زندان اسکندر یا همان مدرسه ضیائیه از جاهای دیدنی یزد،در حقیقت مدرسه‌ای است با حدود ۸ قرن قدمت که در محله فهادان شهر یزد در مجاورت بقعه دوازده امام واقع شده است.
این بنای تاریخی دارای حیاطی است که سه ایوان پیرامون و اطراف آن قرار دارد.گنبد خانه ای قدیمی و کهن در گوشه‌ی حیاط با ارتفاع زیاد که متعلق به سده‌ای هفتم هجری قمری است.
از بخش‌های زندان اسکندر می‌توان به وجود چاهی با قطری حدود ۲ متر در وسط حیاط این مدرسه ضیائیه اشاره نمود که به سردابی به عمق حدود ۵ متر منتهی میشود. کف سرداب حوضی قدیمی وجود دارد که از جمله آثار به جای مانده از بنای اولیه ساختمان است. گفته می شود، این ساختمان در ابتدا به وسیله اسکندر مقدونی با کاربری زندان بنا شده که بعدها با یک تغییر کاربری به صورت مدرسه استفاده می شده است.
گنبد این بنا که از پای تا سر از خشت خام ساخته شده، دارای تزیینات و آرایش گچبری نقاشی با آبرنگ طلایی و لاجوردی بوده که در حال حاضر قسمت هایی از آن روی گچ سفید باقی است.اندازه طول هر یک از اضلاع چهار دیوار گنبد ۸/۸ متر، ارتفاع بقعه ۱۸ متر و فاصله دهنه آن ۵/۹ متر است. متاسفانه از کتیبه های چهار دیوار داخل گنبد اثر چندانی باقی نمانده است.ولیکن خطوط آن کوفی بوده و نظیر کارهای گنبد هشت، مدرسه شاه کمالیه و بقعه ی فهادان است.
شبستان مدرسه دارای محراب بوده و در اطراف صحن مدرسه رواق هایی ساخته شده که ضلع غربی آن دارای رواق بزرگتر و محراب گچی است. همچنین در میان صحن پایابی با ۳۸ پله به عمق ۲/۸ متر از سطح زمین برای دسترسی به آب، بنا شده است.معماری مدرسه ضیائیه را می توان از خصوصیات عصر مغولی قلمداد کرد.در این بنا هیچ گونه تزیینات کاشی کاری به چشم نمی خورد و تنها آثار بر جای مانده آن خشت خام بوده که این بنا را تاکنون بر پا نگاه داشته است.
در حیاط زندان اسکندر یزد علاوه بر اِینوانچه‌های کوچک جلوی اتاق‌ها، چهار ایوان بلندتر نیز وجود دارد که بنا را به صورت چهارایوانی درآورده است.علاوه بر رواق‌ها، عنصر دیگری که در فضای صحن دیده میشود، پايابی با 38 پله به عمق 8/2 متر از سطح زمين است که دسترسی به آب قنات اله آباد را ممکن می سازد. در گوشه‌ی دیگری از حیاط زندان اسکندر اتاقی موسوم به اتاق بادگیر دیده میشود که در بازدید آن می‌توانید واردش شوید و از خنکای نسیم بادگیر بر فراز آن لذت ببرید. بر اساس شواهد تاریخی خاندان رضی، در اطراف مدرسه ضیاییه یزد خانه‌های عالی و بادگيرهای بلند ساخته بودند. در آن زمان این ساختمان درگاه بلند، دو مناره‌ی رفیع و باغچه‌ای پر از درخت داشت و کتابخانه و حمام در روبه روی بنا واقع شده بودند.
نوع مصالح به كاربرده شده در زندان اسكندر اغلب خشت است كه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی گنبد آن توسط معمار استاد آخوند خرمی با آجر مرمت شده است. این بنای با عظمت پس از پیروزی انقلاب اسلامی به همت سازمان میراث فرهنگی باز پیرایی و مرمت شده و به صورت اولیه اش ترمیم شده و با شماره ۷۷۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
زندان یا مدرسه؟ مسئله این است. ما به این سوال شما پاسخ خواهیم داد.در واقع در زمان حمله ی اسکندر این بنا به عنوان یک زندان ساخته شد و مدت ها به همین عنوان از آن استفاده ی کاربری می شده است. اما در ادامه ی مسیر قدمت پر افت و خیز این بنا، زندانی که محل محبوس شدن عده ی زیادی بود، تبدیل به مکانی برای تحصیل علم و دانش افراد بسیار دیگری شد.بله این مدرسه از زندان به یک مدرسه تبدیل شد! در رابطه با شهرت مدرسه ی ضیائیه یا همان زندان اسکندر باید این مورد را گفت که علاوه بر روایت های مختلفی که از آن موجود است یکی از آن ها بسیار از دیگری منطقی تر است.این روایت می گوید که چون گروهی از تبعیدیان اسکندر به یزد آمدند چندین عامل همچون ویژگی های جغرافیایی، دور‌دستی و سختی راه یافتن به یزد و دوری آن از مراکز بزرگ و پر رفت و آمد در گذشته های دور، ساخت این زندان را موجب شده است.
همچنین روایتی دیگر می گوید که زندان اسکندر در یزد در سال ۶۳۱ هجری قمری توسط یکی از عرفای مشهور که معروف به ضیاءالدین حسین رضی بنا شده است و در سال ۷۰۵ هجری قمری توسط پسرانش مجدالدین حسن و شرف‌الدین علی مورد بازسازیس و تکمیل قرار گرفته شد. البته باز هم این احتمال وجود دارد که زندان اسکندر در واقع بقایای یکی از خانه های خاندان رضی و گنبد باقی مانده از بقعه و قبور آن ها بوده باشد. همانطور که می بینید روایات زیاد است اما چیزی که از آن مطمئن هستیم این است که این مدرسه از زندان به چنین محلی تاریخی و با قدمت تبدیل شده است.
