بنای یادبود اصلاحات در ژنو، از دیواری 120 متری و مجسمه‌ی رهبران اصلاحات پروتستان تشکیل می‌شود که آن را با هدف قدردانی و زنده نگه داشتن یاد آن‌ها بنا کرده‌اند.
«بنای یادبود اصلاحات» (Reformation Wall) که آن را با نام «دیوار اصلاحات» نیز می‌شناسند، در شهر ژنو و پارک زیبای «باستیون» (Parc des Bastions) واقع شده است. این اثر تاریخی، چندین مجسمه و نقش برجسته را دربرمی‌گیرد که آن‌ها را با هدف زنده نگه داشتن اصلاحات پروتستانی و به افتخار کسانی ساخته‌اند که در این راه، تلاش‌های بسیاری کردند. پیشنهاد می‌کنیم در سفر به سوئیس، سری هم به این یادبود قدیمی بزنید که با توجه به قرار گرفتن آن در یکی از پارک‌های دوست داشتنی شهر ژنو، بازدید از آن مطمئناً خالی از لطف نخواهد بود.
ساخت بنای یادبود اصلاحات ایده چه کسی بود؟
در 1902 میلادی، «آگوست شانتر» (Auguste Chantre) زودتر به این فکر افتاد تا به مناسبت چهارصدمین سال تولد «ژان کالون» (Jean Calvin)، از رهبران سرشناس فرقه‌ی پروتستان و بنیان‌گذار «کالونیسم»، کاری برای بزرگداشت او ترتیب دهد. بنابراین در سال 1909 جلسه‌ای تشکیل بر این مبنا تشکیل شد که مسابقه‌ای راه بیندازند و از میان طرح‌های ارائه شده، یکی را انتخاب کنند که بهتر از همه می‌تواند اهمیت اصلاحات پروتستانی در ژنو را به نمایش بگذارد.
طرح چه کسی پیروز شد و ساخت آن را چه کسانی برعهده گرفتند؟
تمام مردم می‌توانستند با هر ملیت و مذهبی که داشتند در این مسابقه شرکت کنند و هیچ محدودیتی از این لحاظ درنظر گرفته نشده بود. بیش از 70 طرح برای این مسابقه فرستاده شد و درنهایت، طراحی معماران سوئیسی به تصویب نهایی رسید. بعد از انتخاب طرح، کار ساخت آن را به مجسمه‌سازان فرانسوی، یعنی «بوشار» (Bouchard) و «پل لاندوسکی» (Paul Landowski) واگذار کردند. پل لاندوسکی همان شخصی است که کار تندیس معروف «مسیح منجی» را نیز برعهده داشته که در شهر ریو دو ژانیرو قرار دارد که البته آن را بعد از یادبود اصلاحات و در سال 1931 به پایان رساند.
دیوار اصلاحات، 120 متر عرض و 8 متر ارتفاع دارد و برای ساخت آن از سنگ صورتی کم رنگی استفاده کرده‌اند که آن‌ها را از منقطه‌ی «بورگونی» (Bourgogne) یا همان «بورگاندی» در فرانسه آورده بودند. شروع این پروژه در سال 1909 کلید خورد، اما روند کار آن با توجه به آغاز جنگ جهانی اول به کندی پیش میرفت و درنهایت در سال 1917 به پایان رسید. انتخاب محل مناسب برای این یادبود، کار چندان آسانی نبود؛ اما در آخر با پارک باستیون موافقت شد. درواقع زمینی که دیوار اصلاحات در آن قرار دارد، متعلق به «دانشگاه ژنو» است که اتفاقاً ژان کالوین آن را تأسیس کرده بود.
چهار اصلاح گران اصلی چه کسانی بودند؟
از میان مجسمه‌های این دیوار، ارتفاع 4 مورد از آن‌ها به 6 متر می‌رسد که در مقایسه با بقیه بزرگ‌تر بوده و نمایانگر چهره‌ی رهبران برجسته‌ی اصلاحات، یعنی «جان کالوین»، «گیوم فارل» (Guillaume Farel)، «تئودور د بیز» (Théodore de Bèze) و «جان ناکْس» (John Knox) هستند. هر 4 نفر آن‌ها، لباس آکادمیک بر تن دارند و یک کتاب انجیل مسیحیت را نیز در دست گرفته‌اند.
دیگر مجسمه ها و نوشته های حک شده
ارتفاع 6 مجسمه‌ی دیگر این بنا، به 3 متر می‌رسد و نمایانگر مردانی هستند که در شمار رهبران اصلی این جنبش در آمریکا و اروپا قرار داشته‌اند. نام این افراد، به ترتیب از سمت چپ به این صورت است: «فردریک ویلیام براندنبورگ» (Frederick William Brandenburg)، «ویلیام خاموش» (William the Silent) و «گاسپارد دو کولینی» (Gaspard de Coligny). مجسمه‌های سمت راست نیز به «راجر ویلیامز»، «الیور کراموِل» و «استفان بوکسکای» (Stephen Bocskai) تعلق دارد. همچنین شعار اصلاحات و شهر ژنو، یعنی «نور پس از تاریکی» (Post Tenebras Lux) نیز به زبان لاتین روی این دیوار حک شده است.
علاوه بر آن اگر دقیق‌تر نگاه کنید، نام «ماری دانتیر» (Marie Dentière) هم قابل مشاهده است که تنها اصلاح‌طلب خانم بوده و معمولاً بوته‌های آن سمت مانع از کامل دیده شدنش می‌شوند. همچنین نام «مارتین لوتر» و «اولریش زوینگلی» (Huldrych Zwingli) را هم بر روی سنگ کنار دیوار حک کرده‌اند که از آغازگران این جنبش به حساب می‌آیند. اگر مایلید درمورد جنبش اصلاحات اطلاعات بیشتری به دست بیاورید، سری به «موزه‌ی بین‌المللی اصلاحات» (International Museum of the Reformation) بزنید که آن هم در ژنو واقع شده و نشان می‌دهد که ژان کالون چگونه شهر ژنو را به الگویی جهانی برای نوع جدیدی از زندگی مسیحیت تبدیل کرد.
