پالرمو یکی از شهرهای کشور ایتالیا می باشد. در این متن به شما چند جاذبه گردشگری شهر پالرمو را معرفی می کنیم و توضیحات مختصری راجع به آن ها می دهیم.
کلیسای جامع پالرمو
این کلیسا به سبک شرقی طراحی و ساخته شده است و سه محراب و قوس های متقاطعی دارد.قسمت جنوبی کلیسا رو به میدان اصلی پالرمو است.یک ستون در این کلیسا وجود دارد که ان را از روی ستون های عربی در مسجد ساخته اند. بالای درب ورودی یک موزاییک وجود دارد که تصویر مریم مقدس را نشان می دهد و قدمت این موزاییک ها به قرن ۱۳ میلادی بر می گردد.
کاخ نورمن
در قرن نهم، اعراب کاخی را برای امیر خود ساختند و در تحت حکومت حاکمان نورمن و فریدریش دوم، امپراتور مقدس روم، به زرق و برق این کاخ اضافه شد. ولی بعد از مدتی کسی دیگر به این کاخ توجهی نمی‌کرد و به آن بی توجهی شد. تا اینکه بعد از پیروزی اسپانیایی ها، یک نایب السلطنه حکومت در آن منطقه، این قصر را به عنوان محل اقامت خود انتخاب کرد. از سال ۱۹۴۷، پارلمان منطقه‌ای سیسیل در این کاخ قرار گرفته است.
موزه باستان شناسی پالرمو
در این موزه اثارهای بی نظیر و معروفی وجود دارد و این موزه در اروپا بسیار معروف می باشد زیرا میراث های باستانی جهانی هم در ان وجود دارد.
کلیسای La Martorana
کلیسا Santa Maria dell’Ammiraglio که معمولاً با نام کلیسا La Martorana شناخته می شود، بیش از هرچیزی به خاطر موزاییک های زیبای قرن ۱۲می خود معروف است. باروک شمالی این کلیسا بعد از زلزله ای که در حدود سال های ۱۷۲۰ رخ داده بود، و همراه با برج ناقوس به مجموعه اضافه شده است. این مجموعه عناصری از معماری عربی هم دارد، ولی اساس اصلی معماری آن بیزانسی است. این کلیسا در طول تاریخ دستخور تغییرات زیادی شده است. در سال ۱۲۰۰، چند بنای دیگر از قبیل یک سالن و برج ناقوس در سمت غربی این مجموعه اضافه شدند. در طی سال های آتی هم تغییرات دیگری هم در مالکیت و هم در ظاهر این کلیسا انجام شد.
کلیسای cappella palatina
این کلیسا در سال های مختلفی ساخته شده است شروع ساخت ان از سال ۱۱۴۰ بوده است اما موزاییک های در جای مخصوص کشیش در سال ۱۱۴۳ نصب شد و تزیینات بخش های دیگر کلیسا هم در سال های دیگر ساخته شده است. سال ۱۳۵۰ تصویر حضرت عیسی را با موزاییک در دیوارهای غربی درست کرده اند.
دخمه های کاپوچین
صومعه‌ی کاپوچین، عجیب ترین جاذبه ی پالرمو، ولی در عین حال یکی از محبوب ترین جاذبه های پارلمو است. البته این صومعه را بیشتر به خاطر دخمه‌های محل قبر مردگانی که در آن قرار دارند می‌شناسند. این راهروهای زیر زمینی در حدود سال ۱۵۹۹ در درون سنگ های آتشفشانی حفاری شدند و تا سال ۱۸۸۱ از اینجا به عنوان محلی برای تدفین استفاده می شد. در داخل این دخمه ها حدود ۸۰۰۰ جسد مومیایی شده را مشاهده خواهید کرد که بر اساس جنسیت و موقعیت اجتماعی مرتب شده و یا روی زمین قرار گرفته اند ویا از دیوارها آویزان هستند.
Teatro Massimo
Giovanni Battista Basile و پسرش Ernesto این تئاتر که ۳۲۰۰ صندلی دارد را در بین سال های ۱۸۷۵ و ۱۸۹۷ ساختند. این تئاتر در ۱۶م ماه می ۱۸۹۷ به صورت رسمی افتتاح و تبدیل به یکی از اصلی ترین خانه های اپرا در سیسیل شد.
تورهای دارای راهنما همه روزه بخش های مختلف این تئاتر را به شما نشان خواهند داد.
