این تالاب درسال ۱۳۴۲براثر طغیان رودخانه حله بوجود آمد و از آن سال به بعد به عنوان تالاب و منطقه حفاظت شده زیر نظر محیط زیست استان بوشهرقرار گرفت. تالاب حله از جاذبه های بوشهر،به عنوان یکی از گنجینه‌های ارزشمند حیات وحش وپرندگان بومی و مهاجر کشور در فاصله ۱۰کیلومتری شمال شرق بوشهر قرار دارد و مساحت آن ۴۲۶۰۰ هکتار است.
آب این تالاب از سرریز جریان رودخانه دالکی و شاپور، بارندگی زمستانه و تا حدودی جزر و مد خلیج فارس تامین می گردد.
اطراف تالاب را نیزاری فرا گرفته و در داخل آن حیات گیاهی و جانوری ویژه ای به وجود آمده است. از این تالاب می توان به عنوان یک اکوسیستم محلی بهره برداری های تفرجی و پژوهشی به عمل آورد.این تالاب محل زیست هزاران پرنده آبزی مهاجر است که از آن جمله می توان به درنا، حواصیل، گاچی رو، پرستو، ترنی، حمامی، بط، هفت رنگ، دراج و خردل اشاره کرد.
تنوع گیاهی، وجود رودخانه حله و نزدیک بودن به سواحل این تالاب را به زیستگاه و چراگاه بسیار غنی برای حیات وحش تبدیل کرده‌است.
گونه های شاخص جانوری:
پرندگانی چون مرغابی، غاز، پلیکان، دراج، حواصیل، ماهی خورک، اگرت، قمری، کوکر، دلیجه، پرستو، دیدمک، نوک خنجری، سینه سرخ، سارگپه، پرستو دریایی، شب گرد، زنبور خورک، سنقر، جغد، شاهین و پستاندارانی چون گربه وحشی، گراز، روباه، خرگوش و خدنگ در منطقه مشاهده شده اند.
این منطقه یکی از بهترین مناطق جهت پرندگان مهاجر زمستان گذران در استان بوشهر میباشد. مردم روستاهای اطراف این منطقه از طریق کشاورزی و صیادی امرار معاش میکنند.
پوشش گیاهی:
منطقه حفاظت شده حله از پوشش گیاهی گز و نی و کهور پوشیده شده است و قسمت وسیعی از منطقه را نیز نیزارهای انبوه تشکیل می دهد که قسمت اعظم این نیزار ها در اثر خشکسالی خشک گردیده است. همچنین کم آبی باعث خشک شدن قسمت اعظم تالاب گردیده است.
تعارضات و تهدیدهای منطقه:
علاوه بر کم آبی بدلیل خشکسالی که موجب شده قسمت اعظم تالاب خشک گردیده است از دیگر مشکلات منطقه دخل و تصرف و تخریب غیر قانونی اراضی، توسط کشاورزان بومی منطقه است.
احداث جاده بوشهر – گناوه که قسمتی از آن از منطقه تحت حفاظت عبور میکند.
