یکی از شگفتی های دورود، آبشار وقت ساعت است.شاید نام این آبشار کمی عجیب و غیرمعمول باشد اما بسیار منحصر به فرد و دیدنی است.آبشار وقت ساعت در کوهی به ارتفاع 3050 متری در منطقه حفاظت شده اشترانکوه در جنوب دورود قرار دارد.چشمه‌ای بزرگ از نوع سیفونی در غاری در دل کوه پریز سبب به وجود آمدن آبشار وقت ساعت شده است.
آبشار و چشمه وقت ساعت در تمام طول سال آب دارد همانطور كه از نام آن پیداست در زمانی این چشمه سرشار از آب و در زمانی خشك می شود. منشا این آب در انتهای غار و در سقف 15 متری آن است كه به صورت یك آبشار دوقولو به كف غار می ریزد.
همراه با قطع و وصل شدن آبشار سكوت غار برهم می خورد؛ هنگام قطع آبشار صدای چك چك آب طنینی دل انگیز دارد و وقت جاری شدن غرشی سهمناك به گوش می رسد. زمان فعالیت آبشار وقت ساعت كه بسیار خنك و زلال است در فصل های مختلف كم و زیاد می شود به طوری كه زمان فعالیت آن حدود 55 دقیقه و زمان توقف آن در تابستان حدود یك ساعت، پاییز پنج ساعت و زمستان هشت ساعت است.در فصل بهار هم آب چشمه به اندازه یك رودخانه جریان دارد به حدی كه آب به اندازه 20 سانتی متر از كف غار بالا می آید.
افرادی که می‌خواهند از این آبشار که در نزدیکی دره نگار واقع شده است، بازدید کنند می‌توانند با طی کردن مسافتی حدود ۲۰ کیلومتر و گذر از روستای برآفتاب به دهانه غار وقت ساعت برسند.ساختمان این غار از جنس آهک است.در حقیقت آبشار وقت ساعت از دل غار شروع می‌شود و به کف غار می‌ریزد و زمانی که از غار بیرون می‌آید، تبدیل به چشمه می‌شود. امروزه این آبشار یکی از منحصر به فردترین جاذبه‌های گردشگری دورود است.
شایان ذکر است؛ بر اساس آنچه در کتاب‌های مختلف طبیعت ایران ذکر شده، وجود یک چشمه بزرگ سیفونی در عمق زمین باعث خروش و توقف منظم آبشار وقت و ساعت می‌شود.
گفتنی است؛ چشمه سیفونی به هر سراب با چشمه آب سرد گفته می‌شود که جریان خروجی آب آن به تناوب کم و زیاد یا کاملاً متوقف و مجدداً شروع می‌شود. براساس تحقیقات انجام شده برآورد می‌شود که ۱۰۰ عدد از این چشمه‌ها در سطح جهان وجود داشته باشند. علت تناوب در جریان آب چشمه‌های سیفونی یا آهنگین شناخته شده نیست، اما در اوایل قرن ۱۸ نظریه‌ای مطرح شد که بر مبنای آن به نظر می‌رسد عملکردی طبیعی شبیه سیفون منجر به پدیدار شدن چشمه‌های سیفونی می‌شود.
