اتاق چای تاجیکستان در برلین ، شاید از خود بپرسید یک اتاق چای تاجیکستانی در قلب برلین چه می‌کند؟ اتاق چایی که زمان وارد شدن به آن نه تنها فرهنگ تاجیکی‌ها، بلکه فرهنگ دیگری جز فرهنگ مردم آلمان را مشاهده خواهید کرد.
مکان‌های عجیب بسیاری در برلین وجود دارد اما «اتاق چای تاجیکی» (Tadschikische Teestube) یکی از عجیب‌ترین‌های آن است. داستان از این قرار است که این مکان در ابتدا به عنوان غرفه‌ی تاجیکستان در نمایشگاه تجاری «لیپزیگ» (Leipzig) آلمان در سال 1970 بود زیرا چای، بخش مهمی از فرهنگ تاجیکی‌ها محسوب می‌شود و اغلب با هر وعده غذای خود، آن را میل می‌کنند. چای سبز نیز از نوشیدنی‌های مهم آن‌ها است. پس از اتمام نمایشگاه اتحاد جماهیر شوروی به نشانه دوستی این چایخانه را در سال 1976 به آلمان شرقی هدیه داد و از آن پس فعالیت آن شروع شد
نمای داخلی اتاق چای تاجیکستان، ستون‌هایی چوبی و کنده‌کاری شده هستند و فرش، پشتی و میزهای کوتاه آن همگی از تاجیکستان به برلین آمدند. طراحی این اتاق، حس و حال آسیای مرکزی را به بازدید کنندگان القا می‌کند که گویی می‌توانند در قلب برلین، برای لحظاتی خود را در آسیای مرکزی حس کنند. ایده‌ی نهان در پشت این طراحی آنقدر ارزشمند بود که حتی در زمستانی که مکان اتاق چای را از «انتر دن لیندن» به خیابان «اورانینبورگر» (Oranienburger) تغییر دادند، باز هم به همان شکل طراحی شد تا هدف اصلی آن فراموش نشود.
با گام نهادن به درون اتاق چای، صدای موسیقی آرام، تق تق فنجان‌های چای و مکالمه‌های دلپذیر گوش شما را نوازش خواهد داد. فرش‌های ایرانی با نقش و نگارهای بسیار زیبا که روی زمین گسترده شده‌اند، آماده‌ی به خاطر سپردن گام‌های افراد مشتاقی است که نیاز به حس آرامش و نوشیدن چای پس از یک روز خسته کننده را دارند. فراموش نکنید که گام گذاشتن روی این فرش‌ها، نیازمند درآوردن کفش‌هایتان است. البته برای افرادی که توانایی نشستن روی زمین را ندارند، میز و صندلی‌هایی تعبیه شده است تا بتوانند از این اتاق چای، استفاده کنند. پس کفش‌های خود را در بیاورید، روی فرش بنشینید، به بالشت تکیه بدهید و از لحظه لحظه‌های خود لذت ببرید. سطح میزهای اتاق چای به گونه‌ای است که با نشستن روی زمین، اختلالی در خوردن و آشامیدن شما ایجاد نشود و البته به خاطر داشته باشید که کشیدن سیگار در این مکان ممنوع است.
اتاق چای تاجیکستان از یک سو سعی دارد مکانی شبیه سالن‌های نشیمن آسیای مرکزی برای نوشیدن چای باشد (که البته در این زمینه بسیار موفق بوده) و از سوی دیگر در مرکز برلین است که سبب جدایی ناپذیر بودن آن از تاریخ و پیشینه‌ی برلین می‌شود. پیشخدمت‌های آلمانی این مکان، ممکن است اندکی اتمسفر فضا را برای شما تغییر دهند که البته پشت ظاهر سرسخت و نفوذناپذیر آن‌ها، می‌توان خونگرمی‌شان را دریافت. سرعت و دقت آن‌ها در ارائه آنچه درخواست کرده‌اید نیز به بهترین نحو نشانگر مهمان نواز بودن و اهمیتی است که برای مشتریان و گردشگران قائل هستند. منوی چای بسیار متنوع و غذاهای روسی مختلفی که در این مکان سرو می‌شود با ذائقه‌های بسیاری سازگار است و احتمالاً از آن لذت خواهید برد. دسرهای مختلفی نیز برای سلیقه‌های متفاوت در منوی اتاق چای وجود دارد تا طعمی دلنشین را پس از غذای خود تجربه کنید. اگر مورد هیجان انگیزتری می‌خواهید، «مراسم سماور» را برای خود و همراهانتان رزرو کنید. همانند نام کشوری که در اسم این اتاق چای است، این مکان، نقطه تقاطع فرهنگ ایران و روسیه است. نقشه‌ای قدیمی از ریزورت‌های گردشگری شوروی در بالای پیشخوان آویخته شده و سماور نقره‌ای روسی در گوشه‌ی اتاق خودنمایی می‌کند؛ این‌ها به همراه چای که نماد شرق است و غذاهای روسی بر روی قالی‌هایی که به نوعی نماد ایران است، تلاقی این دو فرهنگ را به خوبی به نمایش می‌گذارد.
شعار اداره کنندگان این اتاق چای چنین است: “Tee trinken heisst die Welt vergessen” که یعنی «اندکی چای بنوش و مشکلات خود را فراموش کن».
