سنگاپور از کشورهای لوکس و زیبای جنوب شرقی آسیاست که هر سال گردشگران زیادی برای دیدن جاذبه هایش به این کشور می روند. در اینجا جاذبه های مدرن و باشکوی زیادی را پیدا می کنید که گشت و گذار لذتبخشی را برایتان رقم می زند. خیلی از گردشگرن در سفر به مالزی چند روزی بیشتر وقت می گذارند تا جاذبه های سنگاپور را هم ببینند و البته غذاهای این سرزمین را هم امتحان کنند. اگر به دنبال بهترین راه شناخت سنگاپور هستید باید ماجراجو باشید. با پیشینه فرهنگی و میراث متنوعی که این کشور دارد مسافران همیشه از امتحان غذاهای محلی اینجا غافلگیر می شوند. می خواهیم شما را با تعدادی از غذاهای سنتی سنگپور آشنا کنیم.
باکوته
این غذا، سوغاتی مهاجرانی است که از چین به سنگاپور رفته‌اند و به تدریج به یک از محبوب‌ترین غذاهای سنگاپور تبدیل شده است. باکوته در زبان اهالی سنگاپور به معنای چای استخوانی است (که خودم هم نمی‌دانم یعنی چه) و یکی از لذیذترین غذاها از نظرمردم سنگاپور است. البته در مورد نام این غذای محلی، افسانه‌سازی‌های بسیاری هم شده است. مثلا مردم سنگاپور می‌گویند که سال‌ها پیش، زمانی که یک آشپز تهیدست، سعی در سیر کردن شکم فقرا با منابع ناچیز غذایی خود داشت، برای اولین بار موفق به پخت این غذا شده است. آن فرد حتی فکرش را هم نمی‌کرد که روزی این غذا تبدیل به یکی از بهترین، خوشمزه‌ترین و معروف‌ترین غذاهای سنگاپور شود. اگر به سنگاپور رفتید، برای شادی روح آن مرحوم هم که شده حتما چند لقمه مختصر از این غذا را میل بفرمایید! مطمئنا طعم عالی آن، رضایت شما را جلب خواهد کرد!
ساتای
غذهای گوشتی و کبابی همیشه از پرطرفدارترین غذاها هستند برای همین هم هست که این غذای خوشمزه که محلی ها خیلی آن را دوست دارند باعث به وجود آمدن غذاخوری های زیادی در گوشه و کنار شهر شده است. در این غذا، گوشت بر روی سیخ های چوبی کبابی و به همراه سس شیرین بادام زمینی سرو می شود. این غذای خوشمزه را می توانید از فودکورت های زیادی مثل لائو پا سات و The Bay and Chomp Chompتهیه کنید.
ماهی پهن سمبل
این ماهی که با نام ایکان باکار یا همان ماهی باربیکیو شناخته می‌شود، یک غذای فوق‌العاده محبوب بین اهالی سنگاپور است. سالهای سال، این ماهی در نظر مردم سنگاپور به عنوان غذایی بسیار ارزان و پیش پا افتاده تلقی می‌شد و تا این حد به آن توجه نمی‌شد، تا این که روزی یک نفر ایده‌ای بسیار خلاقانه را روی آن پیاده کرد. ایده او، آمیختن این ماهی با سس تند سمبل بود. همین کار ساده موجب شد که این خوراک به غذایی بسیار فراگیر و محبوب در کشور سنگاپور تبدیل شود. نتیجه کار بی‌نظیر است! این ماهی در برگ موز کباب می‌شود تا طعم طبیعی خود را حفظ کند. سس سمبل هم که عامل اصلی خوشمزه شدن این غذاست، خود ترکیبی از فلفل تند، بلاکان یا همان رب میگو، موسیر و ادویه‌جات مخصوص ترشی است و روی ماهی در حال کباب شدن ریخته می‌شود. اغلب در مراحل نهایی پخت این غذا، از کلامانسی که نوعی میوه ترش است نیز برای خوش‌طعم کردن این غذا استفاده می‌شود. اگر این غذا به صورت حرفه‌ای پخته شود، خواهید دید که علی‌رغم شکننده بودن پوشش بیرونی آن، داخلش کاملا نرم و دلچسب است. در سنگاپور، این غذاها را که به اختصار BBQ گفته می‌شود، می‌توان در بازار تامان جورانگ به آسانی یافت. اگر به سنگاپور سفر کردید حتما این غذای خوشمزه را امتحان کنید.
