ایرانمان آن قدر گوشه گوشه اش زیبایی نهفته شده است که به جرات سال ها زمان می برد که آن ها را به صورت موردی و کامل به شما معرفی کنیم اما می توانیم آن ها را تا جایی که می شود به شما معرفی نماییم.
سرآقاسید، روستایی تاریخی واقع در چهارمحال و بختیاری که از جنوب به استان اصفهان و از غرب به خوزستان می‌رسد. روستای زیبای سرآقاسید یکی از جاذبه‌های تفریحی منطقه کوهرنگ میباشد.
این روستا علاوه بر قدمت اصیل و بافت تاریخی خود از جنبه های زیارتی ، سیاحتی و گردشگری مورد توجه همگان قرار گرفته است و هرساله انبوهی از گردشگران از جاهای مختلف کشور و کشورهای خارجی ازجمله ژاپن را به خود جلب می کند .
به نظر می رسد که یکی از دلایلی که باعث شده تا این روستا ناشناخته تر باشد این است که در کوهستان و محیطی سرسخت قرار گرفته است.
به هر حال به خاطر موقعیت توپوگرافیش دسترسی به این روستا در نیمه ی سرد سال کاملا از بین می رود! در واقع به خاطر بارش باران و برف در فصل های پاییز و زمستان، ارتباط روستا کاملا با روستاهای اطراف و در کل بیرون از روستا قطع می شود. بنابراین بازدید از این روستا تنها در نیمی از سال آن هم در فصل بهار و تابستان میسر است.
سر آقا سید تنها در ۶ ماه فصول بهار و تابستان قابل دسترسی است و ساکنان آن ماه‌های سرد سال را پشت حصاری از برف و بدون هیچگونه ارتباطی با دنیای بیرون می‌گذرانند.
با فرا رسیدن فصل بهار طبیعت و راهداران دست در دست یکدیگر داده و این حصار را می‌شکنند. در فصل بهار منظرهٔ پشته‌های علوفهٔ تازه برای آذوقهٔ زمستانی، از زاویهٔ بالا دیدنی است.
در ماه‌های اردیبهشت و خرداد عشایری که از مناطق گرمسیر خوزستان به چهارمحال و بختیاری وارد می‌شوند از مسیر روستای سر آقا سید عبور می‌کنند و تماشایی‌ترین صحنه‌ها را به تصویر می‌کشند.
همانطور که گفتیم این روستا از لحاظ بافت و معماری کاملا شبیه به روستای ماسوله است و از این نظر مشابهت های بسیاری با این روستی زیبای گیلانی دارد.
خانه های روستایی ماسوله بسیار سنتی روستایی هستند و در چیدمان خود، تا حد زیادی تکنولوژی را نادیده گرفته اند. آن ها بر این باور هستند که قدمت بالای روستا و اصالت آن به همین صورت سنتی روستایی که هست، بیشتر نشان داده می شود.
از لحاظ قدمت و عمر روستا، داستان ها و روایات مختلفی وجود دارد اما به نظر می آید همه ی این داستان ها مشترکا قدمت روستا را با امامزاده ای که در آن است، یکسان می دانند.
مردم قدیم روستا می گویند که امامزاده ای که داخل روستا است، کمِ کم ۶۰۰ سال قدمت دارد و البته کارشناسان مختلف هم عمر روستا را همینقدر می دانند. درباره ی اسم روستا و داستان آن نیز باید به شما بگوییم که؛ ۲ داستان مختلف درباره ی آن وجود دارد.
یکی از داستان هایی که مردم می گویند این است چون تنها امامزاده ی شهر یعنی امامزاده آقا سید عیسی تنها امامزاده ی شهر بوده، خانه های روستا بر پایین آن ساخته شدند و به همین علت به این روستا، سر آقا سید می گوند.
داستان دوم درباره ی نام این روستا می گوید که چون مردم بسیاری از شهرهای اطراف برای زیارت امامزاده می آمدند، اصطلاحا بر سر مزار آمدن را به سر آقا سید کوتاه کردند و نام این روستا، سرآقا سید ماند.
همانطور که می بینید هر ۲ داستان مستقیما به امازاده ی محترم و مقدس روستا اشاره می کنند و تا حدود بسیار زیادی این مشخص است که چرا نام این روستا سر آقا سید است.
جالب است بدانید که هیچ یک از خانه های روستای سر آقا سید شهر کرد به شکلی کاملا خاص، اصلا پنجره ندارند! درهای این خانه ها بسیار کوچک هستند و از الوار درختان همان منطقه ساخته شده اند.
در واقع خانه های این روستا از صفر تا صد توسط مردم این روستا ساخته شده است. خانه های روستای سرآقا سید شهر کرد همگی دو بخشی و تو در تو هستند. یک بخش برای اهالی منزل و بخش دیگر مخصوص طیور و دامی است که در خانه نگهداری می شود.
یكی از دیدنی های این روستا كه از دور خود نمایی میكند حوضچه های سفید كه در سرتاسر طبیعت پخش هستند میباشد. حوضچه های پر از نمك، به دلیل شرایط خاص این كوهستان حوضچه هایی پر از نمك تشكیل شده كه البته از سوغات این روستای كوچك و جذاب نیز می باشد.
روستایی كه گاه تا 2000 نفر را در دل جای می دهد ولی در ایام سرد و برف گیر نصف می شود. روستا نشینان این دیار برای تحصیل بعد از دوران ابتدایی به شهر می روند و پس از بسته شدن راه ها به دلیل بارش برف اغلب 6 ماه خانواده خود را نمی بینند، این امر باعث شده فرزندانی خود ساخته و جسور باشند.
