میوه های عجیب ، از میوه ای به شکل دست تا خاویار گیاهی

خوردنی های عجیب میوه‌های بسیاری هستند که در ابتدا ممکن است بسیار عجیب و غریب باشند ولی پس از مدتی، چنان به آن عادت کنید که گویی همیشه در زندگی شما وجود داشتند. اما در این مقاله میوه‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که برای افراد بسیاری، هنوز جذاب و جدید است که شاید حتی نامش را هم نشنیده باشند. میوه‌هایی که از کابوس‌هایتان پا به حقیقت گذاشته‌اند یا خوردنی‌هایی که می‌توانند جذابیت بسیاری برای گیاهخواران داشته باشند.

خاویار بدون ماهی!

ممکن است تلفظ نام «کاولرپا لنتیلیفرا» (Caulerpa lentillifera) در ابتدا آنقدر برایتان دشوار باشد که از خیر خریدن آن در بازار بگذرید؛ اما زمانی که متوجه خواص فوق‌العاده‌ی آن شوید و صدالبته نام‌های متنوع و ساده‌تری که دارد، قطعاً از مشتریان پر و پا قرص آن خواهید شد. «اومی-بودو» (umi-budō)، «انگور دریایی»، «لتو» (latô) و نام‌های دیگری برای این گیاه میوه مانند وجود دارد که نشان از محبوب بودن آن در نقاط مختلف دنیا دارد. انگور دریایی را خاویار سبز هم می‌نامند زیرا ظاهری شبیه خاویار دارد و حس ترکیدن آن زیر دندان و اینکه از تولیدات حیوانات نیست، سبب می‌شود جایگزینی مناسب و محبوب برای خاویار در نزد گیاهخواران باشد.

فرهنگ‌های بسیاری در سرتاسر ژاپن و آسیای جنوب شرقی از این میوه‌ی دریایی حبابی زنجیر شکل در رژیم غذایی خود استفاده می‌کنند. آن را در ژاپن، «اومی-بودو» می‌نامند و در انگلیس، خاویار سبز. در فیلیپین، «لتو»  یا «اروسپ» (arosep) نامیده می‌شود و در «صباح» مالزی نیز «لاتوک» (Latok). یکی از جالب‌ترین نام‌های مستعار انگور دریایی نیز «جلبک دریایی دیرپای» است. دلیل این نام گذاری خاص از آن رو است که مردم محلی «اوکیناوا» در ژاپن از این گیاه در وعده‌های غذایی خود استفاده می‌کنند و نسبت به افراد بسیاری در سرتاسر دنیا، عمر بیشتری دارند. به دلیل افزایش آگاهی از نقش رژیم غذایی در طول عمر، انگور دریایی در صنعت غذایی سالم به صورت بین‌المللی نیز سروصدای بسیاری به پا کرده است. کالری پائین انگور دریایی، ویژگی‌های درمانی و مواد مغذی موجود در آن که غنی از ویتامین آ و ویتامین سی است، محبوبیت آن را میان مردم افزایش داده است.

از انگورهای دریایی عموماً به عنوان چاشنی در سالاد یا روی برنج و نودل استفاده می‌کنند. طعم شور و نمکین آب دریا که به درون این گیاه نفوذ کرده است در هنگام ترکیب با سس سویا یا سرکه، طعمی فوق‌العاده می‌سازد. اگر از علاقه‌مندان به شیرینی هستید، می‌توانید زمانی که به اوکیناوا ژاپن می‌روید، بستنی اومی بودو بخورید که بهترین راه برای کسب مزایای انگور دریایی به همراه طعمی شیرین است.

انگورهای دریایی عمدتاً در ژاپن (خصوصاً در اوکیناوا)، مالزی (صباح) و فیلیپین سرو می‌شوند که هم در غذاهای رستوران و هم در بازار در دسترس شما است. به خاطر داشته باشید که این نوع انگور دریایی با انگور دریایی که روی درخت‌‌های استوایی رشد می‌کنند و «کوکولوبا یوویفرا» نام دارد، متفاوت است.