ناسی لماک
این غذای محلی محبوب که حتی الهام بخش برگر مک دونالد هم شده از غذاهای اصلی روزانه است که مردم در هر زمانی از روز آن را می خورند. این غذای گرم به همراه ماهی سرخ شده، تخم مرغ، ماهی کولی و تکه های خیار تازه خورده می شود و معمولا آن را به همراه سس تند و شیرین سرو می کنند.
خرچنگ گل‌آلود
این خرچنگ را خرچنگ لجنی هم می‌گویند چرا که همواره درون گل و لای زندگی می‌کند. برای تهیه غذای فوق، خرچنگ سخت پوست را به صورت درسته درون روغن سرخ می‌کنند و به آن یکی از این دو ترکیب را می‌افزایند: فلفل سیاه و یا لایه نازکی از سس گوجه فرنگی به همراه فلفل قرمز. دستور پختی که در آن از فلفل قرمز و سس گوجه فرنگی استفاده می‌شود، کمی قدیمی‌تر از دیگری است و مربوط به سال ۱۹۵۶ است و سه سال پس از آن در سال ۱۹۵۹ نیز پخت نسخه دوم این غذا به همراه فلفل سیاه متداول شد. هر دو نوع این غذا بسیار خوشمزه هستند اما به نظر می‌رسد که از خرچنگ سرو شده با سس جک‌فروت و فلفل سیاه نمی‌توان گذشت.
لاکسا
احتمالا اگر به یک رستوران بروید و یک کاسه لاکسا پیش رویتان بگذارند با دیدن نگ روشن و زرد آن حتما حدس می زنید که با یک غذای تند و تیز طرف هستید. این سوپ نودل از نودل برنج و گوشت هایی مثل مرغ، ماهی و یا میگو درست می شود. آب این سس معمولا شیر نارگیل است و خیلی هم مزه تندی دارد. این غذا را به غیر از سنگاپور در مالزی، اندونزی و جنوب تایلند هم می توانید پیدا کنید.
چلو مرغ
این غذا هم همچون باکوته از جایی خارج از سنگاپور به این کشور وارد شده است. مهاجرانی که از جزیره هاینان در جنوب چین به سنگاپور رفته‌اند، این دستور پخت را با خود به آنجا برده‌اند. این غذا به عنوان غذایی ملی و نیمه رسمی شناخته می‌شودو در رده بندی‌های جهانی خوشمزه‌ترین غذاها، همیشه جزءبرترین‌ها بوده و هست. براساس آداب و رسوم هاینانی، یک مرغ ترجیحا بالغ و چاق و چله و آغشته به روغن را به صورت درسته با گوشت خوک و استخوان مرغ در یک ظرف قرارمی‌دهند تا کاملا پخته شود. سپس آن را قطعه قطعه کرده و به همراه برنج پخته در خمره‌ای جداگانه قرار می‌دهند. یک فلفل قرمز تند هم در کنار این غذا قرار داده تا طبیعت تند و اصالت جنوب شرقی خود را حفظ کند. برای خوشمزه شدن هرچه بیشتر این غذا به آن زنجبیل و سس سویا هم می‌افزایند. پس از طی این مراحل، غذایی به دست می‌آید که دل هر بیننده‌ای را می‌برد! بهترین بشقاب از این غذا را در مینگ کی به آسانی خواهید یافت. اگر هم از چلو مرغ خسته شده‌اید، بهتر است چلو اردک را امتحان کنید. این غذا اگر چه روش پختی همانند چلو مرغ دارد اما مزه متفاوتی داشته و قطعا ارزش تجربه کردن را دارد.
پائو
پائو یک جور نان شیرینی گرد است که تقریبا آن را در همه جای سنگاپور می توانید پیدا کنید. بسته به اینکه در داخل این شیرینی از چه موادی استفاده شود انواع مختلفی دارد. یکی از انواع معروف آن Tau Sar Pau است که مزه لوبیا قرمز می دهد. این شیرینی خوشمزه را معمولا در روزهای بارانی به همراه یک فنجان چای می خورند.
