منطقه حفاظت شده بزمان از جاذبه های بزمان،در موقعیت جغرافیایی N2804 E6000 در استان سیستان و بلوچستان واقع است.این منطقه به وسعت ۶۸۸‚۳۲۴ هکتار، منطقهٔ کوهستانى بزمان، تپه‌ماهورها و دشت‌هاى اطراف این کوه را در بر مى‌‌گیرد.این منطقه داراى کوهى نسبتاً مرتفع (۳۴۹۷ متر) با دره‌هاى آب شیرین و پوشش گیاهى نسبتاً مناسب است.جوامع گیاهى مشرف بر دامنه‌ها خرزهره، داز، قیچ، درمنه و انواع گَوَن است.حیوانات وحشى که در این منطقه زندگى مى‌کنند عبارتند از : کبک، کبک چیل، تیهو، دراج، خرگوش، کل، بز، قوچ، میش.
علاوه بر گونه‌هاى مختلف وحوش فوق‌الذکر، نوعى خرس سیاه آسیایى که کوچکتر از خرس قهوه‌اى است در سیستان و بلوچستان زندگى مى‌کند. دهانه غارهایى که به احتمال زیاد مى‌توان وجود خرس را در آنها حدس زد اکثراً حدود ۷۰ سانتى‌متر است که خود خرس سیاه نیز به زحمت مى‌تواند داخل آن شود، به همین دلیل دسترسى انسان به حیوان و عبور آن از این گونه غارها، کار ساده‌اى نیست. کوه‌هاى سیاه بزمان، بیرک، تفتان، سراوان، اطراف خاش، کارواندر، اسفندک و تپه‌ماهورهاى اطراف رود ماشکیل از جمله زیستگاه‌هاى اصلى این گونه خرس به شمار مى‌آید.
پوشش گیاهى این مناطق زیستگاه مناسبى را براى گونهٔ در معرض انقراض و با ارزش خرس سیاه در این ارتفاعات فراهم آورده است. پوشش گیاهى غالب زیستگاه‌هاى خرس در این منطقه شامل: ارجن، کهور، کنار، داز، خرما، زرشک، زارچ، زالزالک، گز، توسکا، زیتون وحشى، انواع گون و درمنه، اورس، بید، تنگرس و نسترن وحشى مى‌باشد که میوهٔ بیشتر این درختان، غذاى عمده خرس‌هاى سیاه را تشکیل مى‌دهد. خرس‌ها به خرما و داز علاقه‌اى وافر دارند.
پرنده زیبایى به نام مینا با رنگ‌هاى سبز، آبى و سبزقبا نیز در بلوچستان به وفور یافت مى‌شود. این پرنده به اندازه سار معمولى است و به سهولت اهلى مى‌شود و بعضى از کلمات را مانند طوطى ادا مى‌کند.