هندوانه یا خیار..؟ مسئله این است!

هندوانه می‌خواهید یا خیار؟ می‌توانید هردوی آن‌ها را یکجا داشته باشید. «هندوانه موشی» یا «هندوانه مینیاتوری مکزیکی» (Cucamelon) درواقع یک هندوانه کوچک با طعم خیار است! این میوه با اندازه یک حبه انگور، ظاهری دارد که گویی آدم کوتوله‌ها، آن را به عنوان هندوانه می‌خرند؛ اما طعم آن هیچ شباهتی به هندوانه ندارد. هندوانه موشی، میوه محلی مردمان مکزیک و آمریکای مرکزی است و با نام‌هایی مانند «سندیتا» (هندوانه کوچک) یا «سندیا راتون» (sandía ratón) به معنی هندوانه موشی نیز شناخته می‌شود.

ظاهر هندوانه موشی آنقدر شبیه هندوانه واقعی است که گاه تجار بی‌انصاف آن را به جای هندوانه‌های کوچک حقیقی جا می‌زنند و در کنار تصویری ساختگی از درون این میوه به نمایش می‌گذارند که گویی درونش نیز به قرمز هندوانه واقعی است. باغبانان و کشاورزان با امید به دست آوردن هندوانه‌های کوچک، دانه‌های این میوه را که به اندازه کنجد است خریداری می‌کنند و با زحمت زیادی پرورش می‌دهند تا پس از برداشت متوجه شوند که آنچه در بیرون میوه می‌بینند، با درونش تفاوتی بسیار دارد! هندوانه‌های کوچک آن‌ها، درونی سبز با هسته‌های سفید دارد و طعم خیار می‌دهد!

طعم هندوانه مینیاتوری مکزیکی نزدیک به خیار است، اما می‌توان آن را اندکی ترش‌تر از طعم خیار با ته مزه لیمویی دانست. این میوه به تنهایی، خوشمزه است؛ اما اگر آن را با اندکی نمک نوش جان کنید، مزه‌ی بهتری خواهد داشت.
هندوانه مینیاتوری مکزیکی با آنکه محبوبیت بسیاری دارد، اما پیدا کردنش دشوار است.

دست بودا را بگیرید!

هیچگاه به خاطرتان رسیده است که پنجه‌ی در هم تنیده و وحشتناکی که در کابوس خود دیده‌اید، ممکن است میوه‌ای بسیار خوشمزه باشد؟ میوه‌ای با بوی اسطوخدوس، مزه‌ی پوست لیمو، اسطوخدوس و نارنگی و ظاهری مانند پنجه‌ی در هم گره خورده‌ای که در کابوس‌های خود دیدید!
ظاهراً راهبان بودایی این «بالنگ انگشت دار» را که با نام «دست بودا» هم شناخته می‌شود، از هند به چین آورده‌اند که اکنون تنوع بسیاری دارد و کشاورزان آن را به عنوان یک نماد تزئینی، دارویی سنتی – گیاهی و طعم دهنده، پرورش داده و به فروش می‌رسانند.

دست بودا در آسیا ارزشی نمادین دارد. خانواده‌های چینی این میوه را در خانه‌ها و معابد خود قرار می‌دهند تا نوید عمر طولانی و شادی باشد. ژاپنی‌ها نیز بالنگ انگشت دار را پر از انرژی‌های مثبت می‎‌دانند و به عنوان هدیه سال نو برای وارد کردن شانس به خانه، به هم هدیه می‌دهند. دست بودا را گاه خشک می‌کنند و در ظرف گل خشک می‌ریزند تا بوی مطبوع آن، فضا را معطر سازد. از پودر بالنگ انگشت دار می‌توان برای بخشیدن طعمی متفاوت به غذا نیز استفاده کرد. حتی برخی آشپزها از آن برای تهیه شکر و نمک طعم دار استفاده می‌کنند. شیرینی‌پزها نیز از پوست این میوه، شکلات، آبنبات و بستنی درست می‌کنند.