این آتشکده مربوط به دوره ساسانی و از آتشکده های مهم این دوره بوده است و در ۲۰ کیلومتری باختر شهریار استان تهران بوده که برای رسیدن به آن باید در جاده «وحیدیه» به سمت روستاهای «قجر» حرکت کرده و «نورآباد» و «قشلاق» را پشت سر بگذارید و در انتها به کوهی مشهور به «تخت رستم» برسید، مسیر رسیدن به تخت رستم، بسیار آرام، دل نشین و زیبا است، که از باغ های معروف و قدیمی شهریار با درختانی کهنسال می گذرد.
این بنا از جاذبه های شهریار،بر روی کوهی مخروطی شکل و جذاب و پر ابهت با ارتفاعی حدود ۱۳۰۰ متر به نام کوه «تخت رستم» قرار دارد، که در سال ۱۳۱۶ به شماره ۳۰۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این اثر تاریخی ۲ سکو دارد، که سکوی اول متعلق به پیروان دین زرتشت و سکوی دوم متعلق به روحانیون این دین بوده است.
کوه تخت رستم
کوه مخروطی شکلی از جنس آندزیت و سنگ‌های آتشفشانی است به بلندای ۱۳۱۸ متر که بلندترین کوه در جنوب غربی شهرستان شهریار و جنوب ملارد به شمار می‌رود و در دامنه و نوک قله‌ی این کوه، آثار معماری به صورت تختگاه وجود دارد که با بهره‌گیری از مصالحی مانند سنگ و ملات گچ سنتی ساخته شده است.
ویژگی‌های آتشکده
آتشکده تخت رستم در دوران ساسانی بنیاد نهاده شد و کاربری آن برای انجام آیین آتش بود که تنها موبدان زرتشتی بدان راه داشته‌اند. این آتشکده از دو تختگاه (سکو) شکل گرفته است که یکی از آنها در قله‌ی کوه و دیگری در ارتفاع پایین‌تر جای دارد. تختگاه یکم که در فضای آزاد جای گرفته است جایگاهی بوده که روی آن آتش می‌افروختند و روی تختگاه دوم آیین‌های دینی انجام می‌گرفته است. در بخش پایین‌تر کوه، نزدیک به ۱۵ متری تختگاه پایین‌تر، سازه‌ای گنبدی‌شکل وجود دارد که می‌تواند جایگاه نگهداری آتش مقدس بوده باشد. این بنا سقفی کوتاه دارد و بلندی نوک گنبد تا کف آن ۲۳۸ سانتی‌متر است و دارای دو دهنه ورودی با طاق‌هایی به شیوه معماری ایران پس از اسلام است.
بر پایه پژوهش آنوبانینی در این آتشکده، آتش در پستوهای میانه جایگاه گرد سنگی روشن بوده است که در شب از دور دیده می‌شده است. در سال‌های گذشته نیز در دامنه خاوری کوه تخت رستم یک جایگاه باستانی در گستره نزدیک به ۱۰ هکتار شناسایی شده است.
این کوه محل بازی فیلم مردان آنجلس بوده است.
