار شده است. درگاه درونِ ایوان شرقی ساخته شده است. ایوان آرامگاه آرایههای آیینهکاری از دوران قاجار دارد. سه تاقچه درون سازه هست. درون سازه و نیز میانسرای بیرون نیز با سنگ مرمر بازسازی شده است. در وقفنامه «امیر قمام الدین» نوشته شده است که آرامگاه بابا یادگار با نام «سرای زرد بزدجردی» در سده دهم نیز بازسازی شده است.
بابا یادگاربه گویش بومی «باوه یار» یکی از بزرگان آیین «یارسان» است. گفته شده بابا یادگار که به نامهای «یار زرده بام»، «شاه یادگار»، «پار رنگینه» و «پیر نرگس چم» نیز خوانده میشود، در جوانی به دستور «سلطان سهاک» برای گسترش آیین یارسان به هندوستان و پاکستان رفته بوده است. در آیین یارسان باور بر آن است که بابا یادگار کشته شد و اینجا به خاک سپرده شده است.
بابا یادگار در باور یارسان فرزند ظاهری سلطان سهاک و مادری به نام «داده سارا» (دادا ساری) بوده در سده هشتم هجری متولد شده و در هنگام جوانی بنا به دستور سلطان سهاکبرای گسترش دادن آیین یارسان به هندوستان و پاکستان رهسپار شده‌است.
بابا یادگار متأهل نشده و فرزندی نداشته‌است. او دو نفر از یارانش به نام خیال و وصال به سمت «پیر» بر مریدانش، جانشین خود گردانید و سادات خاندان بابایادگار از نسل آن دو نفرند. دشمنان یارسان بابایادگار را کشتند و یارانش او را در دامنۀ کوه تخت سرانه در روستای زرده در دالاهو در استان کرمانشاه به خاک سپردند که آرامگاه بابا یادگار هم‌اکنون در آنجا قرار دارد. از او مجموعه‌ای از کلام مقدس به نام «زلال زلال» به جای مانده‌است.
باستان‌شناسان استان کرمانشاه معتقدند که بقعه‌ی بابایادگار مربوط به سده هشتم هجری قمری است. این بنای تاریخی استان کرمانشاه در تاریخ ۲۰ آذرماه ۱۳۵۳ با شماره ثبت ۱۰۱۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مقبره بابایادگار همچون بسیاری از بقاع دیگر بر بلندای کوهی در نقطه صعب العبور واقع شده بطوریکه بسیاری از گردشگران از رفتن به آن منصرف شده و در نیمه راه بازمیگردند. موقعیت بقعه به گونه ایست که در کوهها مستتر شده بطوریکه از هیچ زاویه ای نمیتوان آن را بطور کامل دید و جاده منتهی به آن هم انقدر پر فراز و نشیب و ناهموار است که بسیاری از گردشگران مجبور می شوند ماشین خود را در یکی دو کیلومتری بنا پارک کرده و پای پیاده راهی شوند.برای رفتن به آنجا حدود 15 کیلومتری سرپل ذهاب به کرمانشاه جاده ریجاب جدا شده و به سمت دهستان های سرسبز و خوش آب و هوای ریجاب می رود. قسمتی از جاده مذکور آسفالته بوده و مابقی راهی نه چندان مناسب است. بابایادگار در آخرین نقطه از این جاده قرار دارد و برای رسیدن به مقبره و قسمت های تفریحی باید دقایقی پیاده راه را طی نمود.
این مکان زیبا و دلنشین در فصل بهار و تابستان پذیرای مهمانان عزیز و گرامی استان و استانهای همجوار می باشد .اگر به این منطقه سفر داشتید حتما از این مکان دیدن کنید .در فصل گرما امکان اقامت در آن نقطه وجود دارد، مخصوصا در ایام تعطیل که مسافران زیادی برای دیدن آن نقطه می آیند. البته توجه داشته باشید بابایادگار شب های سردی دارد و از همه مهمتر اینکه زیاد از منطقه مسکونی دور نشوید، به دلیل دور افتاده بودن، امکان وجود حیوانات وحشی را در نظر داشته باشید.
