یکی دیگر از جاذبه های گردشگری شهرستان فومن در استان گیلان، منطقه ی حفاظت شده ی «گشت رودخان و سیاهمزگی» است که با بهره مندی از اقلیمی مرطوب و معتدل، پوشش گیاهی بومی و جنگل های کم نظیر هیرکانی، مراتع ییلاقی، جلگه ، رودهای متعدد خروشان و باغ های زیبای چای به ناحیه ای مناسب و مطلوب برای گردشگران و مسافران سراسر کشور تبدیل شده است. این منطقه در سال ۱۳۷۸ عنوان منطقه ای حفاظت شده را به خود اختصاص داد.
از ویژگیهای گردشگری منطقه حفاظت شده گشت رودخان وجود درههای عمیق، رودهای بسیار و آبشارهای خروشان است که طبیعتی بکر و فوقالعاده را برای بازدیدکنندگان تور گیلان بوجود آورده است. این جاذبه ی طبیعی از جمله چشم نوازترین مناظر در طبیعت فومن بوده و بسیاری محو تماشای زیباییهای آن میشوند. از دیگر جاذبه گردشگری مهم دیگر منطقه حفاظت شده گشت رودخان، مکانی به نام سنگِ امام است که پس از طی مسافتِ حدود 4 کیلومتر جاده خاکی از محله گرداولاست به آنجا میرسید. این مکان از آن جهت به این عنوان نامگذاری شده که گودی خاصی روی یک تکه سنگ بسیار بزرگ وسط رودخانه وجود دارد که گفته میشود تکیه گاه سر مطهر امامزادهای در گذشتههای دور در آن بوده است. در نزدیکی این تکه سنگ، خانهای قدیمی ساخته شده از چوب و کلبه های متعددی با حیاط و محوطه وسیع وجود دارد که توسط یک خانواده اداره می شود . مسافران و گردشگرانی که به این نقطه از فومن سفر میکنند با جنگلی انبوه از شاخ و برگ درختانی زیبا روبرو میشوند که در زیر آنها رودخانهای پرآب و روان جریان دارد.
در این بخش از استان گیلان، زیستگاه گونه های مختلفی از جانوران از جمله قرقاول، آبیا، تشی، گورکن، سیاه گوش، روباه، گربه ی جنگلی، گراز، خرس قهوه ای، مرال شوکا، شغال و پلنگ، است. از ویژگی های گردشگری در این منطقه ، حضور دره های عمیق، رودهای بسیار و آبشارهای خروشان است که طبیعتی بکر و فوق العاده را بوجود آورده است.
پوشش گیاهی
تیپ های جنگلی ارتفاعات پائین: تیپ بلوطستان با گونه بلوط از ۵۰۰ متری تا ۹۰۰ متری ادامه داشته و کنار این گونه اصلی گونه های دیگری نیز همچون نمدار، لیلکی، خرمندی، پلت، شیردار، انجیلی، زبان گنجشک، اوجا و گلابی وحشی همراه هستند. گیاهان درختچه ای مانند ازملک و داردوست در این کمربند فراوان است.
تیپ های جنلگی میان بند: این تیپ ها که در ارتفاع ۹۰۰ تا ۱۲۰۰ متری از سطح دریا گسترش دارند عبارتند از: ممرز، راش، راشستان، ممرزستان. این تیپ ها همراه با گونه های ملج، انجیلی، نمدار، پلت، شیردار و ون آمیخته هستند. نمونه کامل این تیپ در ارتفاعات بالای قلعه رودخان و گشت رودخان و در محدوده خرفه پشته قابل تشخیص است.
تیپ های جنگلی مناطق مرتفع: مناطق مرتفع یعنی ارتفاعات ۱۲۰۰ تا ۱۸۰۰ متری که به سبب دارا بودن شرایط مناسب آب و هوا و خاک، رویشگاه اصلی گونه راش است. گونه های همراه راش عبارتند از: ممرز، ملج، توسکای ییلاقی، افرا و شیردار.
تیپ های فوقانی و حد نهایی جنگل: در ارتفاعات بالاتر از ۱۸۰۰ متر، درختانی که در این منطقه پراکنده اند، دارای ارتفاع کم و ساقه ای کج و معوج و تاج های چنگالی بوده و چوبشان فاقد ارزش صنعتی است. در این ارتفاعات گونه راش به ندرت دیده می شود و درختان منطقه عبارتند از نوعی ممرز بنام لوریا کچف که گاه همراه با گونه ای بلوط بنام آوری است و جامعه کچف – اورستان را بوجود آورده است. البته این تیپ به علت وجود دامداران و استفاده دامی آنها از چوب و هیزم بشدت آسیب دیده است.
تعارضات و تهدیدات منطقه
وجود مستثنیات اشخاص و جوامع محلی و روستاهای داخل منطقه.