آرامگاه حضرت سید علاءالدین حسین از جاذبه های شیراز، فرزند امام موسی كاظم (ع) و برادر حضرت شاه چراغ (ع) معروف به حسین كوچك است كه در میدان آستانه در جنوب شرقی شیراز و در محله بالا كفت واقع شده است.در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم، یعنی در زمان قتلغ خان حاكم فارس بنای اولیه آرامگاه سید علاءالدین حسین ساخته شد. آرامگاه درون باغی كه به باغ قتلغ معروف بود، قرار داشت. بعد از مدتی باغ مزبور ویران گشت و قبر امام نیز ناپدید شد.
در اواسط عهد صفوی شخصی به نام میرزا علی كه از مدینه به شیراز آمده بود، قبر امام را پیدا نمود و آن را تعمیر اساسی كرد.بعد از آن خلیل سلطان ذوالقدر حاكم فارس (۹۱۸-۹۲۶) در زمان سلطنت شاه اسماعیل صفوی به تجدید بنا و تزیین آن پرداخت و در سال ۹۲۳ كار تزیین آرامگاه را به پایان رساند. در كتیبه دیگری كه به خط ثلث نوشته شده و در داخل حرم قرار گرفته است درباره چگونگی انجام امور تكمیلی توضیحاتی داده شده است. میرزا ابوالحسن خان مشیرالملك گنبد آرامگاه را كه بر اثر زلزله صدمه دیده بود، مجددا” ساخت و در سال ۱۳۰۹ به دستور محمدرضا خان قوام الملك به آیینه كاری رواق آن پرداختند. شوریده شیرازی در مورد آیینه كاری حرم شعری سروده است كه به خط نستعلیق عالی در اطراف ضریح نوشته شده است. سقف و دیوارهای بنا نیز آیینه كاری شده است. در سال ۱۳۲۹ گنبد بنا را كه چندین مرتبه بر اثر حوادث مختلف صدمه دیده بود برداشتند و در سال ۱۳۳۱ گنبد جدیدی را با اسكلت فلزی بر روی آن نصب كردند.
در حال حاضر این گنبد با كاشی های معرق پوشیده شده و اطراف آن با كاشی های رنگین گل و بته دار مزین شده است. مرقد امامزاده در شاه نشین شمالی در حرم مربع شكلی كه دیوارها و طاق آن آیینه كاری شده قرار گرفته است.ضریح چوبی امامزاده منبت كاری شده و بر روی آن شیشه نصب گردیده است. درب هایی برای داخل شدن به حرم وجود دارد كه هر كدام از آنها چوبی است و منبت كاری شده هستند.