ژاپن دارای فرهنگ و میراثی منحصر به فرد است که سالیان دراز مردم از آن حراست کردند و به جا می آورند، این امر شخصییت خاص و یکه تازی را به این کشور عتیق میدهد. زبان رسمی کشور ژاپن زبان ژاپنی است علی رغم اینکه عده کمی در جهان ژاپنی حرف میزنند ولی آن ها خوب توانستند از زبان خود مراقبت کنند. قدیمی ترین مدارک بدست آمده در مورد نوشته ژاپنی به سال 252 میلادی و در چین مهد تمدن ژاپنی ها کشف شده است. مجمع الجزایر ژاپن از چهار جزیره اصلی تشکیل میشود؛ جزیره هوکاید-هونشو-شیکوکو-کیوشو و شش هزار جزیره کوچک که مساحت کلی آن ها به 378 کیلومتر مربع میرسد.
فرهنگ ژاپنی
سامورایی
اصطلاحی عام برای جنگجوی ژاپن قدیم است، این انتظار میرفت که سامورایی بافرهنگ باشد، توانایی خواندن ونوشتن راداشته باشد، ولیکن این گروه شریف در قرن نوزدهم از ارتش کنار زده شدند، و فقط به وسیله ای تشریفاتی برای بوروکرات ها تبدیل شدند. تلفظ قدیمی برای این کلمه (سابورای) به معنی خدمتگذار و یا شاگرد بوده، که این تلفظ بین قرن شانزدهم و هفدهم به سامورایی تبدیل شد، اما معنی خود کلمه مدت ها پیش عوض شده بود. لقب با افتخار(Yumitori) یومیتوری به جنگجوی سامورایی داده میشد که در به کار بردن تیر و کمان حرفه ای کار میکرد زیرا در آن زمان اهمییت تیر وکمان از شمشیر نیز بالا تر بوده.
جیشا (Geisha)
نام زنان هنرمند محلی است که بر آلات موسیقی سنتی ژاپن مینوازند و میخوانند، جیشا بیشتر در قرن هجدهم ونوزدهم رواج داشته، امروزه نیز بعضی از زنان هستند که این هنر را زنده نگه داشته اند.
لباس محلی مردم ژاپن
کیمونو اسم لباس محلی سنتی است که زن و مرد ژاپنی میپوشندو طرح های فراوانی برای آن وجود دارد، هر طرح برای یک مناسبت خاص است که همراه آن کفش چوبی معروف به (جِتا) را به پا میکنند، این کفش مخصوص زنان برای پوشیدن با کیمونو ساخته شده تا به زمین نکشد و کثیف نشود، این کفش از چوب ساخته شده و به پا کردن آن بسیار دشوار میباشد.
آداب نوشیدن چای
مراسم چای و یا (چا-لا-یو-چادو) از کهن ترین آیین های سنتی برگرفته از بودایی هاست، این مراسم در وقت هایی خاص در جوی آرام برگذار میشود. مدارس ویژه برای آموزش آماده کردن چای و تقدیم آن و شناخت حرکات و علایم که از مهمان انتظار میرود آن ها را خوب به جای آورد، واز او انتطار میرود روش صحیح نوشیدن چای وشیرینی را بداند.
جشن های سنتی ژاپن
جشن های زیادی توسط مردم ژاپن برای زنده نگه داشتن سنتها وفرهنگ های ملی برگذار میشود که چند نمونه از آن هارا برای شما ذکر خواهیم کرد.
جشن (اون بودوری) که فصل تابستان برای نشان دادن مهارت های طبل زنی په پا میشود.
جشن (شی چی جو سان) که توسط خوانواده ها برای بچه هایی که سن؛ سه_پنج-هفت سال را تمام کرده اند، پنجم مهر هر سال برگذار میکنند.
هنر ژاپنی
دِرام ژاپنی از هنرهای سنتی و گنج های ملی ژاپن است که به سایر نقاط دنیا منتقل شده ، شامل درام، تئاتر، رقص و سایر آیینهای سنتی است. تئاتر (کابوکی) مربوط به 400 سال پیش میباشد، تئاتری کلاسیکی که بین رقص، موسیقی ودرام پیوند میدهد. اما (بونراکو) عبارت است از نمایشی داستانی با عروسک های چوبی و موسیقی گوشنواز شامسین. این نمایش نامه را سه نفر عروسک گردان حرفه ای به صحنه میبرند.
ایکیبانا
هنر مرتب کردن گل به طوری دنیایی هماهنگ از انسان، زمین و بهشت تشکیل شود.