او-لواک (OH-luak) و شای تاو کوای(chai tao kway)
این دو غذا با وجود آن که از هم جدا هستند، اما در یک نقطه با هم اشتراک دارند و آن هم تخم مرغ است. Oh-Luak در حقیقت نوعی املت صدف است که از سرخ کردن تخم مرغ و نشاسته سیب زمینی همراه با سخت‌پوستان لذیذ تهیه می‌شود. می‌توان نوعی از این غذا را که نشاسته کمتری دارد هم در بازار پیدا کرد اما فراموش نکنید که در این صورت، غذا کمی از مزه خود را از دست می‌دهد. این غذا اصالتی تایوانی دارد اما در سنگاپور نیز بسیار محبوب است و به همین دلیل است که نام آن را در فهرست ده تایی خود آورده‌ایم. البته فراموش نکنید که این دستور پخت مربوط به نسخه تایوانی آن است و نسخه سنگاپوری آن علاوه بر مواد گفته شده، طبق معمول دارای فلفل قرمز و سرکه هم هست.در مورد شای تاو کوای هم بهتر است بدانید که این غذا به اشتباه به عنوان کیک هویج شناخته شده است اما اصلا ارتباطی با هویج ندارد! تنها دلیل این اشتباه تشابه اسمی بین تربچه و هویج در زبان سنگاپوری است. در همان غرفه فروش او لواک می‌توانید این غذا را نیز پیدا کنید. غذای فوق شامل تخم مرغ سرخ شده در روغن ترب کوهی، کیک تربچه و ادویه است. شای تاو کوای معمولا به عنوان صبحانه سرو می‌شود و محبوبیت بسیار زیادی در سنگاپور دارد.
پیسانگ گورنگ
این غذا از موز درست می شود و در آن موزها آنقدر در روغن سرخ می شوند تا به صورت ترد و طلایی در بیایند. این غذا خوشمزه طرز پخت راحتی هم دارد و حتی اگر در هاستل اقامت داشته باشید و دلتان یک غذای سنگاپوری اصیل بخواهد می توانید به راحتی آن را درست کنید. برخی ترجیح می دهند این غذا را به همراه یک خوراکی شیرین مثل عسل و یا سس شکلات بخورند هر چند که به همراه پنیر هم سرو می شود.
تائو هوا
این دسر به همراه شربتی شیرین و آمیخته با برگ پاندان که دانه‌های جینکو بر روی آن شناور است، سرو می‌شود. این دسر را می‌توان به هر دو صورت گرم و سرد میل کرد و با سرد شدن، تغییر طعم خاصی در آن ایجاد نمی‌شود. لطفا توجه داشته باشیدکه به هیچ وجه نسخه ژله مانند آن را که به تازگی فراگیر شده است، سفارش ندهید چرا که دارای مقادیر بسیار زیادی از قند بوده و برای سلامتی مضر است. سویا و بادام هم زمان به همراه این دسر عرضه می‌شود که فرد دوست دشته باشد دسرش بسیار شیرین باشد. پس از میل کردن این غذاهای تند، خوردن تائو هوا توصیه می‌شود.
Kuih Lopes
ان غذا از برنج چسبناکی است که در برگ های موز پیچیده شده و ظاهر جذابی پیدا کرده است. بعد از اینکه این کیک برنج مثلثی درست شد بر روی آن پودر نارگیل پاشیده و در شیره ای مخصوص سرو می شود. حتما در سفر به سنگاپور صبح زود از خواب بیدار شوید و به جاهایی مثل کافه کامپونگ گلام در خیابان عرب ها بروید تا قبل از اینکه تمام شود آن را میل کنید.
روتی پراتا
غذاهای سنگاپور از غذاهای کشورهای اطراف تاثیر زیادی گرفته و این به خاطر تنوع فرهنگی این کشور است. روتی پراتا یک جور نان مسطح است که اصلیت هندی دارد و در سنگاپور، اندونزی و مالزی هم درست می شود. برای تهیه روتی پراتا ، خمیر نازک را با موادی مثل پنیر، تخم مرغ، قارچ، پیاز و حتی شکلات ترکیب و در روغن داغ سرخ می کنند. این نان خوشمزه و نازک را معمولا با کاری مرغ و ماهی می خورند.
