یکی دیگر از دیدنی های رودبار ، منطقه حفاظت شده سیاهرود است.منطقه جنلگی سیاهرود در ۳۵ کیلومتری شمال شرقی شهرستان رودبار واقع شده است که در تاریخ ۱۵/۱۰/۱۳۷۸ مورد حفاظت قرار گرفت. منطقه مذکور تماماً کوهستانی و دارای عرصه‌های جنگلی متراکم و پراکنده، اراضی مرتعی و اراضی کشاورزی وسیع، دره‌های عمیق و پرآب، مناطق صخره‌ای، چشمه‌سارهای متعدد و رودخانه‌های دائمی است.مساحت منطقه مذکور ۲۸,۲۸۹ هکتار بوده که حدود ۵ الی ۶ هزار هکتار آن جنگل های نیمه متراکم و بقیه اراضی مرتعی و اراضی کشاورزی و درختان جنگلی پراکنده است.حداقل ارتفاع منطقه در ناحیه غربی به ۴۰۰ متر می رسد.
منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار تماما کوهستانی و دارای عرصه های جنگلی متراکم و پراکنده، اراضی مرتعی و اراضی کشاورزی وسیع، دره های عمیق و پرآب، مناطق صخره ای، چشمه سارهای متعدد و رودخانه های دائمی است. روستاهای زیادی در داخل محدوده این منطقه پراکنده و جاده آسفالته توتکابن به داماش از وسط منطقه عبور کرده و قله بلند درفک در ناحیه شمالی آن قرار گرفته است.براساس بازدید و بررسی های بعمل آمده در مجموع حدود یک سوم از سطح کل منطقه به معنای واقعی جنگلی است. این منطقه دارای چشم اندازهای طبیعی و زیبایی است که می تواند در جذب توریسم مثمرثمر باشد.
دیدنی های منطقه حفاظت شده سیاهرود
منطقه سیاهرود رودبار، چشم اندازهای بکر و بسیار زیبایی دارد که بدون شک چشمان هر بیننده ای را به خود خیره خواهند کرد. بارز ترین ویژگی این منطقه، وجود جنگل های بسیار با ارزش هیرکانی است که در بخش های وسیعی از آن گسترده شده اند. چشم انداز مراتع سرسبزی که گاهی در مه فرو رفته اند دیگر ویژگی جذاب این منطقه حفاظت شده است. وجود چشمه سارهای فراوان، رودخانه های خروشان، کوه های سر به فلک کشیده و دشت هایی سبز و وسیع در کنار این جنگل ها، این منطقه را به یکی از زیباترین مناطق استان گیلان تبدیل کرده است.
اگر از علاقه مندان به حیات وحش باشید هم این مکان بهترین گزینه برایتان خواهد بود. وجود گونه های گیاهی و جانوری کمیاب و بسیار با ارزش در این منطقه، آن را به جاذبه ای جذاب برای دوستداران طبیعت و حیات وحش مبدل کرده است.
بدون شک قدم زدن در میان جنگل های بسیار زیبا و ارزشمند هیرکانی و عکاسی از چشم اندازهای حیرت انگیز این جنگل ها و مراتع اطراف، خاطرات بسیار خوشی را برایتان رقم خواهد زد.
حدود منطقه
شمالا: از غرب به شرق، از غار اسپهبدان آغاز و روی یال تا قله درفک و روستای لارنه از آنجا به سمت جنوب غربی تا روستای کوله مرز امتداد دارد.
غربا: از شمال به جنوب، از روستای کوله مرز و حد غربی روستای انار کول تا حد شمالی روستاهای چاک، پشتیان، راجعون ادامه یافته به سمت جنوب از روستا های پلنگ دره، رشی و حد شرقی روستا های چلگا سر، حاجی ده، حاجی شیر کیا عبور نموده و با عبور از حد غربی روستای سیدان به سمت غرب تا روستای سی سر علیشارود ادامه دارد و از این روستا به سمت جنوب به حد شرقی روستای مرجان آباد و هرزویل محدود می گردد.
جنوبا: از شرق به غرب، از حد شرقی روستای هرزویل و قله خورندشت روی یال به سمت شرق از حد شمالی روستاهای دربند خلخال و داغداغان در امتداد یال ادامه یافته به حد شمالی معدن سنگ سیمان و بیورزین تا قلعه جان و قله لارچاک ختم می شود.
شرقا: از جنوب به شمال از قله خورندشت و و قله لارچاک و حد شمالی معدن سنگ سیمان و بیورزین به سمت شمال در امتداد یال تا حد غربی روستای حشمت آباد سپس به سمت غرب با عبور از روستای ویشان و حد جنوبی روستای پس طالکوه و حد شمالی طالکوه در امتداد شمال شرقی و یال تا حد شرقی روستای ناوه ادامه دارد و از این نقطه مجددا به سمت شرق تا شاه شهیدان ادامه یافته است.
پوشش گیاهی:
در خصوص وضعیت پوشش گیاهی براساس بررسی های بعمل آمده حدود ۳ الی ۴ هزار هکتار از عرصه های طبیعی منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار در ارتفاعات پائین دست پوشیده از درختان پراکنده زربین است.
در حدود ۵ الی ۶ هزار هکتار از کل منطقه در ارتفاعات بالادست ناحیه شمالی و جنوبی به صورت قطعات پراکنده پوشیده از جنگل های انبوه است که مهمترین گونه های آن عبارتند از: راش، ممرز، بلوط، افرا، نمدار، انجیلی، سرخدار، خرمندی، گردو، گیلاس وحشی و زالزالک.
قسمت اعظم منطقه اراضی مرتعی و کشاورزی است که در ناحیه جنوبی بخش اراضی مرتعی منطقه رویشگاه اثر طبیعی ملی سوسن چلچراغ که قبلا به ثبت رسیده و جزء مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته است.
گونه های شاخص جانوری:
از مهمترین گونه های جانوری منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار میتوان به مرال، شوکا، پلنگ، خرس قهوه ای، گراز، گربه جنگلی، شغال، تشی، راسو و پرندگانی نظیر کبک، ابیا، دارکوب، عقاب جنگلی، دلیجه و بحری اشاره نمود.
تعارضات و تهدیدهای منطقه:
– بحث ساخت بزرگترین تله کابین خاورمیانه توسط منطقه نمونه گردشکری رودبار
– وجود مستثنیات اشخاص و جوامع محلی و روستاه های متعدد داخل منطقه
بهترین فصل سفر به این منطقه
در فصول بهار و زمستان بارندگی های زیادی در این مطقه رخ می دهد. در فصل تابستان هم ممکن است گرمای هوا آذارتان دهد. بنابراین، بهترین فصل سفر به این منطقه، فصل بهار و از فروردین ماه تا اوایل تابستان است.
